Roadtrip USA

Dag 2 (za 5/6): 240 miles - 386 km

Carson (LA) - Malibu - Santa Barbara (via Highway 1) - Pismo Beach

Dag 3 (zo 6/6): 200 miles - 322 km

Pismo Beach - Cambria - San Simeon - Big Sur - Carmel - Monterey - Santa Cruz

Dag 4 (ma 7/6): 85 miles - 135 km

Santa Cruz - Pacifica (nabij SF)

Dag 6 (wo 9/6): 240 miles - 385 km

Pacifica - Big Oak Flat - Yosemite Valley - Big Oak Flat

Dag 7 (do 10/6): 100 miles - 160 km

Big Oak Flat - Glacier Point - Big Oak Flat

Dag 8 (vr 11/6): 200 miles - 320 km

Big Oak Flat - Tioga Pass - Mammoth Lakes - Lone Pine

Dag 9 (za 12/6): 150 miles - 240 km

Lone Pine - Furnace Creek - Badwater - Furnace Creek

Dag 10 (zo13/6): 120 miles - 195 km

Furnace Creek - Las Vegas

Dag 11 (ma 14/6)

Dag 12 (di 15/6)

Dag 13 (wo 16/6): 250 miles - 400 km

Las Vegas - Glendale

Dag 14 (do 17/6): 95 miles - 150 km

Glendale - Bryce Canyon NP

Dag 15 (vr 18/6): 180 miles - 290 km

Glendale - Zion NP - Kanaab - Page

Dag 16 (za 19/6): 120 miles - 195 km

Dag 17 (zo 20/6): 300 miles - 485 km

Cameron - Grand Canyon - Williams - Kingman - Havasu Lake city

Dag 18 (ma 21/6)

Dag 19 (di 22/6): 220 miles - 355 km

Havasu Lake city - Palm Springs

Dag 20 (wo 23/6): 125 miles - 200 km

Palm Springs - Carson (LA)

Totale afstand afgelegd:

2425 miles - 3900 km

Rond 7 u nemen we de shuttlebus naar LAX, checken in en om 10u nemen we de vlucht naar Chicago (duur: 4 uur). In Chicago moeten we slechts 2 uur wachten voor onze aansluiting richting Brussel. Rond 18u local time vertrekken we richting Brussel. Aankomst 9u15 in Brussel (duur 8 uur). De vlucht is vlot verlopen en dankzij wat slaappillen heb ik er eigenlijk niet zoveel van gemerkt. Rond 12 u zijn we terug in Roeselare onder een stralende zon. Toch leuk om zo thuis te komen!

Ik heb nog steeds wat twijfels over wat er vandaag zou kunnen gebeuren. But hey, we've got 100 $ in handy! Rond 13u bellen we es naar Jim Buss. And guess what, no answer. We spreken iets in op z'n voicemail, maar krijgen geen reactie. You can't have all the luck...

Rond 14 u gaan we dan maar es naar het iets zuidelijker gelegen Manhattan Beach. Wat een verschil met Venice Beach. Een veel mooiere buurt. We wandelen wat langs de kust en op de pier. Rond 18u keren we terug naar het hotel, eten nog iets en gaan slapen. Onze batterijen zijn bijna op. Our last night in the States.

Rond 7u vertrekken we richting LA. Als we Arizona verlaten en California binnen rijden moet iedere wagen, one by one, aan de kant voor de US Department of Agriculture om te controleren als we niks illegaal invoeren. We hebben nog 1 appel over, die we gekocht hadden in San Francisco. Die zien ze door de vingers. Onze blokken hout die we in Glendale hadden gekocht moeten we achterlaten. 'Thank you for your honesty' klinkt het en we mogen verderrijden. We're back in California.

Naarmate we LA naderen wordt het drukker en drukker op de weg. Al bij al kunnen we vlot doorrijden en rond 10u leveren we onze camper terug in. Zonder een schrammetje. Alhoewel... Er was al behoorlijk wat schade aan de camper toen we vertrokken. We dachten dat we alles mooi hadden aangeduid op het controlepapier. Maar het kleine barstje in de voorruit hadden we over het hoofd gezien. Toen iemand de camper opstapte toonde hij ons direct het barstje en vertelde ons dat we zouden opdraaien voor de kosten van een nieuwe vooruit. We zijn geflikt! De rest van de camper wordt zelfs niet gecontroleerd. Afzetters... We dienen een klacht in en moeten een mail sturen. Men verzekert ons dat als die schade bij de vorige huurders ook aanwezig was, we het geld zouden terugkrijgen. Een deel van onze waarborg krijgen we dus voorlopig niet terug.

Ondertussen staat er al een taxi te wachten om ons naar Hotel Hacienda te brengen. Check in rond 11u30. De kamer is behoorlijk proper en we vragen nog een extra bed.

