Na een weekje verplichte rust reden we zondag 19 mei een ritje met start aan de Melkerij in Aalbeke .
Normaal vertrekken we om 9.00 u stipt maar door omstandigheden vertrokken we een kwartiertje later door dat er iemand van onze leden
nog in de dons lag .
Aangekomen in Aalbeke schreven we ons in voor de 45 km .
Dit keer waren we met 7 fietsers . We waren reeds met zes ingeschreven toen Chavanel wakker schoot uit het fauteuil van de melkerij en zich ook vlug inschreef . Toen we buiten stonden te wachten kwam er een man uit het café en hij bleef maar komen , een dikke 5 minuten deed hij erover om de straat over te steken . Wij grijnsden , tot hij zijn fietske van tegen de boom weghaalde , amai zijn wielen waren meer waard dan al onze bikjes samen .
We vertrokken , na 800 m was het al prijs , onze eerste pijl gemist , geen paniek we zaten algauw weer op het juiste pad . Vlotjes reden we richting Rollegem en Dottenijs.Een paar vergeten pijltjes die onzen Chavanel niet zag het spreken niet waard .
En toen we op volle snelheid zaten gebeurde het , onzen eerste platten band in 10 weken , de eer was voor mij . Vlug een ander bandeke opgestoken en na een minuutje of 10 waren we weer weg , met zoveel hulp kon het niet vlugger , met zijn tweeen hielden ze elk op beurt mijn fiets vast , een andere zat op de grond zijn tweede pakje aan het oproken en de anderen zaten in de berm of stonden met hun nieuwe schoenen in de modder , kwestie van de klikpedalen eens te testen.Toch was de Cis blij dat we een lekke band hadden , want hij had weer het verkeerde pilleke genomen en zijn masterkuiten zaten weer opgeblazen .Toen vertrokken we weer en reden goedgemutst over de Vlaamse en de Waalse wegen , het ging vlot , alleen hadden we de pijltjes weer uit het oog verloren , maar uit ervaring van de vorige weken en een beetje geluk zaten we in geen tijd weer op het juiste pad . Toen we aan een stop stonden gebeurde het weer , deze maal niet Contador maar Maiké Gilbert had een probleempje met zijn klikpedaaltje en proefde eens van het asfalt .Met als motto al doende leert men . Maar al bij al was het een leuk ritje met enkele hellinkjes die in onze kuiten beten , maar een goede training voor onze grote test op 25 mei naar de kemmel.
Wat ons wel plezierde was dat de jeugd ook ons tempo aankonde , zo reed onzen teletubbie met gemak de rit uit ook Gilbert en chavanel konden volgen . Maar wij ( Francky , Filip , Jens en den Francis ) hielden zonder dat ze er van wisten regelmatig eens de benen stil om hun courage niet af te pakken . Ook hadden we een gelegenheidsrenner mee die vroeg of hij met ons mocht mee rijden , voor ons was dat geen probleem maar ik denk voor hem ...... die zal weten wat verteld tegen zijn vrouw en de rest van zijn training alleen verder zetten , want hij wil volgend jaar de Mont Ventoux op rijden , als hij nog een paar keer met ons traint zal hij al mogen blij zijn dat hij volgend jaar de kluis kan oprijden .
Ook verzorgden we weer onze P.R. en deze keer sloten we af met een Eename ( of een sangria) op het terras van het Postje .
Zondag reden we langs de Leie richting Frankrijk .
Aan een tempo'tje van 27 per uur reden we van Lauwe naar Menen waar we onze verloren zoon Jens op pikten .
De kniepijn was verdraagzaam , ook andere renners zaten met spier en andere pijnen , maar we gaven geen krimp.
Langs de leieboorden was het behoorlijk druk , maar gelukkig voor ons was het nogal plat .
Toch kwamen we één ....berg tegen nl Le mont Rivage en met veel karakter reden we hem tegemoet , we stopten even om van het uitzicht te genieten
maar toen ze de fiets van Contador wilden stelen reden we weer verder . als echte avonturiers wilden we ook nog eens Comines bezoeken , we zagen wel vier kerken , tot we doorhadden dat het altijd dezelfde was , toen volgden we direction , en alweer kwam het voor ons moeilijk eerst hadden we toutes direction en nadien autres direction dan zijn we maar wervique belgique gevolgd en kwamen we aan de andere kant van de Leie richting Menen
toen begon de lijdensweg voor Chavanel iedereen moest hij in de gaten houden want één voor één deden we ons demarageke hij gaf niet op zelfs toen zijn ploegmakker Jens bijna in de Leie reed volgde hij hem , ook Contador deed een spetterende demarage toen moest hij bijna lossen en we dachten genoeg voor vandaag , toen we Menen voorbij waren zat er nog één prikje bij van Jens maar Chavanel zat ingesloten , en het was game over . Zo reden we naar de platse waar we ons konden tegoed doen aan een frissen en lekkere aperitiefhapjes .
zoals jullie al weten rijden we op 25 mei naar West vleteren met de fiets via Kemmel en Poperinge .
