En als er ergens een echte levensgrootte Zeppelin landde moesten wij er vaneigens bijzijn. De plaats was Grimbergen, en niemand in dat prochieke leek van iets te weten, maar dat ding is zo groot en zo luidruchtig dat ge het niet kon missen. Echt : vaut le déplacement, maar een klein toerke meevliegen was niet echt goedkoop spek voor onzen bek, dus niet.
Verder hadden we af en toe wel eens jeugdig familiebezoek uit het buitenland (UK) : Siobhan. Spreek dat maar uit als zo ongeveer Sjyvonne.
Ons jaar tot zo ver: t'is niet echt verlopen zoals we het gepland hadden. Telkens we van plan waren een trip(ke) te doen met de camper kwam er wel iets tussen. Iedereen wil blijkbaar trouwen of een babyborrel organiseren. Dan moest er hier één van de twee om één of ander reden dringend ziek worden of een kliniek voor enkele nachten van binnen bekijken. Het ergste wat kon gebeuren waren natuurlijk de overlijdens binnen de familie (meestal véél te vroeg), waarbij al het andere onheil onbetekenend werd. Daarom beperkten we ons tot kortere tripkes zoals Briek Schotte gaan groeten in Kanegem (de monseigneurs gingen toen nog door voor brave menskes) .
