Voor de eerste keer in de korte geschiedenis van Retro moesten we aantreden met te weinig spelers. Met 4 spelers tegen een tegenstander van 7 spelers! Even dachten we aan forfait, maar al snel kwamen we overeen om toch te spelen. We hadden tenslotte al de verre verplaatsing achter de rug en bovendien hadden we niets te verliezen... De tegenstander, met ons in één kleedkamer, zag het helemaal zitten en dacht ons even snel opzij te zetten...

Er werden duidelijke afspraken gemaakt rond de opstelling en vol goede moed begonnen we aan de wedstrijd. Het eerste kwartier was overduidelijk voor Retro! We speelden de bal vlot rond en creëerden enkele serieuze kansen. Van de tegenstander was niets te merken. Na een kwartiertje viel totaal onverwacht en onverdiend de goal aan onze zijde. 1 - 0 achter dus. Een paar minuten later, na schitterend samenspelen, de verdiende 1 - 1!! We speelden op momenten de tegenstander gewoon weg en de beste kansen waren voor ons. Op het einde van de eerste helft, weer een onverdiend tegendoelpunt en met een 2 - 1 achterstand de rust in. Echter geen paniek, enkel de vermoeidheid baarde ons zorgen. Dit was ook te merken aan de eerste 10 minuten van de tweede helft, waarin we compleet weggespeeld werden. Met een 3 - 1 achterstand als gevolg. In plaats van de kopjes te laten hangen, gingen we opnieuw een tandje sneller spelen en namen we meer risico's. Met enkele counters van de tegenstander als gevolg, maar Berre, sterk keepend (!), hield alles uit zijn doel. Tot frustratie van de tegenstander  We bleven vlot samenspelen en dit resulteerde in een prachtig uitgespeeld doelpunt: 3 - 2! Hierna kregen we kans op kans, maar door vermoeidheid wilde de laatste pass of controle niet meer lukken. Op het einde, een slimme dribbelactie en de tegenstander maakte een overduidelijke fout in de backlijn. Penalty! Deze werd rustig naast de keeper in doel gelegd. Eindstand: een oververdiende 3 - 3!!!!!