Na een verzorgd ontbijt en uitgewuifd door onze supervriendelijke hospita, zonder stoppen naar Santiago de Compostela ( in 3.15u voor 17km).
We stappen zowat 11 km door bossen , bospaadjes en wegskes... op en af, het heuvelachtige parcour stopt niet en is best vermoeiend. Daarna komen we in de verstedelijking, voor Santiago. We bereiden on voor op de steile klim... maar het gaat bergaf! We komen de andere kant van Santiago binnen. Van hier is het héél mooi en zien we de grote gebouwen goed staan.
Een tweede keer toekomen op het enorme overweldigende plein voor de kathedraal.
Het geeft iedereen het onwezenlijke gevoel dat de camino's er op zitten... Raar gevoel dat we niet meer gaan stappen.
Ook weerzien van Ria en Jan(Nederlandse vrienden die samen startten en hun eigen camino stapten).
Traditiegetrouw gaan we aanschuiven voor de eindstempel en het certificaat van onze camino's. We struinen rond in deze drukke stad vol toeristen en pelgrims.
Bekijken de grote enorme gebouwen, drinken een Biertje, genieten van allerlei muzikanten op alle hoeken en straatjes rond de kathedraal. En deze bezoeken we uiteraard nog een keer!
De laatste avond tesamen, super lekker gegeten, gezellige sfeer, verbonden door de tocht...
De weg is niet zo lang maar gekend voor zijn steile klim
En dat is waar! Gedurende een uur liepen we met onze neus op ons knieën ...
Een houtschuurtje is een prima plaats om effe te stoppen en iets te eten.
Daar er niets is onderweg om even te pauzeren stappen we door tot we er zijn. Verrassend snel zijn we aan de albergue -heel oud en mooi. Ook wel "hospital" genoemd.
Bruma is een plaatsje van 5 huizen en een kerkje groot.. Niks te zien of te beleven. 's Avonds loopt het hele dorp naar het kerkje...nooit zoveel plaatselijk volk onderweg gezien! De straatjes rond de kerk staan vol geparkeerd. In het kerkje zijn maar 50 zitplaatsen, maar er staat evenveel volk buiten voor de kerk en tussen de begraafmonumenten. Deze zijn in de loop van de avond verse frisse bloemen aangebracht.
EXTRA BERICHT :
HET GENOOTSCHAP IS WEER SAMEN...
Paul, Christian en Gilbert hebben een andere camino ( de lange Inglès) genomen over El. Ferrol en komen hier in Bruma aan, twee uren na ons.
Ze stapten ook meer km.
Een blij weerzien!!
's Avonds is de albergue een mengkroes van Peregrinos.
Gelukkig kunnen we eten bestellen en wordt het 's avonds gebracht...
A Coruna tot Bruma telt 35- 40. Km,wat voor mij teveel is.
Daarom deelden we deze afstand op volgens overnachtingsplaatsen.
Gisteren verlieten we de grote drukke stad en stopten in O Burgo, waar we zeer enthousiast onthaald werden.
Vandaag stapten we naar Sergude, een spiksplinternieuwe Albergue voor 40 personen, die niemand kent.
Ze was nog gesloten en in afwachting dronken we iets in een gezellig bar- café.
Deze avond zijn er nog 2 Duitse meiden ( ze liepen gisteren 4 u om de stad uit te geraken door de slechte aanwijzingen!) toegekomen, anders sliepen we hier alleen. ..
In de middag moesten we wel naar het centrum van Carral om eten voor morgen te kopen. Opnieuw 3km heen én terug, we worden het gewoon! 's Avonds konden we eten in de bar in de buurt, tortilla met sla, lekker!
Morgen zal het laatste stuk naar Bruma kort maar stijl zijn!
Vandaag moest er geen wekker worden gezet. We nemen de bus van Muxia naar A Coruna,om 10.45u.
Van hier vertrekt onze derde camino, terug naar Santiago. Deze weg wordt ook " The English way"( Camino Inglès) genoemd . Wij doen de verkorte versie - over O Corunia, Bruma, Sigueiro naar Santiago. De drie koene stappers doen de lange versie en stappen een dikke 50 km meer.Van Muxia met de bus naar El Ferrol, dan stappen naar Pontedeume, Betaneos, Bruma, Sigueiro naar Santiago.
A Coruna is een grote,drukke stad... Het voelt vreemd aan na die dagen in stilte en puur natuur.
