Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
welkom op mijn blog waar dat je alles te weten komt over d!eren
Zoeken in blog

Inhoud blog
  • how love justin bieber
  • een eigen paard
    Rondvraag / Poll
    hoeveel tanden heeft een volwassen hengst
    *39
    *42
    *50
    *120
    *90
    *85
    *41
    *70
    *17
    *32
    *55
    *76
    *101
    *73
    *82
    *91
    *20
    *26
    *89
    *34
    Bekijk resultaat

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    adverteren
    www.bloggen.be/adverte
    Inhoud blog
  • how love justin bieber
  • een eigen paard
  • een paar animaties voor jong en oud
  • animaties
  • vanaf hier gaat het alleen nog over paarden
  • je computer
  • de katachtigen
  • mijn klas van het jaar 2009-2010 in 4b
  • flmpje
  • spelletjes
  • filmpjes
  • liedjes
  • de ssssslang
  • zebra
  • konijnen
  • fantasie animals
  • hamsters
  • dolfijn
  • kameleon
  • slangen mop
  • het wrattenzwijn
  • pony
  • giraf
  • nijlpaarden
  • stier
  • de schorpioen
  • .................libelle......................
  • paarden
  • eerste 2 dieren van mijn blog
  • all about animals
  • 10 dieren
  • 8 dieren in Afrika
  • de olifant
  • !!!!!!!!katten!!!!!!!!!!!!!!!!
  • de orka
  • jing en jang paarden
  • kat en hond
  • !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!paardjes
  • Proficiat!
    Startpagina !
    Categorieën
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Rondvraag / Poll
    hoeveel dieren heb ik ??
    4
    10
    8
    5
    6
    9
    7
    1
    2
    3
    Bekijk resultaat

    Foto
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Foto
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
  • IYAZ (SOLO NEW SONG)
  • Foto
    all about animals

    11-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mijn klas van het jaar 2009-2010 in 4b

     groep1  groep2groep3groep4groep5groep6groep7


    Foto het 4de leerjaar 2009-2010

    de meisjes van 4b :ik : rani , melisa ,evi , alexandra , charlotte , thabita , oumaima , priscilla, naomi
     


    de jongens van 4b: ayman , dylan , sargon , badr  ,  jordy , nordin , mitchel , naufal  ,  christian , khalid 

     
    Foto


     

     

    11-05-2010 om 21:51 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (8 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.flmpje

    filmpje van cat vs scorpion !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


    11-05-2010 om 18:11 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (3 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.spelletjes

    spelletje


    spelletje

     




     

    11-05-2010 om 18:06 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.filmpjes

    filmpje  van horse football    click met de rechtermuistoets op het plaatje en bewaar de bewegende paarden animatie / de paarden afbeelding vervolgens op je eigen schijf

     

    nu een filmpje van  bunny jumping




        filmpje van funny cats

    11-05-2010 om 17:37 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (6 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liedjes

    liedje van akon dont matter
     liedjevan akon ft pitbul shut it down
    liedje van jay sean ride it
    liedje van jason derulo in my head
    liedje van iyaz replay
    liedje van alica keys
    liedje van ne-yo miss indipendent
    liedje van j holiday ft nina sky bed
    liedje van shaggy ft qwote dont wanna ficht





    11-05-2010 om 00:00 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    09-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de ssssslang
    de slang(alle soorten)


    Slangen

    Wat zijn slangen?

    Slangen zijn reptielen, net als hagedissen, krokodillen en schildpadden.
    Slangen hebben een aantal kenmerken, het zijn lange, slanke dieren zonder poten, oogleden en oorschelpen. Hun lichaam is bedekt
    met stevige, waterdichte schubben.
    Ze hebben een gevorkte tong waarmee ze lucht ruiken en proeven.
    Slangen eten vlees en slikken hun prooi heel door.
    Er zijn zo'n 2700 verschillende soorten slangen, waarvan er maar ongeveer 300 in staat zijn mensen te doden.
    De langste slang ter wereld is de netpython, die zo'n 10 m kan worden.
    De kortste slang ter wereld is maar 10,8 cm lang.
    Slangen kunnen 30 tot 40 jaar oud worden.

    Hoe leven slangen?

    Slangen hebben een ruggengraat die zich langs het hele lichaam uitstrekt met daaraan honderden ribben.
    In het lichaam is niet veel ruimte daarom zijn organen als het hart, longen, nieren en lever langgerekt.
    Maag en darmen zijn zeer elastisch.
    Slangen zijn koudbloedig, wat betekent dat de temperatuur van hun lichaam hetzelfde is als die van de omgeving.
    De meeste slangen leven daarom in een warme omgeving, waar de temperatuur zo hoog is dat ze dag en nacht actief kunnen zijn.


    De huid van de slang.

    Een slang heeft een geschubde huid.
    De huid kan uitrekken wanneer de slang beweegt of eet.
    De schubben bestaan meestal uit een hoornachtige stof die keratine heet.
    Onze nagels zijn ook van keratine.
    De ogen van de slang zijn bedekt met een heldere, blaasvormige schub die de ogen beschermen en 'bril' wordt genoemd.
    De meeste slangen danken hun kleur aan pigmenten in hun schubben.
    Volwassen slangen vervellen zo'n 6 keer per jaar.
    Alleen als er een nieuwe huid met schubben onder de oude huid is gegroeid vervellen slangen.
    Het vervellen gebeurt in één keer.
    Als een ratelslang vervelt blijft er een stukje aan het eind van de staart achter en wordt de ratel weer iets groter.

    Hoe eet de slang?

