Nog enkele weken, en dan kunnen we beginnen aan de lange reis. Ondanks dat ik er heel erg naar uitkijk, is er toch ook de angst. De angst voor het onbekende, de angst voor de lange vlucht, de angst om mijn kinderen zo lang achter te laten.... Ondertussen zijn de nodige voorbereidingen volop bezig. onze inentingen zijn achter de rug, een lijst opgemaakt van alle nodige spullen die we moeten meenemen, het belangrijkste in de bagage is het kleine "laptopje" dat ik van Ronald gekregen heb, zodat ik kan skypen met de kinderen. (want dat blijft toch mijn grootste zorg,........hoe het contact met mijn kinderen onderhouden gedurende 3 weken).... Ook ben ik volop bezig met thuis alles voor te bereiden: lijst maken van wat en hoe voor de thuisbijvers de dieren moeten verzorgd, ze moeten zelf gaan koken, enz.... Misschien maak ik me wel te veel zorgen, want volgens hun komt alles in orde......... t'is precies alsof ze aan't wachten zijn, tot ik zou willen vertrekken
Leuke vakanties
