Ik ben De Neve Regina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Redji.
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwerkerken (Belgie) en mijn beroep is Flight Attendant.
Ik ben geboren op 16/03/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, lezen,.
Redji's blog
Reis rond de wereld Dit is voor mijn kinderen, vrienden en familie, zodat zij kunnen volgen waar ik me overal bevind. Ik vlieg namelijk voor mijn werk de wereld rond en kom op heel leuke plaatsen. Vertel enkel over de zendingen die leuk waren en waar er iets te beleven viel. Dus niet elke vlucht wordt hierbij beschreven.
30-01-2011
DJIBOUTI - MARRAKECH 18-21 Jan 2011
Naar deze zending zag ik eigenlijk echt wel uit. Had al enkele maanden enorm de behoefte om de warmte van de zon eindelijk eens op mijn huid te voelen. En de bestemmingen Djibouti en Marrakech klonk dan ook enorm goed in mijn oren. Van Brussel naar Djibouti was het een acht uur vliegen. Dus tegen dat we in ons hotel arriveerden de eerste dag was de zon dus al aan het verdwijnen. We verbleven in het prachtige Kempinski hotel. Echt wel een aanrader voor wie naar Djibouti wil gaan. Bij aankomst dus toch nog eventjes allemaal samen in de ligstoelen aan het zwembad gaan liggen, ook al was het redelijk fris door de wind en was de zon al gaan slapen. De volgende morgen moesten we tegen het middaguur uitchecken om door te vliegen naar Marrakech. Maar zoals ik zei, ik wou de zon zien en was dat dus ook van plan. Dus de tweede dag ik vroeg uit de veren, van het heerlijke ontbijtbuffet gaan genieten en dan met dik boek, bikini, en strandlaken terug naar mijn luilekkere ligzetel van de dag ervoor. En ja, de zon was dus ook van de partij. Heb er dus 2 heerlijke uren kunnen van genieten. Zalig was het met zicht op zee. Tegen de middag dus terug naar de luchthaven om aan een vlucht van terug 8 uur te beginnen richting Marrakech. Dus daar was het dan van hetzelfde liedje. Aankomen in hotel heel laat in de avond en stikkapot. We logeerden daar in Le Meridien. Ook niet slecht, maar toch niet te vergelijken met het Kempinski hotel van waar we kwamen. Wel heel prachtig zwembad in het hotel. Ook mogelijkheid tot tennis, fitness, .... Bij inchecken hoorden we de muziek daveren in het hotel, dus zijn ons direct gaan omkleden en zijn eventjes een stapke gaan zetten in de discotheek van het hotel. Nen mens moet zich toch effekes goed kunnen ontspannen hé. De dag erna vroeg naar het ontbijt en dus veel te weinig geslapen. Maar ja, gingen uitstap doen naar de Medina. Te voet ! De Medina van Marrakech is de oude stad. Hij is 600 hectare groot en is daarmee de grootste van de Maghreblanden. De oude stad wordt omgeven door stadsmuren en deze hebben een lengte van 19 km. Heel indrukwekkend om te zien. Eenmaal door de stadsmuren heeft men een wirwar van allemaal kleine straatjes met daarin in het midden de Souks en het Djenaa El Fnaa Plein. In de Souks (die heel groot is) is het aangenaam wandelen in het begin, maar na een tijdje begonnen ze me toch iets teveel lastig te vallen om iets te kopen. En daar heb ik het dan zo niet mee. Dus na 1 uur stak me dat daar al serieus tegen. Men vindt daar allerlei spullen. En alles is mooi verdeeld bij elkaar. Men heeft een kant in de Souks die enkel kledij is, een kant met lederwaren, een kant met typische marrokaanse spullen, een kant met namaakartikelen, een kant met dieren, kruiden, ...... Alles is er te vinden. En voor heel weinig geld. Het Djenaa El Fnaa Plein is ook heel indrukwekkend. Tegen de middag wordt het daar een georganiseerde chaos met slangenbezweerders, acrobaten, muzikanten, verhalenvertellers, .... en rondom dit plein vindt men allemaal caféetjes, théhuisje en restaurants.
Tegen 1400 Hr zijn we dan allen naar het hotel teruggekeerd want iedereen wou nog een siëstake doen in de zon aan het zwembad. Om de hele weg niet te voet meer te hoeven doen hebben we een paardenkoets genomen. Ocharme die paarden. Uitgemergelde beestjes, niet echt verzorgd, die een oude paardenkoets moesten trekken met vijf volgegeten europeanen in. We zijn zelfs onder de baan een wiel verloren, dus dat wil al iets zeggen. Lachen geblazen dus. Toen we eindelijk arriveerden met onze zonnespullen aan het zwembad was de zon verdwenen achter de wolken. En we hebben haar niet meer te zien gekregen. Dus echt een zomerkleurke heb ik me niet opgedaan. 'k Zal bij thuiskomst dus onder de zonnebank kunnen kruipen. 's Avonds zijn we met een groot deel van de crew nog iets gaan eten in het restaurant van het hotel en daarna op tijd gaan slapen. De dag nadien was het immers vroeg uit de veren voor onze terugvlucht van vier uur richting het koude België.
Dit is nu eens de mindere kant van de job. Een zending naar Londen met VIP personen. Van 's morgensvroeg heel vroeg vertrekken en daar op de Luchthaven wachten op onze passagiers tot 's avonds laat. Ganse dag dus tijd proberen door te brengen op de luchthaven van Londen Gelukkig had ik een goed boek mee om te lezen.
Een zending naar Dushanbe. Was blij dat mijn vrouwelijke collega's Karine mee was. In Dushanbe mocht ik voor de eerste maal logeren in het HYATT hotel. Dit is echt een meevaller, want is een pracht van een hotel. Hele mooie kamers, mogelijkheid tot sauna, whirlpool, massages, .... en een heel lekker ontbijt. Wat moet een mens nog meer willen. Natuurlijk is er in Dushanbe niet veel te zien, vooral omdat we steeds beperkt zijn in tijd. Maar om toch eens buiten te komen met het goede weer hebben ik, Karine en Marijke het openbaar vervoer eens getest. Hebben een busrit gedaan tot in het centrum van de stad. 50 eurocent moesten we betalen per persoon en we mochten zo ver meerijden als we wilden. Was dat in België ook maar zo hé. Zijn dan rustig een koffietje gaan drinken bij de Segafredo, want daar is hij heel lekker !!!
Naar deze zending zag ik eigenlijk echt wel uit. Had al enkele maanden enorm de behoefte om de warmte van de zon eindelijk eens op mijn huid te voelen. En de bestemmingen Djibouti en Marrakech klonk dan ook enorm goed in mijn oren.
Een zending naar Dushanbe. Was blij dat mijn vrouwelijke collega's Karine mee was.
