Het is bijna niet te geloven maar intussen ben ik al bijna 4 weken in Oruro... En de dagen blijven goed gevuld.. Heb op CEPA samen met Miguel intussen al 77 stoelen en ongeveer 20 tafels met schuurpapier bewerkt en nadien van 1 of 2 lagen vernis voorzien. 20 stoelen werden door de "carpintero" hersteld... . Ook de lambrizering in de grote veranda afgeschuurd en gevernist ...Mijn handen zijn intussen bijna ook schuurpapier geworden . De kleine veranda volledig leeggeruimd... het bruikbare gescheiden van het niet bruikbare... Een beetje recyclage ook ... oa van papier.. hier krijgt men per kilo papier die men inwisselt een aantal rollen wcpapier ... .Mijn " derde" project op CEPA : het leegmaken en herschikken en opfrissen van de archiefruimte staat voor deze week op het programma.....En Gilberto kwam me net melden dat de hele equipe van CEPA...20 personen .. woensdag aanstaande voor de eerste maal in de geschiedenis een "día de limpieza "hebben gepland .....Mijn voorbeeld heeft dus een mooi initiatief opgeleverd ....met zijn allen gaan ze alle "vuile"hoekjes opruimen en hun werkruimtes een poetsbeurt geven ...Dat ik heel blij ben ...dat hoef ik niet uit te leggen ...Het vierde project : een nieuw afdak bouwen zal allicht iets zijn dat ik niet meer zal zien voltooien voor mijn vertrek naar Belgïe..maar ook die hoek zal deze week voor een groot deel opgeruimd worden vermoed ik ... Zoals ik al eerder schreef... zoveel werk .. tijd tekort... Zondag 4 november hebben we een uitstap gemaakt .. Wij dat zijn : Gilberto , Chris , Jhonny en ik .. Een tocht van 327 km over meestal niet geasfalteerde wegen.. Ingrid en Wis , mis compañeras del año pasado, kunnen getuigen dat je geregeld wel goed door elkaar wordt geschud ... Ondanks mijn "maaglast"toch een leuke uitstap via Choquecota naar Turco, het dorp waar Gilberto de eerste 5 jaar van zijn verblijf in Bolivia heeft gewoond en gewerkt. We worden er hartelijk onthaald en de mensen beginnen dadelijk te koken voor ons ....een beetje vervelend als ze je dan een hoop eten voorschotelen .. en je maag ligt al overhoop ... Het lijkt me een beetje ondankbaar dus ik doe mijn uiterste best om toch wat te eten ... . Vanuit Turco dan richting Corque het dorp waar oblaat Calixto verblijft ... Daar ook even gepauzeerd, iets gedronken en de kerk bezocht ... (enorm grote kerk....) en dan de terugtocht via Toledo naar Oruro. Volgens Chris was het dankzij mijn voorraad " frutellabollekes " en chocolade een echt "snoepreisje".. .Terug in Oruro hebben we uiteraard nog iets te vieren : oblaat Luciano was jarig en werd 80 jaar. Een grote taart... een klein stukje voor mij .. Mijn kadootje : belgische chocolade en speculaas viel bij Luciano in de smaak... Verder heb ik de voorbije tijd ook het kindertehuis bezocht.. De schilderwedstrijd zal vermoedelijk pas volgende week doorgaan .. Dus deze week zal ik met zuster Silvia nog al het nodige materiaal en prijzen moeten aankopen ...Met de kindjes gedanst (nogmaals ...) en geholpen bij hun huiswerk.. Een lekkere belgische chocotoff voor elk kind bezorgt mij weer een hoop knuffels en plakkerige zoenen...José, een jongetje van 9 jaar heeft mijn hart alvast gestolen .. Hij mag dan ook nog eens een liedje zingen en een dansje voor mij doen...kZou hem zo mee naar huis nemen...zo"n aanhankelijk en lief ventje ....Zijn "stotteren"is vermoedelijk het gevolg van een traumatische gebeurtenis in het "probleemgezin".... Zou graag ook meer tijd met deze kinderen doorbrengen ... maar het gaat hier zo vlug vooruit .... Verder heb ik Edgar verscheidene malen vergezeld naar Chusakery : boompjes gietenm onkruid wieden op deze ongelooflijk mooie en rustige en stille plek.. Je hoort er buiten een vogel zo goed als niets ....Niet te geloven dat deze plek zich vlakbij de drukte van de stad Oruro bevindt. Ook aan de "fundacion contra cancer " eigenaar van Chusakery en waarvan Edgar een verantwoordelijke is ga ik een financiële bijdrage schenken voor de aankoop van nieuwe boompjes . Marc en ik gaan volgende week zeker 10 boompjes zelf planten .... De voorbije vier dagen ( van 8 tot en met 11 november) ben ik dan met Edgar meegeweest om te helpen op de tweejaarlijkse nationale bijeenkomst van de "fraternidad de las personas con descapacidades".. Een groep fysiek gehandicapten vanuit het ganse land . Afgevaardigden van elk departement : Oruro, Santa Cruz, Potosi, Beni, Cochabamba..... Ongeveer 35 personen ... Vier heeeeeeeeeeeel leuke , verrijkende maar vermoeiende dagen ....sMorgens vroeg op ( 5 uur ).. om 6 u reis naar Poopó... en savonds terugreis steeds na 22u...Helpen waar het kon : eten en drinken geven, op toilet helpen , verplaatsen ... en vooral ook luisteren naar "hun " verhaal.. Stuk voor stuk warme en lieve mesen die ondanks hun lichamelijke beperkingen proberen het "beste" te maken van het leven met naar mening veel minder "remmingn" dan wij "gezonde" mensen.... Veel praten over verschillende thema"s... het spaans lijkt voor mij dan soms toch ook een beetje "chinees"... want snel babbelen over een voor mij soms onbekende materie maakt het toch moeilijk om te volgen ...Kiezen van nieuwe nationale verantwoordelijken.. afspraken makenm , voorstellen doen ... evalueren .. en als afsluiter een "dansavond" met muziek en dans op z"n boliviaans ... . Vandaag maandag : rustdag... Wat schrijven ( heb de voorbije 4 dagen zo goed als geen tijd gehad om via internet contact op te nemen met het thuisfront ) , wat lezen , kleding wassen ... en vanavond eens lekker gaan eten met mijn gastgezin .... Een heel geslaagde dag .. veel gebabbeld en veeeeeeeeeeeeeeeel gelachen ....xxx
.
.
.
