 |
|
|
| 30-09-2017 |
 30 jaar van mijn leven |
Ja ik schreef begaan met mij, daarmee bedoel ik bezorgd, meelevend...Zij was zo lief voor mij. (verleden tijd dus)
Bvb Mijn haar goedleggen. Mij troosten als ik tranen in de ogen kreeg van emotie. (ben zeer gevoelig)
Mij bolleke, zoet noemen.
Mij uitnodigen om haar te komen omhelzen en kussen. Hand in hand over straat lopen.
Mij bedanken voor etentje
Zij is volgens mij te strict (katholiek) opgevoed. Heeft ook geen echte werksfeer ervaren waardoor zij alles beter zou kunnen relativeren.
Neemt alles te serieus op, daardoor kan men tegen haar praktisch niets meer zeggen, is direct beledigd.
Communicatie tussen partners is zeer belangrijk en dat kon zij niet. Ik was altijd aan het woord en daardoor heb ik misschien al eens iets gezegd dat zij niet graag had.
Maar zij heeft daar nooit op gereageerd, dus kan ik dat niet weten. Zij had dat moeten zeggen.
Ik hecht mij teveel aan iemand.
Ik kan 30 jaar liefde en vriendschap niet zomaar in de vuilbak gooien.
Zij heeft nooit aan mij uitgelegd wat er in haar omging. Ik dacht toen dat zij dit niet deed, omdat zij dan bang was om mij te verliezen.
Beetje over mijzelf : Op KBC gewerkt, slank, 1,77 m, woon in Mortsel. In mijn vrije tijd : taxichauffeur geweest. (Antwerp Tax)
Zo in kontact gekomen met bepaalde soort allochtonen waarmee ik zeer slechte ervaringen opgedaan heb. Autofreak.
Waarom zij de relatie verbroken heeft ? Omdat ik zaken zou gezegd hebben die zij niet graag had.
Maar als ik dan vraag wat, antwoord zij niet.
Ik heb haar alleen maar laten zien wat er in de wereld gebeurt.
Had ze mij niet gehad die 30 jaar, waar had ze dan gestaan ?
Wanneer zij in Lubbeek opgenomen werd, kreeg ik direct de indruk dat ik er teveel aan was.
Zij gaven de indruk dat zij daar voor altijd zou blijven, ook al dachten wij toen dat het maar tijdelijk was.
Men heeft mij daar altijd tegengewerkt : waarom dat weet ik nu nog niet.
Dat is 1 van mijn vragen. Misschien omdat de meeste patiënten geen relatie hadden ? Ik weet het niet.
Zij heeft mij lang gesteund in alles. In lubbeek is dat verandert. Ik heb haar wel 100 x gevraagd ge moet mij blijv en steunen.
Ja heeft zij telkens gezegd, maar zij bleef mij niet steunen, dus dat was telkens een leugen.
Ik heb haar beschermd, bijgestaan, raad gegeven, belangen behartigt, maw heb altijd voor haar gezorgd.
Het leven met haar was geen lachertje, maar ik zag haar graag. In elke relatie zijn ups en downs en ik nam dat er graag bij.
Ik lubbeek kreeg ik de indruk behandeld te worden als een misdadiger.
Heb meer voor haar gedaan dan haar eigen moeder.
In lubbeek heeft men alles gedaan om ons uit mekaar te trekken.
Als zij in Kortenberg was, en later in lubbeek (in 't begin) dan vroeg zij altijd "ge komt mij toch halen hé, ge komt mij toch bezoeken hé"
Als zij thuis was : "wij zitten hier toch schoon te wonen"
De beste meisjes komen van den buiten, zei ze altijd. (is van Kessel) Daar begin ik nu zeker aan te twijfelen.
In een instelling dichter bij Mortsel heeft zij nooit gewild. Zij heeft dus nooit iets gedaan om onze relatie te redden.
Meermaals heeft zij gezegd : "gij zijt te goed voor mij" Waarom ? Daar had ik uitleg moeten over vragen.
Op een notitie dat voor haar en niet voor mij bestemd was schreef zij : "ik moet geen goede hebben" Wat moet zij dan wel hebben ? Een slechte ?
Ik moet geen brave hebben, zo heeft zij geschreven.
Zij wist toen al dat zij daar zou blijven.
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