Rond 13u gaan we naar Venice Beach. Leuk om es te zien, maar toch een beetje een louche buurt.

's Avonds gaan we naar een sportsbar vlakbij ons hotel. Daar leren we per toeval ene Jim Buss kennen. Blijkbaar familie van één van de eigenaars van de LA Lakers. Eerst geloven we er geen bal van, maar als Luc hem googelt met z'n Ipod, is het inderdaad hem. Hij geeft ons 100 dollar cash! We moeten hem morgen rond de middag bellen en ons tot bij hem laten brengen met een 'car' (iets tussen een taxi en een limosine). Hij wil ons met plezier het Staplercenter, waar de LA Lakers vorige week nog de finale speelden tegen de Boston Celtics, en de troffeekast tonen. En waarom wil hij dat doen? Hij vond het supersympathiek dat Dries en later de rest zomaar begonnen te praten met hem, terwijl wij geen idee hadden dat we met een superrijke en hier toch ook redelijk bekende figuur aan het praten waren. We've got lucky again, we think...

We zijn natuurlijk nog geen donderdag. Het moet allemaal nog gebeuren. Ons plan om Universal Studio's te bezoeken laten we vallen.

Heetste nacht tot nu toe ondanks de airco. Rond 7u30 verlaten we Lake Havasu City en rijden we zuidwaarts via route 95 om dan via Parker de route 62 op te rijden tot in Palm Springs. Via het visitor Center rijden we naar het Happy Traveller RV resort. Het is nu 12u en we gaan naar ons privé-zwembad en jacuzzi. We hebben het allemaal voor ons alleen. De thermometer meet bijna 100 F, zo'n 35 graden. Dit in de schaduw, warm genoeg dus. 's Avonds gaan we iets eten downtown Palm Springs bij Johny Costa. Een Italiaans restaurant. Eén van de betere plaatsen tot nu toe. Nadien gaan we nog een bar binnen met live music. Rond 12 u gaan we slapen. Onze laatste nacht in onze camper.

Het onverwachte feestje met de Amerikanen zindert nog na. Rond 8u30 gaan we naar de jetski en boatrental, die vlakbij ligt. Vandaag gaan we een hele dag varen met de speedboot. Het wakeboard is te klein en we nemen dan maar een tube (grote ronde band) mee. Deze namiddag pikken we dan nog een jetski op voor de rest van de dag.

Een vaarbewijs heb je hier niet nodig. Na wat uitleg over de boot en over hoe het trekken van de tube, vertrekken we voor een superdag. De hele dag cruisen we met de boot en elk om beurt gaan we de tube op for a crazy ride! Rond de middag gaan we de jetski halen die zo'n 75 miles per uur haalt. Zo'n 120 km per uur!!! De boot haalt minstens evenveel. What a rush! Het water is rustig en er is weinig volk op het water. And not a cloud in the sky. Rond 17u brengen we alles terug binnen. We zijn bekaf. 's Avonds gaan we iets eten in een Mexicaans restaurant aan de oever van Lake Havasu met verfrissende sproeiers op het terras. We eten fajitas met kip, very good!

De temperatuur zakt vannacht niet onder de 25 graden. We laten de airco dan ook vollen bak aan om te gaan slapen.

Terwijl Luc en Dries nog half slapen, vertrekken we via route 64 naar de Grand Canyon. Beetje bij beetje wordt het licht. Rond 5u passeren we Desert View Point, Navajo Point en Lipan Point. We stoppen aan Lipan Point en zijn net op tijd om de zonsopgang te zien. Het is onmogelijk om dit in één keer op beeld vast te leggen.

Fascinerend om te zien, moeilijk te beschrijven. We stoppen iets verder ook nog aan Grandview Point, om daarna verder te rijden. Onderweg zien we nog enkele rendieren. We laten Grand Canyon Village rechts van ons liggen en rijden zuidwaarts richting Williams. Ons plan om het park te bezoeken gaat niet door. Het wordt heet vandaag en 'The Narrows' in Zion NP 2 dagen geleden heeft z'n sporen nagelaten bij onze kopman Luc. De zware tocht door het water, over rotsen en keien was niet zo gezond voor onze enkels, voeten en tenen. Luc zijn ene voet is nu zelfs een paar maten groter!

We zijn zondag en een helikoptervlucht of een rafting zal toch niet lukken. Gisteren mochten er zelfs geen helicopters opstijgen, dus laten we de Grand Canyon voor wat hij is en gebruiken we onze tijd om op ons gemak richting LA te rijden en nog enkele tussenstops te maken waaronder Havasu Lake City. Rond 7u30 rijden we in Williams route 40 op die in Ash Fork overgaat in de legendarische route 66. We rijden er een stukje op en rijden dan verder tot Seligman, waar we ontbijten in een truckersrestaurant.

