De hele morgen stond in het teken van de aboriginals en van de bush waar de meeste van hen woonden. Wij worden bij onze aankomst in de bush onmiddellijk aangevallen door massa's vliegen, die rond je gezicht komen hangen, vooral als je een beetje zweet, maar die gelukkig niet bijten. Aanvankelijk kunnen we ze nog weg slaan met de hand of met een zelfgemaakte waaier, doch na korte tijd schakelen de meesten over op het dragen van een hoofddeksel met bijhorend beschermingsnetje. Zo zie je Gina op de foto met haar tropenhelm en muskietennet. Wij vernemen alles van de plaatselijke gids over het leven, de gewoontes en de cultuur van de aboriginals, die leven in kleine gemeenschappen. Wie wil kan ook proeven van een door een aboriginalvrouw klaargemaakte kangoeroestaart, doch wanneer wij vaststellen dat deze op het moment dat hij in kleine stukjes gesneden wordt om de proeven, aangevallen wordt door honderden bushvliegjes, laten wij deze heerlijke maaltijd aan ons voorbijgaan. Daarna kunnen wij nog kennismaken met enkele aboriginals die ter ter plaatse hun kunstwerken proberen aan de man of vrouw te brengen. Wij kunnen ook een paar foto's nemen van enkelen van hen, niettegenstaande dit blijkbaar maar mag als je iets koopt. Als voorproefje één van de mooiste exemplaren op de foto.
Onder de middag een paar uurtjes vrij in het stadje Alice Springs dat 25.000 inwoners telt en in feite maar een schort groot is. Na de middag nog een bezoek aan het plaatselijke station van de Royal Flying Docters Service (je weet wel van die serie op tv) die een gebied bestrijken van 600 km rond Alice Springs. Daarna een bezoek aan de Alice Springs School of the air. Dit betreft een uniek onderwijssysteem opgericht in 1951 om kinderen in afgelegen gebieden toch van onderwijs te voorzien. Het betreft in feite het grootste klaslokaal ter wereld, 10 maal zo groot als Engeland dat op heden nog steeds gemiddeld jaarlijks 120 kinderen tussen de 4 1/2 en 13 jaar van onderwijs voorziet. Vroeger verliep alles met radiocommunicatie doch hedendaags verloopt dit met de pc en sattelietverbinding. Vanavond nog naar een plaatselijk restaurant, waar een reuze sirlion steack op het menu staat en dan vroeg onder de lakens, want morgen vertrekken we vroeg met een 4x4 richting het rode hart van Australië. Naar het schijnt zullen we een paar dagen afgesloten zijn van de buitenwereld en zal je van ons niets horen.
Reacties op bericht (1)
17-02-2013
Verdwenen tekst
Dag Gina en Rik, Ik heb gezien dat bij mijn vorige berichtje de tekst verdwenen is. Ik vroeg me af met welke touroperator jullie reizen? De titel 'koud-koud-koud' ging natuurlijk over het weer: onze straat lag er spiegelglad bij! Nu zijn de temperaturen al beter, maar blijft het grijs en mistig. Reizen jullie met een grote groep?Ik volg de reis mee op de kaart van Australië. Wat ik ook plezant vind aan deze blog is dat ik kan lezen hoe Fabiana het stelt op reis. Langs deze weg doe ik haar dan ook vele groetjes. Hebben jullie het nieuws gehoord van de meteoriet die boven het Oeralgebergte in Rusland de atmosfeer binnendrong en tot ontploffing kwam, er zijn bijna 1000 gewonden. Gisteren vierden we met een 20-tal Yannicks 27ste verjaardag, wat gaat de tijd toch vlug. Deze middag gaan we naar de babyborrel van het eerste kindje van Vicky 'Lena'(nichtje die vroeger elke woensdag bij ons was). Mooie foto Gina! Nog veel 'vlieg'plezier! Nadia
