Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
1905 De kleur heeft blijkbaar zijn intrede gedaan bij Bamforth
Eén enkele fotosessie leverde dikwijls meerdere geslaagde opnamen op. De zwart-wit postkaarten werden goedkoper geleverd dan de gekleurde. 1910 Ook in de kerstkaarten kreeg de "bobby" zijn plaats.Ten bewijze deze twee exemplaren uit 1910..
Tegen het einde van de eerste wereldoorlog verliet Bamforth het pad van de fotografische beeldvorming en legde zich toe op de uitgave van getekende komische kaarten. De firma produceerde een aanzienlijk volume aan dergelijke prenten. Sommigen spreken van 100.000 getekende prentkaarten. Daaronder uiteraard een groot deel dat in onze verzameling past.
Van depolitie-gebonden Bamforth-postkaarten in ons bezit zijn er nagenoeg 20% welke ontworpen en ondertekend zijn door zekere D.Tempest. Wij hebben vruchteloos gezocht en zoeken nog steeds naar een biografie van deze illustrator doch konden nergens terecht. Wij vermoeden dat het hier gaat om een pseudoniem. Veel van die ontwerpers van prentkaarten gebruikten om diverse redenen dergelijke schuilnamen. Soms waren het gevestigde kunstenaars. Om den brode schuwden zij ook het in hun kunstwereld als minderwaardig beschouwde werk van postkaartontwerper niet. Zij voerden het bij voorkeur uit zonder hun echte naam prijs te geven. Soms was het gebruik van een "pseudo" ook gewoon ingegeven uit overwegingen van modieuze aard. Het stond destijds voornaam om onder een fictieve naam in de publiciteit te komen. Niet steeds was de naam of schuilnaam van de illustrator even duidelijk en leesbaar aangebracht. Zo waren er op het einde van de periode dat Tempest nog actief was, namelijk rond de jaren '30 twee andere ontwerpers die respectievelijk hun werk tekende met de initialen A.T. en H.Y. en die eveneens voor Bamforth werkten. Ook wat betreft het dienstverband tussen de firma en de illustrators tasten wij nog in het duister. Het is zeker dat de meesten ervan free-lance tekenaars waren. Soms, maar zelden, waren zij vast verbonden aan de firma.
Vanaf 1950 begon de productie van postkaarten ontworpen door Tempest te verminderen en doken nieuwe namen op bij Bamforth. In de productie van kaarten waarop de politieman een rol speelt waren dat de tekenaars die ondertekenden metTaylor en Fitzpatrick, waarvan voor elk een twintigtal kaarten van na 1950 in onze verzameling zitten. Vanaf 1960 komt daarbij ook Chaso met vijf kaarten en twee andere onbekenden, getekend R.W.T. en Brian Perry beiden met één Kaart.
Drie " Taylor" kaarten.
Zoals "Fitzpatrick" het zag.
"Chaso" hield het in dezelfde stijl.
Getekend "R.W.T." Rond 1960 verschenen bij Bamforth kaarten met, naast de oorspronkelijk Engelse ook Franse en Nederlandse teksten. Dat wijst erop dat Bamforth zijn verdelers had in België. Aanvankelijk was dat Editions LUX te Brussel. Vanafde jaren 70 was dat Van Mieghem te Oostende.
De firma Bamforth & C° bleef actief tot de jaren 80 toen de kleinzoon van James BAMFORTH zich uit de zakenwereld terugtrok.De compagnie werd verkocht aan ETW Dennis. In 2000 werden de rechten verkocht aan zekere Ian WALLACE. Een van de jongste Bamforth-kaarten in ons bezit,uitgegeven in België door Editions LUX te Brussel.
Met deze "sauci" kaart sluiten wij dit eerste deel over de Engelse uitgevers af.
Een volgende belangrijke uitgever die regelmatig de Engelse Bobby in beeld bracht was ongetwijfeld Davidson Brothers.De uitgeverij was gevestigd in Londen en produceerde reeds volop rond de eeuwwisseling.
Het aantal door hen uitgegeven kaarten waarop de politieman is afgebeeld is kleiner dan dit het geval was bij Bamforth. De kwaliteit is evenwel groot. De oudste kaart in ons bezit dateerd uit 1902. Het is een exemplaar uit de reeks Illustrated songs. Dit gegeven was in die tijd zeer geliefd en verschillende uitgeverijen kenden een dergelijke reeks in hun gamma van onderwerpen. Het bestond erin om een passende illustratie te brengen van een bekend volksliedje waarvan de eerste noten en tekstregel deel uitmaakten van het ontwerp.Soms was de "Bobby" van de partij in de uitbeelding van het lied.
Twee voorbeelden van Illustrated Songs.De oudste (boven) dateerd uit 1902.
.
Wij kunnen bezwaarlijk voorbijgaan aan de figuur van een groot tekenaar wanneer wij het hebben over de uitgeverij Davidson. Een aantal van zijn beste tekeningen werden immers door deze firma uitgegeven.
Tom Browne.
In 1896 verscheen voor het eerst een striptekening in een Brits tijdschrift, namelijk in het humoristische Chips. De auteur was Tom BROWNE, die hiermee een carrière begon als één van de populairste karikatuur- en affiche kunstenaars van de late Victoriaanse periode.
Tom BROWNE was geboren in een arbeidersfamilie te Nottingham in 1870. De armoedige toestand waarin hij opgroeide, in het bijzonder als straatjongen in zijn tienerjaren, hadden een diepgaand effect op zijn tekenstijl. Voor een paar jaar ging hij in de stiel bij een steendrukker, maar zijn echte interesse bleef bij het tekenen en schetsen. Een paar vroege successen op dit vlak moedigden hem aan om te verhuizen naar Londen. Daar werd zijn eerste grote opdracht om de omslagtekening te maken voor Chips. Het werd een onverdeeld succes.Zijn personages Weary Willy en Tired Tim werden tientallen jaren na zijn dood, tot in de jaren 50 nog steeds getekend.
Al spoedig werd Tom Browne een gezochte cartoonist en illustrator wiens werk werd opgenomen in de toonaangevende tijdschriften uit die tijd zoals Punch en The Tatler. Hij was tevens veel gevraagd als ontwerper van prentkaarten , posters en allerhande handelsreclame. Naast de tekenkunst was Tom eveneens schilder en waterverf-kunstenaar. Veel van zijn werken zijn vandaag de dag nog even fris en grappig als de dag dat zij ontstonden.
Tom Browne had eveneens een fijne neus als zakenman. In 1897 begon hij een eigen steendrukkerij in Nottingham en stelde er een aantal collegas-Illustrators te werk.
In 1919, op de ouderdom van nauwelijks 39 jaar,overleed hij aan kanker.
Zijn invloed op andere cartoonisten en illustrators, zoals Bruce Bairnsfather , Dudley Watkins en Leo Baxendale, is niet gering geweest,
De virtuose tekenaar Tom BROWNE. De tekenaars die dezelfde oogopslag in hun werk konden of kunnen weergeven zijn dun gezaaid. Het is overduidelijk dat Tom BROWNE zijn inspiratie op de straat opdeed. "The adventures of a very young policeman" was een dankbaar gegeven dat regelmatig opdook bij de uitgeverij Davidson. De straatscenes die T.B.boeiden. Davidson publiceerde ook kaarten voor de Amerikaanse markt.
