De
kerk is gelegen in de Kapelstraat 69 te Grootlo, 322O Heist op den Berg. Ze
werd gebouwd in de periode 1936-1937. Het gebouw is opgetrokken in een
neo-romaanse stijl. Het is ongeveer 30 meter lang en 20 meter breed. De toren
is 35 meter hoog, waarvan 24 meter metselwerk.
Op 15
juni 1937 werd het gebouw ingehuldigd en gewijd door Z.E. Kardinaal Van Roey.
De provinciale bouwmeester was J. Crabeels, de aannemer J. Ysermans uit Mol.
Het
hoofdaltaar, in het midden, is toegewijd aan de Zoeten Naam Jezus, het
zijaltaar links aan O.-L.-Vrouw en rechts aan St.-Jozef. Verder ziet u in de
kerk nog een preekstoel in witte steen en een prachtig orgel. Vooraan rechts
ziet u een houten O.-L.-Vrouwbeeld met het kindje Jezus. Het werd gevonden in
de kelder van de kerk en door toedoen van de Grootlose Vriendenkring
gerestaureerd in zijn oorspronkelijke staat. Dit werd werd gedaan door
Schellens R. uit Scherpenheuvel. Volgens bepaalde bronnen zou dit beeld dateren
van voor de beeldenstorm.
In de
stijl van de kerk ziet u links en rechts twee biechtstoelen in licht bruin
hout., deze werden geleverd door het huis M. Maes uit Sint Lenaerts. In de
toren werden twee nieuwe klokken gehangen, de eerste was toegewijd aan de Zoete
naam Jezus, met een gewicht van 990 kg, de andere was toegewijd aan Sint
Aldegondis en woog 738 kg. Deze twee klokken werden geschonken door Alex
Vermeylen.De kleinste klok kwam uit de oude kapel., het is ook de enige die die
na de tweede wereldoorlog nog in de klerk bleef, want de twee andere werden tijdens
de oorlogsjaren door de bezetter opgevorderd..
Voor
de muzikale begeleiding gebruikte men in het begin een oud harmonium, die ook
had dienst gedaan in de oude kapel. Het interieur werd, tijdens de ambtsperiode
van de tweede pastoor, E.H. Louis Vermeerbergen, uitgebreid met een preekstoel
in witte steen, zoals de zijaltaren, een nieuwe communiebank een een orgel ,
met meer dan 2.000 pijpen.
De
gestolen klokken werden in 1947 vervangen door twee nieuwe. Deze werden
geleverd door het huis Michiels. De grootste heeft een gewicht van 1.077 kg de
kleinste 622 kg.
In
1952 werd de kerk geschilderd.
In
1962 werden achter het hoofdaltaar
vier kunstglasramen geplaatst, deze werden geschonken door zuster van de twee
eerste pastoors. Ze stellen voor van links naar rechts : de H. Franciscus,
patroon van E.H. Vermeerbergen Frans, onze eerste pastoor, Onze Lievwe Vrouw,
de verrijzenis van Christus en de H. Lodewijk, patroon van Vermeerbergen Louis,
onze tweede pastoor.
In
1983 werd de kerk voor de tweede maal geschilderd.
Op 4
oktober 1987 werd het 50 jarig bestaan van de kerk gevierd, met een
eucharistieviering voorgegaan door Mgr Van den Bergh, bisschop van Antwerpen,
en een receptie voor alle inwoners van Grootlo, in de Magneet.
St Aldegondis
Links
vooraan in onze kerk staat het beeld van St.-Aldegondis. Deze heilige wordt in
Grootlo bijzonder vereerd; vooral de 3de zondag van de maand. Haar feestdag is
op 30 januari. Deze heilige wordt vooral aangroepen tegen kanker,
kinderziekten, doofheid en hopeloze gevallen.
Aldegondis
werd in 630 geboren in Cousoire, ze was de dochter van Walbert en Berthilia,
edelen in het Frankische rijk. Zoals vele dochters van de adel, was zij
voorbestemd om te huwen. Ze voelde zich echter meer aangetrokken om te werken
voor de armen. Op aanraden van de bisschoppen Amandus van Maastricht en
Albertus van Kamerrijk, stichtte zij in het woud van Malbode (Maubeuge) een
klooster. Deze kloostergemeenschap hield zich vooral bezig met de armenzorg.
Sint-Aldegondis stierf na een langdurige ziekte in haar abdij te Malbode op 30
januari 684 en werd begraven te Cousoire maar haar stoffelijk overschot werd
later overgebracht naar de abdij te Malbode. Aldegondis is afkomstig van het
Germaanse "Alde gundjo", wat in feite "oud en strijd"
betekent.
|