Wegens verblijf in de jungle was het niet mogelijk op het net te raken, vandaar deze samenvatting.
Finca la Anita was een 1 in een lifetime experience.
ZESDE DAG:
Er werden ons huisjes toegewezen zonder ramen ( 'cabanas'), maar gelukkig was er overal muggengaas voorzien om de insecten buiten te houden. Na de lunch zijn we een kleine wandeling in het bos gaan maken waar Ingrid zich niet op haar gemak voelde gezien de eigenaar haar had verteld dat er veel giftige slangen in de buurt bevonden. De eigenaar, Pablo, kreeg een onverwachts telefoontje van 4 18-jarige ondernemers die een eigen zaakje wouden beginnen door toeristen rond te leiden in de jungle op weg naar watervallen. Wij waren de proefpersonen die voor de eerste keer de route moeten uitproberen. Ze hadden 5-dagen met hun machetes gewerkt om het pad vrij te maken. Overall was het goed meegevallen alleen was het te moeilijk voor de average toerist. De eerste nacht was een slaaploze nacht voor Ingrid en mij. De insecten hadden al hun energie opgespaard om 's nachts ons een welkomsconcert te geven.
ZEVENDE DAG:
Na het ontbijt zijn we het plaatselijk schooltje gaan bezoeken. We kregen een rondleiding van 3 meisjes die ons alles vertelde over hun school en het recycling project. Erna ben ik al driftend op de quad teruggegaan naar de huisjes om een beetje te chillen in de hangmat terwijl mijn ouders en Cyro een paardrijtoer gingen maken in de jungle. 's Avonds zijn we in het dorp gaan eten bij een 80 jaar oud vrouwtje, zij had voor ons kip met rijst op een houten stoof gemaakt wat heerlijk was. Gelukkig hadden de insecten de vorige nacht al hun energie gebruikt en waren ze in slaapstand gegaan.
ACHTSTE DAG:
Direct na het ontbijt hebben we een privé-rondleiding gekregen van Pablo in zijn plantage. We hebben kennisgemaakt met hoe het allemaal in zijn werk zat en we hebben ontdekt dat de planten die verkocht worden een reis van 3 weken ondervinden. We hebben door de jungle getrokken terwijl Pablo met zijn machete de weg vrijmaakte voor ons wat Cyro geweldig vond. Tijdens de rondleiding was Erwin niet te houden toen hij alle verschillende planten zag. Hij heeft een uur aan een stuk met Pablo zitten te praten over verschillende grondsoorten. Mama en ik hebben hem de mond gesnoerd omdat Pablo niet aan uitleggen toekwam.
In de namiddag hebben we een beetje gerust na de vermoeiende wandeling. Na het avondeten werden we getrakteerd op een privé-opera concert wat ik héél spijtig vind dat ik het gemist heb...
NEGENDE DAG: Na het ontbijt vertrokken we direct omdat het de grote dag van El clásico aangebroken was. Volgens een strak tijdschema zijn we vertrokken met een goede vaart (30km/u gemiddeld) langs de slechste weg van Costa Rica. Gelukkig hebben we een little Hummer anders was het ondoenbaar geweest. Na de hele weg Hyacynt Bouquet gespeeld te hebben was ze helemaal uitgeput en MOEST ze stoppen. Daar ging mijn tijdsschema! Met veel aandringen heb ik hun stop kunnen beperken tot 20 minuten, diezelfde die ik heb gemist van de match. De uitslag was 1-1 door een P.R.A.C.H.T.I.G.E. goal van Cristiano Ronaldo. Zelfs met 10 man heeft Real Madrid Barca bijna op de knieën gedwongen. Straks gaan we eten in een hippiestad op het strand.
Binnen 4 dagen is het weer een clàsico. Gelukkig is het dan maar 30 minuten rijden zodat ik verzekerd ben van een volledige match.