Vanaf het busstation moeten we de stad door, op zoek naar info en naar de start van onze camino.
Wegens Spaanse Siësta kunnen we er maar om 16u terecht bij het infokantoor.
We starten aan de Santiago kerk. Op de hele verdere weg door de stad vinden we 1 tegel en 2 pijlen! Het was zeer moeilijk om de stad uit te geraken. Eens daarbuiten was er goede wegmarkering.
We zochten een overnachting in O Burgo, waardoor de etappe morgen wat korter zal zijn.
Zonder ontbijt, we hopen onderweg wat te vinden maar dat valt tegen! Op de hele weg geen bar, resto of winkel. Gelukkig hebben we ons voorzien. En in Lires vinden we een mooie piknikplaats aan de kerk.
We bleven de hele weg op paadjes door bos en hei, en langs akkers. We vroegen zelfs aan een boerderij om onze drinkbussen te vullen.
Op en af, van de zee in Fisterre, de heuvel over naar de zee in Muxia.
Een mooi maar vermoeiend parcour. Het was zwaar bewolkt met een strakke koude wind.
Muxia lijkt niets maar is speciaal. Muxia is een kaap die in zee steekt,en zo zie je de zee aan beide kanten als je er door loopt.
Als plaatsje is er niks te zien. Maar wie dacht dat Fisterre het einde van de wereld was heeft het mis!
Muxia heeft een prachtig eindpunt met vuurtoren, een heel mooie kerk en opspattende golven waar je nooit op uitgekeken raakt.
Deze tocht was de moeite waard, en deze belevenissen maken onze dag zeker goed!!!
Onze 3 jagers zijn deze morgen al vroeg vertrokken naar Muxia om hun " queeste " te vervullen...
Wij blijven een dagske in Fisterre. We zoeken een cafe om te ontbijten.... allemaal pellegrino's, natuurlijk; en vaak wordt er afscheid genomen. Voor velen is dit ook (weer) een einde van een camino, ze gaan naar Santiago terug of naar huis.
We zoeken onze weg voor morgen (Muxia) en verkennen dit plaatsje. Gisteren was er weinig tijd.
We lopen nog eens naar de vuurtoren en halen onze laatste stempel (cabo). Mooi!
Het is een sombere dag met veel bewolking en dreigende regen maar vooral met dwaze ijskoude wind van over de oceaan.
In de namiddag lopen we naar de haven waar de vissersbootjes toekomen.
Daarna brengen we een bezoek aan de vismijn waar al deze versgevangen vis verkocht wordt. Verbazend hoeveel soorten er zijn (zie foto).
Intussen is de hemel opgeklaard en kan ik je een mooie foto doorsturen van de haven.
Frodo, Sam en Gandalf ( kies zelf maar wie wie is..) zetten hun "queeste" onverkort voort via Muxia naar El Ferrol en zo naar Santiago. De lange Engelse route.
Galadrien en Argon verpozen effe en nemen de verkorte route via Muxia en El Coruna naar Santiago.
Vandaag stappen we van Olveiroa naar Fisterre. Het laatste traject van deze Camino. Een etappe van ruim 30 km.
Het eten ' s avonds smaakt ons zo goed omdat we vaak vroeg op stap zijn zonder ontbijt. We vertrekken vroeg (6.30-7u). Ofwel is er niks in de buurt, ofwel veel later open. We ontbijten dus vaak als we al 12-15km gestapt hebben, of iets uit het vuistje dat we zelf voorzien hebben.
Ook vandaag is dat zo... Na een 10 tal km is er een bar en dan 20km niks meer.
Het staat uitdrukkelijk in een brochure vermeld dat we ons de komende dagen op eten en drinken onderweg moeten voorzien.
De te bewandelen weg is weer adembenemend mooi en afwisselend. Ook constant bergop en bergaf door stukken bos met jonge aanplantingen en varens onderaan, brem en heide, dennenbos, jong Eucalyptusbos, landwegskes en bospaadjes.
We stappen en genieten en denken niet na over de km die we ondertussen afleggen...
We zien wel dat we rond de windmolens stappen en tegen de middag bereiken we Cee, al 22 km afgelegd.
We kunnen de oceaan al zien maar moeten nog een tiental km stappen.
Een heel mooi rustgevend parcour!
Finisterre ( hier staat overal Fisterre) is in zicht!