    Bij het zoeken naar een prooi maakt de slang gebruik van zijn tong, omdat hij niet zo goed kan zien en horen.
    Een slang is niet zo snel.
    De meeste slangen jagen niet maar liggen te wachten op hun prooi.
    Welk voedsel ze eten en hoe ze hun prooi vangen, hangt af van de grootte, de soort en waar ze leven.
    Er zijn slangen die alleen slakken eten en slangen die alleen de eieren van vogels en reptielen eten.
    Enkele slangen eten andere slangen.
    Een slang beweegt traag en krijgt niet vaak de kans een prooi te vangen.
    Slangen verteren hun voedsel langzaam en kunnen maanden zonder voedsel.
    De meeste slangen hebben korte, scherpe, naar achteren gerichte tanden.
    Deze zijn geschikt om een prooi te pakken en vast te houden, niet om een prooi in stukken te hakken.
    Gifslangen hebben enkele grote tanden, de giftanden.
    Deze zitten voor of achter in de bek.
    Als de slang bijt, stroomt gif door de giftanden waardoor de prooi wordt verlamd.
    Alle slangen slikken de prooi met de kop naar voren in.
    Grote hoeveelheden slijm zorgen ervoor dat de prooi verder naar binnen glijdt.
    Slangen kunnen een grote prooi eten, omdat ze speciale losse kaken hebben.
    Hierdoor kunnen slangen hun bek wijder opensperren dan welk ander dier.
    Als een slang een grote prooi doorslikt beweegt de luchtpijp naar voren in de bek, zodat de slang geen problemen krijgt met
    ademhalen.

    Wurg- en gifslangen.

    Sommige slangen eten hun prooi levend op, maar de meeste doden hun prooi eerst.
    De manier om te doden zijn gif en het dooddrukken van de prooi.
    Slangen die dooddrukken, heten wurgslangen.
    Ze belemmeren de ademhaling van hun prooi waardoor deze stikt.
    Als een wurgslang een prooi vast heeft wikkelt hij zich zo snel mogelijk er omheen.
    Elke keer als de prooi uitademt maakt de slang zijn omwikkeling strakker totdat de prooi dood is.

    Slangen die hun prooi doden met gif, heten gifslangen.
    Zij slaan gif op in hun kop.
    Als de gifslang met zijn grote tanden in een prooi bijt komt het gif via de tanden in de prooi en gaat deze dood.
    Er zijn ongeveer 700 soorten giftige slangen.
    Slechts de helft hiervan is in staat een mens te doden.
    Om te voorkomen dat mensen dood gaan aan een slangenbeet verzamelt men gif van slangen om tegengif te maken.
    Het gif wordt verzameld door een slang door het deksel van een pot te laten bijten.

    Voortplanting.

    Mannetjes en vrouwtjes lijken meestal op elkaar, maar vrouwtjes zijn meestal groter. Sommige slangen leggen eieren en sommige
    baren volledig ontwikkelde jongen.
    Slangen die eieren leggen zijn rattenslangen, melkslangen, cobra's, pythons en haakneusslangen.
    Zij leggen de eieren op een veilige, warme, vochtige plek, bijvoorbeeld onder een rottende boomstam, in zandige grond of onder
    een steen.
    Per keer worden er 6 tot 30 eieren gelegd.
    Een paar slangen blijft bij hun eieren om ze te beschermen tegen roofdieren.
    Als de jongen uit hun eieren komen laten alle slangen hun jongen aan hun lot over.
    De schaal van een slangenei is stevig en leerachtig, niet zo hard en breekbaar als de schaal van een vogelei.
    Een slangenei is niet waterdicht en om te voorkomen dat het uitdroogt worden ze op een vochtige plek gelegd.
    De meeste slangeneieren zijn wit.
    Slangen die volledig ontwikkelde jongen baren zijn de boa's, ratelslangen, kousenbandslangen en de meeste zeeslangen.
    Er kunnen 6 tot 50 jongen tegelijk geboren worden.

    Slangen in Nederland.

    In Nederland komen 3 soorten slangen voor, de adder, de ringlang en de gladde slang. Deze slangen zijn beschermde dieren.
    Ze zijn niet gevaarlijk voor mensen.
    De adder is een gifslang, maar niet gevaarlijk voor mensen.
    Ze komen voornamelijk voor in veengebieden en heidevelden.
    De adder is te herkennen aan de donkere zigzaglijn op de rug.
    De ringslang is een wurgslang.
    Ze komen voornamelijk voor bij water.
    Aan beide kanten van de kop heeft de ringslang een witte of oranjekleurige vlek.
    De gladde slang is een wurgslang en komt voornamelijk voor op heidevelden, open plekken in het bos en bosranden.
    Deze slangen hebben een donkerbruine streep die vanaf de neusgaten dwars door het oog tot in de nek loopt.


    de koren slang

    Latijnse Naam: Elaphe guttata guttata

    Nederlandse Naam : Korenslang

    Lengte: ca. 1,3 tot 1,8

    Verspreidingsgebied: Amerika (Alabama , Arkansas ,coloradon, Florida ,Delaware ,Georgia , Illinois , Kansas , kentucky,
    louisiana, Maryland, Mississippi, Missouri, Zuid- Nebraska , New jersey , New Mexico , Oklahoma ,texas , Virginia enz. .)



    Huisvesting:


    Voor twee jonge dieren is minimaal een terrarium van 60 x 30 x 40 cm nodig. In de natuur komen deze dieren voornamelijk voor
    in licht vochtige gebieden (bossen). Het terrarium dient overeenkomstig met de biotoop ingericht te worden, met wat stukjes
    wortelhout en een bodembedekking die het vocht langere tijd vasthoudt. Ideaal hiervoor zijn schors snippers. Verdere aankleding
    van het terrarium kan bestaan uit diverse plastic planten. Uiteraard mag een drinkbakje niet ontbreken. Het water dient minimaal
    drie maal per week ververst te worden. Om de luchtvochtigheid in het terrarium op peil te houden kunt u het beste om de dag
    even licht sproeien met. Voor de verlichting en verwarming kan gewoon een Spot gebruikt worden. Het wattage van de lamp is
    afhankelijk van de grootte van het terrarium. Als aanvulling is het aan te bevelen een TL te gebruiken die ultraviolet licht
    uitstraalt als vervanging van het zonlicht in de natuurmaar dat is niet noodzakelijk. Uit ervaring is gebleken dat bij het
    gebruik van dit licht de kleuren van de dieren beter tot uiting komen en zowel het eet- als paargedrag gestimuleerd wordt.
    Beide lichtbronnen mogen 12 tot 14 uur per dag branden. Eventuele bijverwarming, voor de nacht of tijdens de winter, kan in
    de vorm van een porseleinen warmtestraler, een rode spotlamp of een warmtemat gebruikt worden.

