Deze maand mogen de uitkeringsgerechtigden uitkijken naar een verhoging van hun inkomen omdat er een indexaanpassing komt. Volgende maand is het de beurt aan de ambtenaren. Met andere woorden: na maandenlange onheilstijdingen over stijgende prijzen komt er dan toch een indexaanpassing die voor wat meer ademruimte in de portemonnee moet zorgen. Maar is dat ook werkelijk zo? Volstaat de indexaanpassing om die fameuze stijgingen van voedingsproducten of energiekosten te dekken? En vooral: haalt het de druk van de ketel voor diegenen die dit het meest nodig hebben? Geloof me vrij: dat is niet het geval. Reken even mee.
Als de prijs van een brood stijgt met 10% of 0,2 euro dan ben je als gezin al snel 6 euro per maand extra kwijt. De prijs van aardappelen steeg 0,30 euro per kilo sinds begin 2006. Bij een gemiddeld gezinsgebruik van 20kg per maand is dat nog eens 6 euro extra per maand. Een vlootje margarine werd in diezelfde periode 0,25 euro duurder. Dus nog eens een paar euro per maand extra. Doe daar de prijsstijgingen bij van o.a. melk, vleeswaren, koffie en verwarming en je weet genoeg. Voor basisproducten is het hek van de dam.
Voor een leefloontrekker, arbeider of bediende met een bescheiden inkomen betekent een indexaanpassing met 2% een druppel op een hete plaat. Want 2% verhoging betekent voor een gezin dat moet rondkomen met een leefloon concreet maar 18 euro extra per maand. 2% voor iemand met een inkomen van 1500 euro betekent 30 euro extra. Terwijl 2% voor een minister of topmanager dan weer om en bij de 150 euro extra per maand oplevert. Dat zijn minstens twee onrechtvaardigheden samen.
Ten eerste: de 18 euro extra per maand voor een gezin dat rond moet komen met een leefloon volstaat hoegenaamd niet om de stijgende kosten van de basisproducten producten dus die je niet of nauwelijks kan omzeilen of schrappen van je boodschappenlijstje te dekken. Dient de index misschien om enkel de koopkracht van de hogere inkomens veilig te stellen? En ten tweede: de lagere inkomens zijn twee keer de dupe. Want ze kunnen ook niet of slechts in zeer beperkte mate profiteren van de dalende kostprijs van luxeproducten zoals exotische reizen of dure wagens. Prijsdalingen dus die voor de hogere inkomens de koopkrachtbalans veel beter in evenwicht houden.
Om deze onrechtvaardigheid weg te werken heb ik het voorstel van de rechtvaardigheidsindex gelanceerd. Een nieuwe indexformule die bestaat uit twee onderdelen. Enerzijds moeten de basisproducten zwaarder doorwegen in de indexkorf en anderzijds pleit ik voor een verhoging van de index in centen in plaats van procenten. Iedereen hetzelfde bedrag dus, wat ten opzichte van het huidige systeem een verbetering zal betekenen voor de lagere en middeninkomens. Om de nieuwe regering aan te sporen nu snel werk te maken van concrete oplossingen voor de koopkrachtproblemen zullen we de komende week met spirit in de verschillende Vlaamse provincies actie voeren.
Wil je meer weten over de index in het algemeen of over het voorstel van de rechtvaardigheidsindex in het bijzonder? En vooral: wil je ook jouw mening kwijt op een directe en interactieve manier? Dat kan dat voortaan op.
www.bloggen.be/rechtvaardigheidsindex
03-01-2008, 23:53 geschreven door Els Van Weert 
|