Na veel geklaag van LEVI en cyro gingen we vroeg op pad voor expeditie Vulcano. Erwin kon zijn 4x4 eindelijk uitproberen op de hobbelige naar de Observatoru lodge. We maakten een fikse wandeling naar de waterval , hangbrug en de vulkaan. De vulkaan Arenal is nog steeds actief. We zagen de de top van de vulkaan helemaal , wat vrij uitzonderlijk is , want meestal is deze in wolken gehuld. De montana fuego deed zijn naam eer aan : we zagen diverse rookpluimen vanuit de vulkaan opstijgen. Daarna hobbelden we verder richting serpentarium en na een hele wandeling geen dier gezien te hebben zat er net naast de weg op 10m van ons een PRACHTIG witneuswasbeertje insecten te snacken in het gras. In het serpentarium hebben we genoeg gegriezeld voor 10 Halloweens bij elkaar (volgens Ingrid). Tarantula's,gifkikkers, Cobra's,Boa constrictors,pythons,....:alles wat we zeker NIET willen tegenkomen. In de namiddag hebben we gerelaxed aan het zwembad en heeft Levi ons leren wiezen. Nu staan we in onze startblokken om te gaan dineren in één van de beste restaurants van Costa Rica volgens Lonely Planet :Gingerbread (helaas hebben we geen guide michelin bij om dit te bevestigen Karel!).
De kinderen wilden uitslapen , dus pas tegen 8:15 gaan eten inclusief banana pancakes , roereieren en vers fruit. We hebben met een privégids een bootsafari gemaakt op de rivier Puenas Blancas. Het was een nationale feestdag en Tico's (Costaricanen) genoten van een picknick aan de oevers. We dobberden twee uur lang op de rivier en genoten van het zeer mooie uitzicht en van de kleurrijke vogels die over het water scheerden. We ontdekten met behulp van de kennersogen van Luìz en die van Levi een prachtige luiaard die in slow-motion maar blaadjes bleef eten, een brulaap,slapende vleermuizen en leguanen die aan het zonnebaden waren op de oever. Onze dorst spoelden we weg bij de plaatselijke rodeokampioen.Longeren rond de tonnen ( barrels) lijkt me toch wat te hoog gegrepen voor Crystal en Zaisa! Dan nog even uitpuffen in ons zwembad, douchen en lekker dineren in ons hotel met op de achtergrond een sublieme zonsondergang.
Vandaag waren we al vroeg uit de veren want om 6 uur vertrokken de 3 mannen op visexpeditie met een gids in een boot op het meer.
Ondertussen heb ik uitgebreid ontbijt met lekkere pancakes ( ja Annemie de extra kilo is er al aan ! ) , de reisgidsen doorgenomen om de planning te maken, en lekker gezond aan het zwembad met zicht op het meer en in de verte het bootje met de vissers...
We hebben ondertussen al aan de lijve ondervonden wat de tropen betekenen : stralende zon en dan ineens uit het niets ineens een tropische hevige regenbui of een onweer.
Tegen de middag kwamen de vissers roodverbrand terug met 8 grote vissen op hun krediet( visserslatijn..).Cyro heeft de grootste aan de haak geslagen.
Snel lunchen en dan ben ik met Erwin nog een jungletocht gaan maken over een 2 uur durende trail met wel 20 hoge hangbruggen. Lekker schommelen om Erwin zijn hoogtevrees te laten overwinnen. Veel groen gezien , maar geen apen. We hebben ze wel gehoord, maar ze speelden verstoppertje.Op de achtergrond de spectaculaire Vulcano Arenal, nog steeds actief.
En nu aan de aperitief met een jengelende Levi wanneer hij op de computer mag, dus ciao tot morgen.
Jeep, eerder monstertruck, volgeladen en vertrokken voor een 3,5 uur durende rit. Direct avontuurlijk, via bergweggetjes en nauwe bruggen. Gelukkig bleef Erwin kalm ( ik niet...). Dikke gaten in de weg , elektriciteitspaal omgewaaid, genoeg suspense dus. Bij aankomst aan het Lake Arenal worden we verrast door de mooie natuur. Hotel La Mansion Inn is prachtig. We hebben een bungalow vlak aan het meer. Vanop ons terras zien we mooie blauwgele vogels, kolibries, visarenden ,... Er zijn 2 zwembaden : 1 gevoed door een bron en 1 warmwaterzwembad ( 37 graden ): Erwin koos natuurlijk voor het laatste en heeft nog nooit zo vlug in een zwembad gedoken als nu .
We hebben gerelaxed en de fijnproevers , Cyro en ik, hebben een homemade appeltaart met ijs verorberd.
Weer vroeg gaan slapen, want de jetlag is nog niet helemaal verdreven.