    Geslachtsonderscheid:
    De man heeft een dikkere staartwortel. Bij sonderen komt men 4 a 6 schubben ver bij de man en maar 1 of 2 bij de vrouw. Laat
    sonderingen altijd door een ervaren iemand uitvoeren, omdat je de slang onherstelbaar kunt beschadigen.


    Voeding:

    Een actieve slang geeft genoeg aan eenmaal in de 10 dagen te eten .Geef liefst gedood voedsel dit is makkelijker
    te verkrijgen en je kan er altijd een voorraad van aanleggen voor noodgevallen .Levende ratten of muizen kunnen serieuze
    verwondingen teweegbrengen aan uw slang dus let op .
    Begin bij kleine slangetjes met een diepvriespynkie om de 5 dagen , geef ze dan wel een constante temperatuur van
    25 °c .Naargelang de slang groeit kan je dan overstappen op halfwas en volwassen muizen . In de natuur eten ze ook eieren,
    hagedissen en amfibieën. Een guttata kan z'n hele leven van muizen leven en is erg makkelijk met eten, dat maakt hem
    ook
    zo'n goede beginnersslang.


    De guttata als huisdier:
    De guttata is een erg goede beginnersslang: Hij wordt erg snel tam en eet goed (ook diepvries muizen). Ze zijn niet stressgevoelig.
    Bovendien zijn ze erg mooi om te zien en je hebt er honderden variaties van,
    ze zijn vaak de hele dag vrij aktief dus da's ook leuk .Verder worden ze niet te groot wat voor menig huisgenoten ook een
    pluspunt is .


    de phython            W.I.E.W.I.E.W.I.E.W.I.E.W.I.E.W.I.E.  
                                                                                                 
                                                                                                
    De latijnse namen lopen veel uit een maar de meest gebruikte namen zijn: Morelia, Python, Antaresia en Liasis.

    Nederlandse naam: python.

    Lengte: van ongeveer 1 meter tot z'n 10 meter.

    Verspreidings gebied: Afrika, Azië en Australië, Noorden Amerika (een paar soorten).


    Wat Pythons zijn?
    Pythons zijn betrekkelijk primitieve slangen binnen de familie Boidae, die horen tot de subfamilie Pythoninae. Boidae zijn
    een van de 11 families in de order Slangen. Alle pythons hebben warmtevoelende zintuigen langs hun lippen (groen boom pythons),
    afzonderlijk zijn de aard pythons, die zware lichamen en korte staarten hebben (bloed pythons). Dat de python behoort tot
    de primitieve slangen duidt aan dat deze slangen kenmerken tonen die hen met hagedissen verbinden B.v. de sporen van cloaca
    en de gelijke groten van de longen. Gevorderde slangen, zoals de rattenslangen en de zweepslangen, hebben een functionerende
    long en geen cloaca sporen. Pythons worden over 26 soorten verdeeld en variëren in maten van hele grote (net en tijger
    pythons
    met een lengte van over de 7 meter en over 100 kilo) tot vrij kleine (de konings python die zo’n 1 meter 30 wordt).
    Zij
    zijn
    allemaal wurgslangen.
    Pythons worden zo’n 20 tot 30 jaar oud in gevangenschap.
    Alle pythons soorten zijn tropische dieren, zorg altijd voor een rijk beplant terrarium en een temperatuur van boven de 22C.

    Pythons zijn niet moeilijk te houden huisdieren alleen het is slim om eerst ervaring op te doen d.m.v b.v. korenslangen. Pythons
    hebben aardig wat aandacht nodig.

    Het verschil tussen boa’s en pythons.
    Wat veel mensen niet weten is het verschil tussen pythons en boa’s.
    Het verschil is dat pythons eieren leggen en boa’s levend barend zijn.
    En dat de meeste boa’s geen echte staart hebben maar vrij snel van dik lichaam naar punt gaan.






                                        W.I.E.
    de konings phython

    09-05-2010 om 10:01 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (4 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zebra


    de zebra                                                                       



    Zebra’s zijn familie van de paarden en ezels.

    Deze familie heet eenhoevige want dit is de enige familie op de wereld die één hoef aan de voet heeft.

    Van deze familie is de Zebra het enige wilde dier nog.

    Vroeger hebben ze wel eens geprobeerd om Zebra’s tam te maken zodat je ze net als een paard kon gebruiken.

    Ze zijn erg vriendelijk maar als ze iets moeten, zijn ze erg agressief en eigenwijs.

    Ook zijn de zebra’s kleiner en niet sterk genoeg om een kar te trekken of om op te rijden.

    Zo komt het dat een Zebra nog steeds een wild dier is.

     

    De zebra leeft in het wild in Afrika.

    Het is een planteneter; hij eet vooral oud, hoog gras, maar soms ook blaadjes en struikjes.

    Hij eet de hele dag door.

    In de regentijd is er genoeg gras, maar als het erg droog is, moeten ze soms grote afstanden lopen om aan eten te komen.

    De zebra drinkt 1 of 2 keer per dag, maar kan ook 2 dagen zonder drinken.

     

    Zebra’s leven altijd met elkaar in een groep en is daarom een kuddedier.

    Eén groep bestaat vaak uit  15 zebra’s.

    Ongeveer 6 merries met veulentjes en een paar hengsten.

    Soms zie je meerdere groepen met elkaar.

    In zo’n groep is altijd agressief gedrag.                                                                               

    Hengsten gaan dan op hun achterpoten staan en trappen en bijten elkaar.

    Dit doen ze om te laten zien wie de baas is en om indruk te maken bij de merries.

     

    Een merrie heeft maar een paar dagen per jaar zin om te paren, dit kan een hengst ruiken aan haar plas en moet er dan snel bij zijn. Een merrie is tussen de 11 en 13 maanden zwanger en krijgt bijna altijd één jong.

