Alana, mijn psycholoog zegt me dat schrijven en zo alles tegen je vertellen goed is... Maar is het dat echt? Want ik voel me er niet beter door hoor. Maar bon, ik ga verder vertellen over jouw en mijn nachtmerrie, en de nachtmerrie van zovelen.. We weten dat jij nu rust hebt, maar we vragen ons elke dag af waarom je dat jouw leven voorbij is... Waarom je die avond drugs gebruikte... En hou het kwam dat je zomaar aan een overdosis overleden ben. Alejaa, de overdosis heeft jouw lichaamsfuncties kapotgemaakt, door de val op de grond waren er problemen met de hersenen, maar toch hebben we alles geprobeerd; ik en je mama die hele dagen bij jou waren, de dokters en verplegers in UZ Leuven die alles geprobeerd hadden. Maar het was al te laat, je lichaam was kapot vanbinnen. Er kon geen hulp meer baatten. we hebben toch geprobeerd of je nog zelfstanding kon ademen, misschien lukte het toch? En ja, je kon het... 20 november hebben de professors de apparaten afgezet en je hebt het nog even volgehouden, het lukte je, maar op 21 november was je moe, je kon niet meer... Je was op, door die overdosis. Maar ik weet dat je gevochten hebt, je deed je best, 2 weken vocht je tegen de dood, maar het ging niet meer... Je was kapot. Maar weet dat we je nog altijd graag zien en dat dat nooit zal veranderen. Voor mij ben je altijd mijn beste beste vriendin. En ja Lynn is er ook, ookal ken je haar niet. Maar het is niet omdat er iemand is die ik graag zie, dat je vervangen bent hé! Neen, jij blijft voor altijd, mijn aller, aller beste vriendin! Weet da maar :) Er is veel gebeurd, na je dood, ik zit niet meer op dat concentratiekamp, maar wel in Lokeren nu. En weet je, ik heb daar prachtmensjes leren kennen. Op Carolus begreep niemand mij, niemand snapte hoe ik me voelde, maar nu, iedereen weet de grote lijn van dit verhaal, en allemaal luisteren ze. Dat vind ik zo prachtig op die school. Een paar weken terug ook, ik leerde iemand kennen op school, alejaa via sms, en weet je? Ik vertelde meteen over jou. Ik leerde hem kennen en hij begreep mij, iemand die me net kent. En mensen waar je 4 jaar mee samen zit, hebben geen respect voor jou. Ja Alana, ik hou van de mensen die ik ken bij mij op school, gewoon voor het respect dat ze geven, voor de steun, voor het luisteren. En weet je, die titularis die ik het laatste jaar had op Carolus, weet haar naam al niet meer. Die heeft het lef gehad mij een B-attest te geven, volgens haar ben ik niet sociaal enzo. Maar ik ben er niet meer kwaad om want daardoor zit ik in die prachtklas. Mijn wens: dat die prachtklas, en al die prachtmensjes jou konden leren kennen, jammer genoeg gaat dat niet. Ik vertel ze alleen dingen als ik daar zin in heb :) want je leeft verder meisje, in mijn hoofd, in de herinneringen en vooral in mijn hart!
IKHOUHEELVEELVANJOU, voor altijd, no matter what! Slaapzacht meisje, je verdient je rust :) Tot snel, Dikke kus, Shauni <3
Wat je was, wat je deed. En wat je wist te geven, Zal zonder einde in ons hart Voorgoed nog verder leven! Alana, ik mis je! :( ... 21.11.2010.
Elke avond, net voordat ik ga slapen, neem ik nog even een kijkje naar de sterrenhemel. En daar zie ik, elke avond opnieuw, dat ene blinkende sterretje 'Alana' schitteren. Meisje, je ben nu al meer dan 2 jaar bij ons weg, maar nog elke dag denk ik aan jou, elke dag mis ik jou. Het blijft moeilijk om te begrijpen dat MIJN meisje, MIJN beste vriendinnetje daarboven in de hemel zit... Pff meisje toch, waarom heb je je dit aangedaan? Maar ik leef nu met de gedachte dat je daarboven verder leeft, en dat je vanuit daar over me waakt... Jou missen doet dan ook zo'n pijn... Maar meisje, weet gewoon dat ik je nog steeds graag ziet en dat dat nooit zal veranderen!! JIJ blijft MIJN beste vriendin voor altijd! En ooit zien we mekaar terug! ♥ ♥ ♥
