30 jaar van mijn leven

01-10-2017

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Om dus verder te gaan wat ik met haar heb meegemaakt. Zij was dus ziek, dat wist ik dus van in 't begin.
Op een gegeven moment, ge moet dus weten dat zij altijd moe was, begon zij elke avond 2 à 3 uur onder de douche te staan.
Constant de badkamer in. Dat heeft zo'n 2 à 3 maand geduurd. Toen was zij opeens niet meer moe.
U hebt het al begrepen : het ging om smetvrees. Zij dacht constant vuil te zijn. Zij dacht dat er beestjes op haar lichaam zaten.
Ik heb tegen haar gezegd dat dat niet waar was, maar er was niets aan te zeggen.
Ik zei : "gaat dan naar de dokter, en vraag het aan hem" Dat heeft ze gedaan, en die zei ook dat er niets van waar was, maar ze geloofde hem ook niet.
Na een tijdje, maanden later, is zij toch tot de conclusie gekomen dat zij het verkeerd voor had. Gelukkig.
Ja, ik moet toegeven op 't laatste van die periode was ik de wanhoop nabij. Het scheelde geen haar of ik was er ook doorgedraaid.

Op een gegeven ogenblik kwam zij tot de vaststelling, na hetgeen een wasmachineverkoper haar had gezegd, dat zij bij het wassen iets niet goed deed.
De was was zogezegd niet goed gewassen. Dus alles terug uit de kleerkast en zij stapelde dat in de garage om opnieuw te wassen.
Heel de garage lag vol. De wasmachine draaide van 's morgens tot 's avonds. Toen is de machine kapotgegaan en hebben wij een nieuwe moeten kopen.

Geef hier uw reactie door