    Als het veulentje geboren wordt gaat zij zich een paar dagen afzonderen.

    Het veulentje weegt bij de geboorte ongeveer 35 kilo en heeft bruine strepen.

    Binnen 10 minuten kan het op zijn benen staan en binnen 1 uur kan het lopen en rennen.

    Het veulentje heeft lange benen anders valt hij te snel op voor de roofdieren.

    Al na een paar dagen herkent hij zijn moeder aan haar strepen.

    Na een maand eet hij gras, na 4 maanden krijgt hij zijn echte strepen en ongeveer een jaar drinkt hij bij zijn moeder.

     

    Zo’n groep zebra’s leeft ook vaak samen met andere dieren zoals gnoes en struisvogels.

    Zebra’s kunnen goed horen en ruiken, gnoes goed ruiken, en struisvogels goed zien.
    De zebra heeft zelfs 2 organen om mee te ruiken.

    Behalve zijn neus heeft hij ook het orgaan van Jacobsen.

    Dit is een orgaan dat boven in zijn mond zit en als hij zijn bovenlip optrekt dan gebruikt hij dit orgaan om mee ruiken.

    Het is het veiligst voor de zebra om bij de groep te blijven, want er is vaak wel één dier die de vijand hoort,ziet of ruikt.

     

    Als een zebra bedreigd wordt gaat hij op de vlucht.

    Hij kan heel hard lopen; wel 60 km per uur.

    De grootste vijand is de leeuw.

    Een leeuw sluipt vaak heel stil naar de zebra toe en als hij dichtbij is bijt hij de zebra in de nek.

    Als de zebra zijn vijand wel op tijd ziet, kan hij zichzelf goed verdedigen.

    Met zijn tanden probeert hij te bijten, met zijn achterpoten schopt hij alle kanten op en zo kan hij dan goede trappen uitdelen.

    Met een goeie trap kan hij de kaak van een leeuw verbrijzelen en een hyena ermee doden.

     

    Zijn strepen zijn ook belangrijk.

    Als een zebra in een groep staat kan een roofdier moeilijk zien, waar de ene zebra eindigt en de andere begint.Wanneer het heel heet is,is het nog moeilijker.

    De lucht gaat dan door de warmte  trillen en dan is de zebra helemaal niet meer goed te zien voor een roofdier.

     

    Je denkt dat alle zebra’s op elkaar lijken, maar toch zijn ze allemaal anders.

    Aan de strepen kun je ook de 3 soorten zebra’s herkennen.

    Je hebt de Grevy-zebra, de Bergzebra, en de Steppenzebra.

     

    De Grevy-zebra:

    De Grevy-zebra is het grootste soort zebra, ze hebben smalle strepen, een witte buik en een zwarte streep over de rug.

    Ook hebben ze een bruine vlek op de neus en je kunt ze goed herkennen aan hun grote ronde oren.

    De Grevy-zebra  leeft in het oosten en zuiden van Afrika, hij woont daar op de savanne en droge graslanden.De Grevy-zebra komt in het wild bijna niet meer voor.

     

    De Bergzebra:

    De Bergzebra is het kleinste soort, ze hebben brede strepen en die lopen niet door op de buik. Ze hebben een huidplooi onder aan de keel

    De Bergzebra leeft in het westen van zuid Afrika, hij woont in de bergen en heeft harde hoeven zo kan hij goed klimmen.

    De bergzebra komt steeds minder voor.

    In een gebied dat 4x groter is dan Nederland, leefde 50 jaar geleden meer dan 60.000 Bergzebra’s, en nu zijn dat er nog maar 12.000 Bergzebra’s.

     

    De Steppenzebra:

    De Steppenzebra heeft brede strepen en de strepen lopen door over hun buik.

    Sommige hebben bruine tussenstrepen

    De Steppenzebra leeft in Oost-Afrika en het zuiden daarvan, hij woont daar op de savanne en graslanden.

    De Steppenzebra komt het meeste voor.

     

    Leuk om te weten:

    ·        Sommige zebra’s hebben darmen die wel 17 keer zo lang zijn als hun eigen lichaam. Deze lange darmen hebben ze nodig om het taaie, droge gras te verteren.

    ·         De zebra kan in het wild 25 jaar worden en in de dierentuin 40 jaar oud.

    ·         Het geluid wat een zebra maakt zit tussen het hinniken van een paard en het balken van een ezel.

    ·        Met poep en plas geeft een zebra het gebied aan waar hij de baas is.

    ·        Ook een zebra heeft gezichtsuitdrukkingen.

    09-05-2010 om 02:29 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (5 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.konijnen

                                     het konijn                       
                                                                                         

     

     Hooi is fijner dan stro en kan gegeven worden als lekkernij. Hooi is niet geschikt als bodembedekking omdat het bij warm weer kan gaan broeien.

    Wat is een konijn?
    Konijnen zijn eigenlijk geen knaagdieren, maar behoren tot de groep haasachtigen. Konijnen hebben in tegenstelling tot knaagdieren geen twee maar vier snijtanden in de bovenkaak.

    Wanneer slapen ze?
    Konijnen zijn geen nachtdieren en slapen het 's nachts dus gewoon. Dit maakt een konijn erg geschikt als huisdier voor jongere kinderen. Omdat ze overdag wakker zijn er dan met ze gespeeld en geknuffeld worden. Is het bedtijd voor de kleine, dan zal het konijn ook zijn dutje gaan doen.

    Hoe gedraagt een konijn zich?
    Vaak kun je ze ook aanwennen om een aantal uurtjes per dag los te lopen in de kamer. (let wel op voor elektriciteitskabels en opengaande deuren). Een konijn kan erg zindelijk worden. Over het algemeen doen ze hun behoefte op één plekje in de kooi/hok. Een vrouwtje is vaak iets rustiger van aard dan een mannetje.

