Na enkele dagen in Tinghrir nemen we de auto van een mede hotelgast en besluiten richting Erfoud te rijden. We rijden door een dorre en kale steenwoestijn over een goed verharde weg. Er is hier zeer weinig verkeer. Na een 200 tal km rijden we door Erfoud en volgen de weg naar Merzouga. Deze weg eindigt ongeveer halverwege na 20 km en gaat over in een onverharde weg. Omdat de eigenaar van de auto bang is om op de piste te rijden uit schrik voor een mogelijke panne aan zijn ophanging zijn we genoodzaakt 180° rechtsomkeer te maken en terug te rijden naar Erfoud. In Erfoud nemen we afscheid van Vincent en ontmoeten we twee radeloze Duitse meisjes. Het einde van het ene is het begin van het andere.

Na deze tocht, na bijna 12 uren zwoegen en een grote blaas op mijn rechterhiel voel ik me euforisch en kan mijn bewondering voor Nawal een 22 jarig meisje uit Casablanca niet meer stuk. Ze heeft afgezien maar heeft niet geklaagd en volgehouden.
De andere mensen die bij ons in het hotel slapen wilden er zelfs niet aan denken.
Die dag hebben Nawal en ik een fysieke inspanning geleverd waarvan we dachten het nooit aan te kunnen. Voor Vincent de derde in ons gezelschap en een geoefend klimmer was deze tocht een deel van de uitoefening van zijn hobby.

Na enkele dagen in Marrakech had ik behoefte aan verse gezonde lucht. Die zou ik volgens mijn gevoel in Tinghir zeker vinden. Ik ben er samen met een Britse Jamaïcaan en een Fransman die ik eerder deze reis ontmoette per bus naartoe gereden. Tingrir is een stad bestaande uit verschillende gehuchten die samen 35 000 inwoners bevatten. De stad ligt op 1400 m hoogte in een uitgestrekte vallei aan de rand van het niemandsland. Men dankt hier het bestaan aan de grote oase die de streek van water en vruchtbare grond voorziet. Er is hier alleen plaatselijke handel en industrie is er niet. De streek in het algemeen is echter zeer mooi. 

Ik ben per autocar naar Marrakech getrokken en ben daar ook naar het " Hostel International " gegaan om een slaapplaats te vinden.
Marrakech is een zeer drukke moderne stad gebouwd rond de oude omwalde medina. Omwille van de luchtvervuiling kon ik Marrakech niet als een leuke bestemming ervaren. De lucht was er zo vuil dat ik vooral tijdens de spitsuren en die zijn er veelvuldig ontstoken luchtwegen had. Behalve te voet en per fiets kan men zich nog altijd met het voertuig hier op de foto te zien verplaatsen om de luchtvervuiling af te stoppen.
Maar ook hier kan men de moderniteit niet meer tegenhouden.

Casablanca is de economische hoofdstad van Marokko. Officieel 4 miljoen inwoners officieus misschien wel het dubbele en een van de belangrijkste zeehavens van Afrika.
Deze foto toont ons het opvallenste gebouw van Casablanca. De skiline van deze metropool wordt er alom door gekenmerkt. Van vele kilometers ver op zee kan men deze toren reeds waarnemen. Dit is met zijn 200 m. het hoogste minaret ter wereld dat deel uitmaakt van de tweede grootste moskee ter wereld. De Hassan II moskee is afgewerkt in 1993 en er kunnen er 20 000 mensen in. Op toeristisch vlak geldt er een ongeschreven regel dat mensen die deze moskee bezocht hebben Casablanca verlaten om hun reis verder te zetten.

Op dinsdag 19 december 2006 trek ik om 8h30 mijn voordeur achter me dicht.
Ik neem de bus naar Gent St.Pieters want om 9h05 is er de trein die me naar Brussel Zuid moet brengen. Deze heeft reeds een vertraging van 25 minuten. Een goed begin zou ik zeggen. Om uiterlijk 10h15 dien ik me aan te melden op het kantoor van Eurolines op de Fonsnylaan net achter het zuid station. De bus naar Casablanca zal in principe om 10h45 vertrekken maar men meldt me hier dat dit om onduidelijke redenen pas om 12h zal gebeuren. Goed bezig. De busreis naar Casablanca duurt in totaal 43 uren. Bijna twee etmalen op een plaatsje van een halve m² doorbrengen is geen grapje, geloof me maar. Gemiddeld om de 4 uren is er een pitsstop zal ik het maar noemen maar de oude gewrichten staan en blijven de ganse tijd onder zware druk staan. Op donderdag 21 december sta ik om 6h15 uiteindelijk aan de voordeur van het Hostel International van Casablanca. Vanaf hier begint de reis echt. Om langgerekte verhalen te vermijden zal ik alleen foto's over de hoofdpunten van deze 30 dagendurende reis publiceren en ze kort becommentariëren.
 

Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt.  Het is gewoon zoals je het zélf wenst.  Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed.  Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.

Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat.  Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard. 

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!