Het was droog, met wolken en zon, en met een dwaze wind.
Met stop en picknick onderweg stapten we dit af in een kleine zeven uren.
In Fisterre krijgen we een brevet(!) omdat we de 90 km van Santiago tot hier uitstapten.
Na slaapplaats , douche en eten stappen we nog 2x 3,50km naar de kaap en de bekende vuurtoren voor de zonsondergang. We vertouven opnieuw in een mix van internationaal gezelschap).
Gisterenavond hele lekkere menu gegeten. Soms denk ik dat we op een "Bourgondische route" zitten ipv een " pelgrimsroute"... We konden enkele typische Galicische gerechten eten.. (speciale soep en een soort stoofpotje) Alle dagen kan je vismenu's ( kabeljauw en haai zijn populair, maar ook inktvis) kiezen, we stappen trouwens de hele tijd langs de kust .
Vandaag stappen we van Negreira naar Olveiroa, zowat 33 km.
We zijn al om 6.30u op stap maar missen een teken en lopen ( met enkelen) hopeloos verloren...
Bij deze 33 km komen er dusdanig enkel bij zodat de teller vandaag aftikte op 38,5 km! Dertig stappen was al een prestatie, dan 33 en nu 38,5... Grenzen verleggen hoort bij de camino...
We vertrokken uit de bossen en de heuvels waarop hier vele windmolens staan. Winderig was het daarboven wel.
Hoe lang de etappe ook duurde, het verveelde nooit. We genoten van de prachtige natuur, een heel mooi afwisselend landschap! Natuurgroepen kunnen het zo mooi niet uittekenen en inkleuren als de boeren het hier doen. Echt prachtige lappendekens van percelen en stukken natuur in felle kleuren.
Het heuvelachtige landschap trok zich stilaan open zodat het breder, ruimer en vlakker werd. We kregen vergezichten en panorama 's. Eenvoudig mooi. We stapten de hele tijd door de natuur; geen winkels of drukte te zien...
Terwijl er in de stad een openlucht optreden was, hebben wij zeer rustig en goed geslapen in het seminarie. Prachtig gebouw en een en al rust.
Halfzeven reeds gepakt en gezakt. We stappen het centrum door waar we de laatste feestvierders nog tegenkomen.
Langs de kathedraal start onze nieuwe route naar Finisterre , zowat 90 km.
Eens de stad door wandelen we langs het park naar de groene gordel.
We stappen meestal door dennenbos en Eucalyptus bos, echt speciaal en veel voorkomend.
Een ontbijtje onderweg en nieuwe mensen, nieuwe contacten.
Alle nationaliteiten ( Koreanen, Thaise, Denen, Fransen, Amerikanen, Australiërs, Italianen, Nederlanders en natuurlijk Belgen) ontmoeten we hier en mensen zijn soms al maanden onderweg. ...
Via een mooie spoorwegbrug komen we Negreira binnen.
Aan de infoblok krijgen we goeie info voor de komende dagen. Buiten het centrum vinden we slaapplaats in de gemeentelijke herberg.
We zijn de allereersten. Na een paar uur is ze volzet...
Negreira is een klein gezellig plaatsje, met enkele mooie standbeelden.
We drinken op onze 24km in een tof barreke met goeie muziek.
Wij wachten tot 6.30u. Kort zelf gemaakt ontbijtje en op stap voor de laastste 15 km naar Compostella.
Deze laatste trip gaat ook vlot - maar de laatste km zijn steil bergop!! - zodat we voor 10u al voor de kathedraal staan in Santiago de Compostella!!
Imposant, groot, ...het doet wel iets... verloren in de grootsheid van gebouwen, kathedraal en plein... Proficiat! en knuffels ... En eigenlijk ook wat raar..."is het nu gedaan? zijn we er nu? "
We zoeken ons een plaatsje in de kerk waar om 12u een speciale mis is voor de Peregrinos. Goed dat we op tijd waren, de kathedraal loopt snel vol. Een mooie plechtige mis met wel 20 medediaken... De landen waaruit al deze pelgrims komen worden vernoemd...indrukwekkend. Indrukwekkend is ook het altaar... Voor het einde zwaaien ze met een supergroot wierookvat door de kerk... Ook dàt moet je zien!!!
Slaapplaats hebben we al gevonden: Seminar major (Zie foto), op een heuvel boven de stad.