    1 of meerdere konijnen?
    Een konijn kun je goed alleen houden, mits hij genoeg aandacht krijgt, anders is het wel een beetje zielig. Maar dat geld natuurlijk voor alle dieren. Iedereen wil wel wat gezelschap, toch? Als je twee of meer konijnen bij elkaar wilt houden kan dat alleen met vrouwtjes. Het liefst jonge dieren uit hetzelfde nest. Ga je twee oudere vrouwtjes bij elkaar zetten, raad ik aan om dit de eerste tijd goed in de gaten te houden. Mannetje/vrouwtje kan ook, maar houd dan rekening met eventuele jongen die daaruit zullen volgen. Mannetjes kunnen over het algemeen niet samen in een hok/kooi. Ook niet uit hetzelfde nest! Dit omdat mannetjes erg dominant zijn. Ze zullen altijd proberen om elkaar te overheersen.

    Waar gaat mijn konijn wonen?
    Een kooi/hok voor 1 konijn moet minimaal 0,75m lang zijn. Liefst natuurlijk groter. Er zijn ook 'kooien' in de handel met een plastic kap. Deze zijn absoluut niet geschikt voor een konijn. Cavia's kunnen hier wel in worden gehouden. Konijnen slaan namelijk vaak met hun achterpoten. Door de plastic kap kan het geluid niet weg en slaat het terug op het konijn. Het dier wordt hier gek van en kan er zelfs door gaan bijten. Wil je het konijn buiten houden, zorg er dan wel voor dat het hok niet te vochtig is, tochtvrij, niet in de felle zon en niet in de vrieskou staat.

    Hoe oud kan een konijn worden?
    Dit kan heel sterk variëren. Ik heb zelfs verhalen gehoord over konijn die 13 jaar oud zijn geworden.

    Wassen?
    Je hoeft je konijn niet te wassen. Als ze last hebben van diarree en 'plakpoep' (De ontlasting blijft aan hun achterste plakken) is het wel aan te raden om ze 1 tot meerdere malen per dag met hun achterste in een lauw badje te weken. Maak ze niet helemaal nat. Moeten ze hierna weer naar buiten, let er dan op dat ze ook weer helemaal droog zijn.

    Wat eet een konijn?
    Voldoende hooi, vers groenvoer en droog konijnenvoer. En natuurlijk vers water. Geef nooit te veel vers groen voer aangezien ze hier vaak diarree van krijgen. Hooi is niet hetzelfde als stro. Stro wordt vaak in combinatie met een laag zaagsel gebruikt als bodembedekking. Hooi is hier niet zo geschikt voor omdat het bij warm weer kan gaan broeien. En het is echt bedoeld om te knabbelen. Ook moet er een knaagblok in het hok/kooi aanwezig zijn om de tanden aan te slijten. Als een konijn doorgroeitanden heeft duid dit vaak op een fokfout. Let er bij de aanschaf op of de kaakjes goed op elkaar sluiten. Doorgroeitanden kun je gewoon laten knippen bij de dierenarts of een dierenspeciaalzaak.

    1. Een konijn kopen.
    Je moet er goed over nadenken of je echt een konijn wilt, want 8 tot 10 jaar moet je je konijn aandacht geven en goed verzorgen. Je kan je konijn kopen in een dierenwinkel of in een asilel. Er zitten veel konijnen (van alle leeftijden) in asiels. In asiels letten ze er goed op waar het konijn terecht komt, terwijl een winkel alleen maar wil verkopen.
    Als je niet weet of je allergisch bent kun je naar de huisarts gaan of je kunt bij de dierenwinkel even een konijntje vasthouden en als je allergisch reageert weet je dat je allergisch bent. Dat is niet altijd zo, want je kan het ook pas later merken. Gelukkig zijn daar wel medicijnen voor!
    Als je andere dieren in huis hebt kun je beter een konijn nemen voor buiten. De meeste dieren kunnen niet met een konijn opschieten. Behalve als ze met elkaar zijn opgegroeid. Als je je konijn in de kamer rond laat lopen kan een hond of kat er op gaan jagen. Konijnen in het wild leven in groepen. Ze voelen zich ook veel prettiger in gezelschap. Je kunt twee vrouwtjes uit hetzelfde nest nemen. Als ze ouder zijn kunnen ze gaan vechten. Twee mannetjes gaan ook samen vechten ook al zijn ze uit hetzelfde nest. Je kunt ook een mannetje en een vrouwtje nemen. Als je geen jonge konijntjes wilt moet je ze appart houden of het mannetje laten castreren. Daar worden ze vaak ook veel rustiger en vrolijker van. Als konijntjes nog jong zijn kan je niet goed zien of het een mannetje of een vrouwtje is. De verkoper heeft dus soms oo niet gelijk. Je kan beter wachten tot ze ongeveer 3 maanden zijn. Als je het dan nog niet zeker weet kan je het aan de dierenarts vragen. Als je wilt weten of het een mannetje of en vrouwtje is moet je naar de afstand tussen anus en het andere gat zeg maar. Bij vrouwtjes is die afstand kleiner dan bij mannetjes en als je het geheel iets uitstulpt naar onderen toe zie je bij een mannetje iets naar buiten puilen.
    Je kunt een konijn pas kopen als ze ongeveer 8 weken oud zijn. Dan zijn ze stevig en kunnen ze zelf eten. Je kunt ook een oud konijn kopen. Die zijn al tam en kennen alle geluiden. Ze hoeven niet echt te wennen.
    Als je een konijn koopt moet je kijken of die wel gezond is. De ogen moeten niet tranen en het neusje moet droog zijn, de vacht moet glanzen, hij moet naar vers stro ruiken en het staartje moet omhoog staan.
    Te lange tanden
    Het is belangerijk om je konijn iets hards te geven zoals wortel, want als je konijn zijn tanden niet kan slijten gaan de tanden scheef groeien en nog veel erger is dat de tanden te lang worden. Het konijn kan uiteindelijk daardoor niet meer eten ... Je kunt het beste de dierenarts waarschuwen.