We eten elk een meatlovers omelet en Luc een Fajita Chicken Omelet. Opnieuw een stevig ontbijt dus. Vervolgens rijden we verder via Kingman tot in Havasu Lake City. We gaan naar het Visitor Center, maar dat is jammer genoeg gesloten. Er liggen wel informatiebrochures zodat we kunnen zien welke RV campgrounds ze hier hebben. Onze eerste keuze is blijkbaar zonder hook-up, dus nemen we onze 2e keuze, Crazy Horse RV campground. Een echte aanrader! We moeten de 'London Bridge' over tot op een schiereilandje waar onze campground ligt. We krijgen een plaatsje aan het strand met full hook-up en douches en toiletten op zo'n 50 meter afstand. Zwembad en jacuzzi zijn ook weer aanwezig. We've got lucky, again, again and again.

Rond 13u, met een stralende zon, installeren we ons met onze stoeltjes aan of beter in de oever van het water. Relaxtime! We zijn al van deze morgen 4u on the road. rond 16u gaan we es informeren bij de jetski en boatrental die hier ook op nog geen 100 meter van onze camper ligt. We have a deal! We huren morgen een boot en een wakeboard voor een volledige dag en nemen er nog een jetski bij in de namiddag. Dit voor een vriendenprijsje. It's a hard life...

Het is ondertussen 17u. Tijd voor een aperitiefje. Voor al de vaders, we drinken er ene op jullie. Because here in the USA, it's Fathersday. Cheers!

Terwijl we afkoelen in het meer beginnen we wat te praten tegen een paar Amerikanen en vragen hen als ze enkele restaurants kennen om vanavond te gaan eten. Ik weet niet hoe we het weer hebben geflikt, maar we mogen mee op hun boot die zo'n 20 meter verder ligt te dobberen. We varen onder de London Bridge door met een Coors Light in de hand. We gaan even aan de oever en Dries en ik gaan nog wat ijs en bier halen in de supermarkt om onze frigobox aan te vullen. We kopen nog een extra pak Coors Light for our American friends. We varen wat verder en als we terug komen aan onze camping, drinken we nog ene samen met de Amerikanen terwijl de zon ondergaat. Aan eten denken we niet meer, tot we worden uitgenodigd in hun vakantiehuis. Met van die golfkarretjes worden we gebracht tot aan hun huis dat nog geen 200 meter verder ligt. De barbecue gaat aan en we eten cheeseburgers. How cool is that! We blijven nog wat chillen tot ongeveer 1u en dan gaan we slapen. Opnieuw krijgen we een escorte met de golfkarretjes terug naar onze camper. Nog een kwartier later komen ze nog eens met wat spullen die we bij hen vergeten waren. De max! Onze frigobox is inmiddels terug leeg. Good night!!!

We slapen es uit. Het is hier duidelijk al veel warmer. We zitten dan ook weeral een stuk zuidelijker. Rond 10 u verlaten we de campground, die vol staat met campers en hun boten erbij. Vele mensen uit het binnenland zakken tijdens het weekend massaal af naar Lake Powell om verkoeling te zoeken en zich uit te leven met hun boten en jetski's.

We gaan naar Page en reserveren om 15u30 de tour naar Antilope Canyon. Daarna een stevig ontbijt en rond 12 u gaan we naar the beach at Antilope Point Marina aan Lake Powell. We worden met een caddy van de parking naar de haven gebracht. Daar is er een bar, een winkeltje en een restaurant. We chillen wat aan een ponton aan het water. We hebben zicht op de prachtige boten, of beter, huizen op water, die er aangemeerd liggen. We gaan es kijken en zowat iedere boot heeft een toepasselijke naam zoals 'All in', 'No pressure' (ene voor mij!), Black Pearl, enz...

Na wat genieten van de zon vertrekken we naar de rendez-vous plaats voor het bezoeken van de upper Antilope Canyon om 15u30. We worden met de jeep tot aan de ingang van de canyon gebracht. Een gids geeft wat uitleg en tips over hoe we de beste effecten kunnen vastleggen op camera.

Het is prachtig om de verschillende kleurschakeringen en vormen te zien. De invallende zon die al wat lager staat geeft een totaal ander effect dan tijdens de middag als de zon nog hoog staat. Dan heb je kegelvormige lichtbundels die de canyon verlichten. Nu zijn het vooral de schaduwen en kleuren die tot de verbeelding spreken. Rond 17u30 zit de tour erop en we besluiten al zuidwaarts te vertrekken richting Grand Canyon. Onderweg stoppen we nog aan Horseshoe Bend. Een prachtig viewpoint waar de Coloradorivier in hoefijzervorm door een canyon stroomt. Rond 20u, als de zon stilletjes aan achter de heuvels zakt, stoppen we aan een wegrestaurant met een RV Camground om te overnachten. We eten nog een lekkere crispy cheese burger en gaan slapen.