Wegens problemen met blog, verslag van laatste 2 dagen
woensdag : Pagosa Springs naar Alamosa
vandaag de langste rit over de Wolf Creek Pass. Vanaf begin bergop tot aan de voet van de pas. De klim van 14 km met stijgingspercentages van 9 tot 11% met" recuperatiestukjes "van 7%. Na een zeer snelle afdaling verzamelden de Bosparkspurters voor de laatste rechte lijn van 80km met de felle wind tegen. De kaarsrechte weg, zonder 1 bocht zou een droom zijn voor menig bosparkspurter. Voor ons is het een nieuwe ervaring zo ' n eindeloze weg door de natuur. Redelijk "boring" als je veel bochten gewoon bent. Voordeel is dat je met het treintje veel Amerikanen passeert, waarvan een aantal ons al erkennen als "the Belgian Guys". S avonds was de Mexicaan met "the best buffet of town" een welkome recuperatiebron. All in voor 42 dollar voor drie personen!!! Volgend jaar gaan we in Mexico rijden.

donderdag : Alamosa naar Salida

Ze hebben weer een kaarsrechte baan gevonden van 85 km weliswaar door een iets ander landschap. We blijven boven de 2.400 meter fietsen in droge lucht. We hebben in ons leven nog nooit zo veel gedronken op een week, waarvan 99,37456% water. Een deel van de tocht hebben we weer met onze Amerikaanse vrienden gedaan tot een begeleidende COP ons verboden heeft in een groep van meer dan 5 te rijden. Regels zijn hier regels en de discipline van de Amerikanen is opvallend. Na een doortocht door de prairie en een klim naar Poncha Pass zijn we dan in Salida geland, een stadje aan een wilde rivier waar het net kermis was ( carnaval noemen ze dat hier ) . Vanop een terras aan de rivier konden we een kayakwedstrijd mee beleven en het plaatselijke topmoment voor groot en klein : om het eerste naar beneden lopen van een kale berg met aankomst in een drukke straat vol enthousiaste Amerikanen . Het was "awsome" maar wij zitten bijna zonder ausum.

groetjes van ons allen in Colorado

Geef hier uw reactie door