    2. Verzorging
    Een konijn moet zich wel prettig voelen daarom moet je de ruimste kooi (hok) nemen die je kan vinden. Als de hokken korter zijn dan 65cm is het te klein. Je moet hem nooit in een aquarium doen want dat is te warm. In een hok moeten allemaal dingen staan zo als een bakje voor het graan een flesje met water je moet het water niet in een bakje doen anders kan het konijn het bakje omgooien en er in gaan zitten en zo kan een konijn verkouden worden. Konijnen hebben geen zoutblok, liksteen of knaagsteen nodig om aan hun vitaminen/minaralen te komen of hun tanden te slijten. Maar je konijn kan er zelfs ziek van worden doordat er veel calcium inzit en je konijn haalt dat al uit hooi en zijn voer en zijn tanden slijt hij daarmee ook.
    Er moet een apart slaapgedeelte zijn en er moet stro op de bodem liggen.
    Als je je konijn wilt optillen kan je hem in zijn nekvel pakken. Als je dat zielig vind kan je hem ook met twee handen onder zijn pootjes en buikje optillen. Als het konijn niet opgetilt wil worden gaat hij krabbelen. Je mag een konijn nooit aan zijn oren optillen. Zijn oren kunnen zijn gewicht niet dragen.
    Er zijn een paar dingen waar je op moet letten als je je konijn los laat rondlopen. Let op kabels die bijten ze door. Ze kunnen in een vloerkleed bijten of er met hun nagels in blijvenhaken. Er zijn niet alleen gevaren binnen maar ook buiten. Er zijn heel veel planten die ze niet mogen eten zoals : ficus, geranium, klimop, lavendel, lelietje van dalen, hulst, tulp en varens.

    3. Voeding
    Hooi is het allergezondste voor een konijn. Maar ook bladpeterselie. Als een konijn last heeft van zijn blaas kan je dat het beste geven. Mijn konijnen krijgen 's ochtends hard brood en een hand vol hooi. Het harde brood is goed voor de tanden. 'S middags krijgen ze graan. Er moet altijd vers water zijn. Konijnen vinden groen erg lekker. Het is ook heel goed voor ze. Als je groen gaat halen uit de natuur dan moet je dat niet gaan halen bij een autoweg. Daar zijn de planten vervuild door de autogassen. In strips zie je dat konijnen sla krijgen. Dat mag ook maar dat moet je beetje voor beetje je konijn leren eten. In het hoofdstuk Verzorging vind je ook nog de giftige planten voor een konijn.

    4. Ziekten
    Als je je konijn goed verzorgt kan het nog ziek worden. Als je niet wil dat dat gebeurd kan je je konijn één keer per jaar een spuitje laten geven door de dierenarts. De ziekte's waar je je konijn voor kan laten inenten zijn: Myxomatose, Viraal Haemorrhagisch Syndroom en Viraal Haemorrhagisch Enteritis.
    Myxomatose is een virus dat overgebracht word door stekende insecten. Je konijn krijgt knobbels onder de huid (vooral op het kopje). Deze ziekte is dodelijk! Je kan je konijn het beste in de zomer hiervoor laten inenten.
    Viraal Haemorrhagisch Enteritis is geen leuke ziekte. Het konijn krijgt diarree en sterft na een paar dagen. Gelukkig kan je je konijn hiervoor (2 keer) laten inenten.


    Te lange tanden
    Het is belangerijk om je konijn iets hards te geven zoals wortel, want als je konijn zijn tanden niet kan slijten gaan de tanden scheef groeien en nog veel erger is dat de tanden te lang worden. Het konijn kan uiteindelijk daardoor niet meer eten ... Je kunt het beste de dierenarts waarschuwen.


    Verkoudheid
    Vaak door het slechte weer of slechte verzorging wordt het konijn verkouden, en gaat niezen. Gaat de verkoudheid niet vanzelf over? Dan komt het waarschijnlijk door bacteriën. Als de verkoudheid erg lang duurt kan het konijn mager worden, verkleefde ogen en neus krijgen en een doffe vacht. je kunt het beste naar de dierenarts gaan.


    Syfilis is een geslachtsziekte. Je konijn heeft dan korsten bij de anus. Je konijnt kan dood gaan als je niet naar de dierenarts gaat. Voor syfillis is er maar een behandeling en dat is een medicijn injectie. Een pilletje of drankje via de mond is dodelijk! Syfillis is erg besmettelijk.


    Een hoornvlies ontsteking komt vaak voor. Konijnen krijgen het meestal door een gevecht of stoeipartij in een te kleine ruimte. Soms komt het door een strootje waardoor het oog beschadigd is geraakt en is gaan ontsteken.


    Het lijkt een beetje op een hoornvlies ontsteking alleen komt het niet door een beschadiging maar is vaak de traanbuis van het oog ontstoken en komt er een pusserige uitscheiding uit het oog.


    De infectie is waarschijnlijk onstaan tijdens een gevecht waarbij het pootje is afgebeten en ontstoken is geraakt.

    5. Het gedrag van het konijn
    Een konijn kan niet praten dus hij moet iets met geluiden en het lichaam doen. Ze 'schreeuwen' alleen als ze heel erg pijn hebben of als ze schrikken. Eigenlijk zijn het stille dieren. Soms als waarschuwing knorren ze snel achter elkaar. Ook net voor een aanval kunnen ze 'blaas geluiden' maken. Jongen piepen, vooral als ze honger hebben of het koud hebben.
    Hier nog een paar voorbeelden:
    Als hij met zijn tanden gaat knarsen heeft hij erg pijn of is hij juist blij. Dat licht eraan hoe het konijn licht of zit. Als je konijn bijvoorbeeld in een hoekje zit met zijn oren omhoog heeft die waarschijnlijk pijn maar als die ontspannen op schoot zit is die juist blij!
    Als hij zacht piept tijdens het knuffelen vind hij het fijn. Als hij konijn niet piept tijdens het aaien betekend het niet dat het konijn het niet fijn vind!
    Als hij met zijn kop gaat stoten wil hij met rust gelaten worden. Als hij aan zijn etensbakje trekt heeft hij erge trek.
    Als je hem eten geeft en hij bijt in je vinger vind hij dat je moet opschieten.
    En als het konijn op zijn achterpoten gaat staan (bijvoorbeeld tegen de tralies) wil hij aandacht trekken of is het konijn aan het opletten of gewoon nieuwsgierig.