Mensen terug zien waarmee je de voorbije dagen samen stapte...
Goed dat ze er geraken. Flink gestapt! 24km voor ons, van Porto tot Santiago.
Blij en fier ( zie foto).
Effe rondlopen en genieten..
Morgen beginnen we een nieuwe route en stappen we naar Finisterre.
Twee uren nadat wij op het plein voor de kathedraal stonden was er een hevige demonstratie van de brandweer. Best heftig.
Deze nacht heeft het geregend. Alle stof geblust en frisse lucht om te stappen.
Het is bewolkt en fris maar voor de etappe is dit excellent weer.
We ontbijten onderweg. Een oud koppeltje bedient ons. Op de muren hangen borden en rolgordijnen, vol met namen van ieder die hier langs kwam. Ik krijg ook een pen in mijn hand gestoken.. en zet mijn naam er ook op!
Caldas de Reis naar Pardon. Tegen de middag zijn we er al, 19 km, vlot gestapt.
We bezoeken kerken. De Albergue is nog niet open..
Het gaat goed en we besluiten wat verder te stappen. Morgen wordt het dan korter.
We stappen nog iets meer dan 10 km verder naar Teo.
De Albergue is klein en we zien allemaal ander volk dan gekend.
Voor eten moeten we op zoek. Gelukkig valt dit ook heel goed mee. Met een Aziatisch koppel erbij wordt het nog een gezellige avond!
Gisterenavond was er plots frisse wind. Het weer is aan het veranderen...
's morgens inderdaad bewolking en frisser, hopelijk blijft het droog, die 27 graden is niet nodig.
Ongelooflijk hoe snel de slaapzaal 's morgens leeg loopt!
Iets na 7 zijn we al op stap,voor een etappe van 23 km naar Caldas de Reis.
Buiten een paar noodzakelijke stukken langs verkeerswegen stappen we vandaag langs " trage wegen", zoals we die thuis noemen. Veel groen, landbouw, akkers waar de bevolking aan het werk is . Grond bewerken, mais zaaien, onkruid hakken,...de aardappelen staan hier al aardig boven!)
Een tussenstop in de voormiddag voor koffie en een stempel(!).
Rond 12u bereiken we onze Albergue e. Ze gaat maar om om 13u open..
Een groot verschil met die van gisteren. Deze is oud,opgeleefd en verwaarloosd. Een goed bed is wat telt, en dit voor 6 Euro.
Na installatie en douchen verkennen we dit plaatsje.
We zijn snel rond en uitgekeken. Maar door dit stadje loopt een stroompje- de Rio Umia- met een mooi houten wandelplatform..
' s avonds smaakt de peregrino menu weer goed - veel keuzes,lekker en grote porties- , en dit voor 10 Euro.
Een wandelingetje naar onze slaapplaats doet goed.
Gisteren stapten we van Tuy naar Redondela, 33km, over heuvelachtig parcour.Sommigen doen deze afstand over 2 dagen, daardoor verliezen we ook bekende medestappers.
We hoorden gisterenavond ook dat er andere wegen naar Compostella zijn, bv over Vigo...
Wij stappen vandaag van Redondela naar Pontevedra, een kleine 20km. Het landschap blijft heuvelachtig waardoor we op en af stappen, telkens zo'n 150 meter.
We starten rond 7.30u, heldere blauwe lucht en ze voorspellen 27 graden.
Na 6 km zijn we in Arcade en kunnen we ontbijten voor 3 Euro.
We stappen door mooie groene zones, apart door het heuvelachtige; door dennenbos en varens, smalle wegjes en over pittige kasseitjes. Galicia is mooi!! ( Asterix en Obelix).
Rond 12u bereiken we Pontevedra. De Albergue gaat maar om 13u open.
We gaan een grote frisse pint drinken, hebben we dik verdiend.
We lassen vandaag een wasdag in (belangrijk om weten voor het thuisfront).
Pontevedra is een grote oude stad met vele imposante gebouwen. In de namiddag lopen we er drie uren rond en hebben nog niet alles gezien. We bezochten ook het provinciehuis want Pontevedra is hoofdstad van de provincie.
Deze Albergue is de grootste en mooiste die we al gehad hebben. Groot,modern, netjes, eetzaal,keuken,tuin,...
We wilden eigenlijk heel vroeg vertrekken maar om zes uur was het nog te donker om de pijlen te zien...