Er is ook een frisdrankstop voorzien .
De rit zal ongeveer een 70 tal km zijn .
We zouden rond 09.00 vertrekken aan de kantiene van Rac. Lauwe .
De vrouwen of vriendinnen kunnen ons dan komen ophalen aan de abdij ST SIXTUS in West vleteren ( na het nuttigen van een trappistje en een stutje )
gelieve op voorhand te verwittigen of je meekomt en of jou partner zal aanwezig zijn in de abdij , dit om een idee te hebben hoeveel de paters moeten brouwen .
Deze zondag was het eindelijk eens een beetje warmer dan de weken voordien .
Francky had afgebeld wegens maag , lever en buikstoornissen . Ook de sterkste bomen kunnen al eens omvallen .
Maar niet getreurd we hadden er een nieuwe bij nl Gregory Chavanel .
De komiezen route stond op het programma , nog maar pas vertrokken en Chavanel richte zich al op , wij dachten dat hij rugpijn had
maar er kwam rook uit zijn klakke je kunt het niet geloven maar hij had zijn eerste sigaretje opgestoken . ( ook zijn laatste )
We reden aan een mooi tempo richting Menen , dan richting Wervik en zo la douce France binnen .
Toen we de eerste helling van de dag opreden kwam er weer rook uit Gregory , ditmaal was het geen sigaret maar waren het zijn kuiten die begonnen te roken , we reden verder en het was al veel stiller . Toen we in Busbeke stopten voor het verkeerslicht en terug moesten vertrekken geraakte Chavanel niet in zijn pedalen en pech voor de andere weggebruikers die achter hem stonden .
Toen hij kon vertrekken hadden die ander weggebruikers al een keer of 2 het rode licht gezien .
Bij de tweede beklimming ging hij zo hard dat we het kleur van zijn ogen niet meer zaggen .
Toen we de derde beklimming in het vizier kregen veranderde hij van kleur en zijn we wijselijk links opgedraaid richting de grens .
Na een kramp of 5 en een vloek of 3 reden we rustig richting Rekkem waar we even halt hielden om een goeie dag te zeggen tegen mijn broer.
Na een minuut kreeg Jens een flauwte en viel van zijn velootje , amai die klikpedalen .
Dan zijn we maar wijselijk terug naar de kantiene gereden om een Lefke te drinken en een sigaretje te roken .
Vandaag reden we een rustig ritje , alleen maar vlakke wegen .
Alles zat mee , het zonnetje was er en de temperatuur begon te stijgen
we reden aan een strak tempo , toen het noodlot toesloeg . Een kapotte fles op het fietspad
en wegwerkzaamheden deden onze kopman uitwijken toen hij met zijn voorwiel in
het lint bleef steken en kennis maakte met de harde beton , ik moest uitwijken , de renner achter mij kon ook stoppen
deze erachter ook , maar de laatste kon pas op het nipperke stoppen maar raakte niet tijdig uit zijn klikkers en zag het gevaar voor zich
en liet zich slim vallen , ik heb het niet gezien maar de reporters ter plaatse die het zagen gebeuren zeiden dat het een prachtval was
en dat ze nog nooit iemand zo vlug terug op zijn fiets zagen kruipen.
Na de eerste zorgen en de nodige herstellingen van de fiets reden wij op een rustig tempo terug naar de kantiene , waar we een lekkere leffe gingen nuttigen uitgezonderd Francis die alleen maar karnemelk dronk , zo erg was hij geschrokken .
Ik heb vanavond vernomen dat Dirk naar spoed is geweest en dat hij daar een nachtje moet blijven , hopelijk is het niet te erg en kan hij
spoedig terug met ons mee rijden
Dirk , vanwege de vrienden van Rapperachterut een zeer spoedig herstel gewenst
Beste paters ,
Zondag 5 mei doen we de goededagroute ongeveer 50 km