    Markeren
    Om hun territorium af te bakenen en om buitenstaanders duidelijk te maken dat ze ergens wonen of dat iets wordt beschouwd als hun eigendom, markeren konijnen op verschillende manieren.

    1, Kinnen
    Onder zijn kin zit een geurklier en die wrijft hij langs zijn bezittingen of langs de onzichtbare grenzen van zijn terrein. Dames doen dit ook, alleen veel minder. Bij mannetjes kan er zelfs een "vette" kin ontstaan door de afscheiding van die klier.
    Zelfs zijn baasje wordt als bezit regelmatig gewaarmerkt.
    2, Urineren
    Dames en heren leggen overal kleine plasjes neer om grenzen te bepalen. Maar ze kunnen ook sproeien, op onnavolgbare wijze. Dit gebeurt met een draaiende luchtsprong, terwijl er een lading urine losgelaten wordt. Op die manier is de radius heel groot: overal komen druppels urine terecht. Deze ruiken doordringend. Heren doen dit het meest. Dit gedrag begint doorgaans vanaf een maand of 4.
    3, Keutelen
    Een konijn heeft de beschikking over een voorraad van rond de 300 keutels per etmaal, als hij normaal eet. Een aantal van deze keutels gebruikt hij om grenzen aan te geven. In de natuur zie je vaak een stel gemeenschappelijk toiletten van een groep konijnen: een aantal keuteleilanden.
    In huis is dit vervelend, maar geen ramp: het zijn droge keutels die voor ons niet of nauwelijks ruiken en die je makkelijk op kunt vegen.

    Gebitsproblemen
    Konijnen kunnen 2 soorten gebitsproblemen krijgen:

    Problemen met de voortanden
    Problemen met de kiezen
    Voortanden
    Problemen met de voortanden kun je zelf goed zien.

    De tanden van een konijn groeien altijd door. Door het knagen op hooi, takken enzo slijten ze af. Daarom is het voor een konijn belangrijk dat ze knaagspullen krijgen.
    Bij een normale stand van de voortanden slijten de tanden dus vanzelf maar bij sommige konijnen kan het door bijvoorbeeld een erfelijke afwijking zo zijn, dat de tanden niet goed op elkaar aansluiten. Je konijn kan dan bijna niet knagen, en het helpt ook niet bij het afslijten.
    Dan groeien ze door en door. Dit wordt ook wel olifantstanden genoemd. Er komt dan een moment waarop je konijn niet meer kan eten.
    Aan de stand zelf is niet veel te doen, maar de tanden kunnen wel geknipt worden. Vaak wordt dit door mensen zelf gedaan met een nagelknipper, en meestal moet dit ongeveer eens in de 2 weken. Hier kleven een paar risico's aan.
    Door de kracht die er uitgeoefend moet worden op de knipper, kunnen de tanden gaan barsten. Hierdoor onstaat er dus een opening en daarlangs kunnen bacteriën naar binnen en kan het gevolg een abces zijn.
    Ook kan het zijn dat je per ongeluk in de lipjes of in de tong knipt, wat ook tot ontstekingen kan leiden. Vaak komt er een hoop stress bij te pas.

    Als blijkt dat het een blijvend probleem is, dan is het een oplossing om de voortanden helemaal te verwijderen. Je konijn herstelt hier snel van en zal leren om zijn eten met zijn lipjes op te pakken ipv met zijn tanden.
    Alleen moet de groente kleiner gemaakt worden en wortel moet je voortaan raspen.

    Kiezen
    Problemen met de kiezen kan de dierenarts alleen met een speciaal instrument zien, de otoscoop Het gevaar is dat je wel merkt dat je konijn een beetje minder lijkt te eten, maar dat je hem nog wel ziet eten. Meestal zit hij dan langer te kauwen of alleen maar een beetje te mummelen.
    Je komt er dan pas laat achter dat hij van alles laat liggen. Als hij gas of GI stasis heeft, is het zaak om altijd het gebit te laten controleren, aangezien haken aan de kiezen heel vaak een van de oorzaken is.

    Door verschillende oorzaken kan het gebeuren dat deze haken aan de kiezen ontstaan. Ze kunnen de tong of de binnenkant van de wangen gaan irriteren en dit kan tot behoorlijke ontstekingen leiden. Je konijn zal geleidelijk ophouden met eten, wat tot GI stasis/ileus kan leiden.
    Deze haken kunnen veroorzaakt worden door een onjuiste stand die ontstaan is door doorgroeiende voortanden. Als dan de voortanden geknipt of verwijderd zijn, is dit probleem soms ook opgelost.
    Heel soms kan het met voeding te maken, er blijkt wel vaak dat het geven van vers gras een positieve invloed heeft.
    De leeftijd speelt vermoedelijk ook een rol en heel vaak is het een bouwfout.
    Meestal moet je om de 4-5 weken met je konijn naar de dierenarts om ze te laten vijlen of knippen. Het konijn krijgt een bekkenspreider tussen zijn tanden geklemd. Vaak wordt het vanwege de stress en de pijn onder narcose gedaan, dan kan er rustig en snel gewerkt worden.
    Maar bij een aantal konijnen lukt het ook zonder.
    Eventueel wordt er een pijnstiller gegeven en de volgende dag is alles weer in orde. Als het een terugkerend probleem is, ga je het sneller zien, als je er goed op let. Je merkt dan dat je konijn begint te mummelen in plaats van echt door te eten. Vaak laten hij zijn wortel liggen of zijn wilgetak. Dan wordt het al tijd om een afspraak bij de dierenarts te maken.