Effe gewacht, voor zeven toch op stap.
Het is een heel lange stapdag, iets meer dan 30km, met een klim!
Gelukkig is het deze morgen nog niet zo warm als beloofd. De zon zit verscholen achter nevel en komt er maar tegen elf uur door. Dan brandt ze ook wel, waardoor het parcour eens zo zwaar wordt...
Vandaag is ook heel anders, we stappen bijna de hele dag op verharde weg. We verlaten Tuy langs het industrieterrein.
Gelukkig is het mooi rondom kijken: groene, mooie variatie in bloemen en soms ook een stukje bos.
Voor de middag hadden we al een stop om te ontbijten en was de grote helft reeds afgestapt.
We dachten nog een kleine tien km, maar het werden er nog enkele extra...
Rond drie waren we in het centrum van Rendondela waar we de Albergue opzochten. Deze ligt inderdaad in het midden van deze stad.
We komen steeds meer dezelfde mensen tegen in de Albergue... éénmaal op het pad loop je dit natuurlijk uit.
Ze heeft geen wifi, waardoor ik dit in een cafeetje probeer te tikken..
Er staat een tikfout voor gisteren. We klommen maar tot 410 meter en geen 4410! Sorry..
De blog die ik maakte staat er ook niet, met velen op wifi vliegen we er geregeld uit, nog eens sorry
Na een namiddag met veel tijd om te wassen, te ontspannen, enz, vertrokken we veel vroeger dan voorzien omdat iedereen toch al wakker was.
We namen effe samen de tijd voor ontbijt en weg waren we..
Zo mooi, lieflijk en groen als voorbije dagen in Portugal waren, zo sec en droog was de tocht vandaag.
We naderden de grens en de verstedelijking nam steeds toe.
VALENCA is de laatste stad in Portugal. Oud en stoer, een versterkte stad met grote mooie "ramparts ". Langs deze grote stenen muren (Vaubain stijl) die de stad omringd bereiken we een grote brug. Deze is de internationale brug die Portugal met Spanje verbindt.
Rond de middag zijn we dus in Spanje. Langs tunnels en smalle steegjes lopen we de stadskern binnen. We komen aan in Tuy, ook al een oude stad met mooie oude stoere gebouwen.
En nee,vol leven en muziek!
Hier zijn Folklorefefeesten bezig!
Overal kraampjes met dingen van de streek, allemaal handwerk: kantklossen, juwelen, popjes, musziekinstrumenten, kledij,.....
Twee groepen dansen in typische klederdracht en een heuse doedelzakgroep zorgt voor de nodige muziek!
Alles bruist van leven en plezier, heel tof, en dit tot in de vroege uurtjes.
Dag van vertrek.
Laatste stapdag...
Na enkele dagen apart gestapt te hebben kunnen we vandaag weer allemaal tesamen op weg! Echt heel tof!
Laatste etappe naar Bruma.
A Coruna tot Bruma telt 35- 40. Km,wat voor mij teveel is. 
Vandaag moest er geen wekker worden gezet. We nemen de bus van Muxia naar A Coruna,om 10.45u.
Start om 6.30 u voor 30km naar Muxia. 
Onze 3 jagers zijn deze morgen al vroeg vertrokken naar Muxia om hun " queeste " te vervullen...
SPECIALE EDITIE!!!
Vandaag stappen we van Olveiroa naar Fisterre. Het laatste traject van deze Camino. Een etappe van ruim 30 km.
Gisterenavond hele lekkere menu gegeten. Soms denk ik dat we op een "Bourgondische route" zitten ipv een " pelgrimsroute"...
Terwijl er in de stad een openlucht optreden was, hebben wij zeer rustig en goed geslapen in het seminarie. Prachtig gebouw en een en al rust.
Vanaf 4 u wordt er al opgestaan en gepakt.
Goedemorgen!
Gisterenavond was er plots frisse wind. Het weer is aan het veranderen...
Gisteren stapten we van Tuy naar Redondela, 33km, over heuvelachtig parcour.Sommigen doen deze afstand over 2 dagen, daardoor verliezen we ook bekende medestappers.
We wilden eigenlijk heel vroeg vertrekken maar om zes uur was het nog te donker om de pijlen te zien...
Er staat een tikfout voor gisteren. We klommen maar tot 410 meter en geen 4410! Sorry..