    Gas
    Gas komt regelmatig voor bij konijnen maar wordt vaak te laat onderkend.
    Je kunt zien dat een konijn gas heeft als:

    hij in elkaar gedoken blijft zitten
    of juist heel ongedurig steeds van houding verandert en zich echt gedraagt alsof hij wou dat hij geen buik had en liever ergens anders was
    hij daarbij tandenknarst - wat wijst op pijn
    je geborrel hoort in zijn buik
    of juist een doodse stilte
    hij geen eten meer wil, zelfs niet zijn favoriete hapje.
    Gas kun je heel goed zelf behandelen. Je geeft Simeticon en een pijnstiller en, als het konijn het toelaat, een buikmassage. Ook helpt het vaak om hem te laten rennen en/of springen.
    Als je na een uur geen verbetering merkt, moet je dit herhalen.

    Het probleem is dat gas kan leiden tot GI stasis (maag/darm stilstand) of tot tympanie (trommelzucht), twee aandoeningen die heel makkelijk en snel fataal kunnen worden.

    Gas kan door verschillende oorzaken ontstaan.

    Stress bijvoorbeeld, helaas niet altijd te vermijden. Daarom is het als je konijn net een gestresste situatie heeft moeten doorstaan, dus verstandig hem extra in de gaten houden.
    Plotselinge voedselveranderingen kunnen ook tot gas leiden. Het is altijd beter om nieuw voedsel heel geleidelijk te introduceren en nooit zomaar een grote hoeveelheid van iets nieuws te geven.
    Bepaalde groentesoorten kunnen bij het ene konijn gas oproepen, terwijl het andere er totaal geen last van heeft. Vooral leden van de brassica (kool) familie, zijn hier berucht om. Geef dus altijd een heel klein beetje van een bepaalde koolsoort en kijk hoe je konijn er op reageert.
    Vasten kan ook gas veroorzaken, laat dus een konijn nooit vasten.
    Ook als hij geopereerd moet worden mag hij niet vasten. Sommige konijnen hebben gebitsproblemen zoals haken aan de kiezen of verkeerdgroeiende voortanden. Daardoor gaan ze slechter eten en kunnen dan gas krijgen.
    En verder kan een konijn gewoon, door een niet te achterhalen oorzaak, gas krijgen. Als je na een halve dag geen verbetering van de klachten ziet, ga dan in ieder geval naar de dierenarts. Bij twijfel is het het beste om altijd te gaan.

    Buikmassage
    Er zijn verschillende manieren om een buikmassage te geven.

    Zet het konijn op je ene arm met zijn gezicht in je elleboogholte. Masseer voorzichtig met je andere hand zijn buik.
    Zet hem op de bank met zijn kont op een kussen en van je af gekeerd. Masseer voorzichtig met twee handen.
    Leg hem op zijn rug ook weer met zijn kont hoger dan zijn hoofd en masseer.
    Als je alleen bent en al deze houdingen lukken niet of leiden alleen maar tot enorm gestress, maak dan een Pakje van je Konijn en masseer door de handdoek heen.
    Het masseren doe je door met je vingertoppen (denk aan scherpe nagels!) voorzichtig druk uit te oefenen. Begin onder de zwevende ribben en werk langzaam naar beneden toe. Als het gas erg is, voel je soms een bel onder je vinger bewegen.
    Maak er geen gevecht van als je konijn het echt niet wil. Daar heeft je konijn niets aan en jij ook niet.

    Konijn in Handdoek
    Als je je konijn moet dwangvoeren of je hem een pil moet geven kan dat problemen geven.
    Hij kan vreselijk gaan tegenspartelen zodat het, bij dwangvoeren, meer energie kost dan het oplevert of er meer medicijn op het konijn komt dan er in.

    De handdoek-truc komt dan goed van pas.

    Je neemt een handdoek die groter is dan het konijn, maar niet veel groter. Bij dwergjes kun je ook een theedoek nemen. Verder zijn drie (luier) veiligheidsspelden ook handig.
    Je zet het konijn op de handdoek en slaat een flap om zijn voorpoten heen en rolt de handdoek om hem heen.
    Het makkelijkste is om het eerst in zijn nek de handdoek dicht te spelden. Houd er een vinger tussen, maar doe hem wel strak.
    Daarna speld je de handdoek boven op zijn rug vast en eventueel een stukje lager nog een keer.
    Je kunt Pakje Konijn zo ook nog in bijvoorbeeld de gootsteen zetten of in een kleine bak.
    De meeste konijnen zullen nu rustig blijven omdat ze merken dat ze geen kant op kunnen.

    Dwangvoeren of medicijnen geven zal nu hopelijk wat makkelijker gaan.

    Een stap voor stap handdoekentruc:
    Stap 1:
    Zet het Konijn op de handdoek

    Stap 2:
    Vouw de handdoek om het Konijn heen en speld die vast.

    Stap 3:
    Pak je Konijn.

    Stap 4:
    Dwangvoeren: je spuit langzaam wat voer in zijn muiltje. Doe dit vanaf de zijkant, net achter de voortanden. Vanaf de voorkant zou het direct in de luchtpijp kunnen komen en kan het Konijn stikken.

    Stap 5:
    Je kunt ook proberen iets uit de hand te geven (of van een plastic lepel).

    De zintuigen van konijnen

    De zintuigen van de konijnen zijn hoog ontwikkeld, maar toch worden onze huiskonijnen wat dit betreft vaak onderschat. Het loont de moeite je eens hierin te verdriepen, want daardoor zul je veel alledaagse reacties van je kleine huppelaars veel beter begrijpen.

    Het gehoor van konijnen is bijzonder goed. De dieren kunnen hun grote oorschelpen onafhankelijk van elkaar bewegen en draaien zodat ze in staat zijn de zachtste geluiden op te vangen. Hangoren zijn duidelijk in het nadeel, want het is bewezen dat zij slechter horen dan konijnen met rechtopstaande oren. Houd dus rekening met het gevoelige gehoor en bespaar je konijn herrie en geluiden met een hoge frequentie, zoals de deur in het slot knallen, schreeuwen en gillen, de radio of de tv hard zetten. Konijnen die plotseling met lawaai worden geconfronteerd, raken in paniek. Dit kan levensgevaarlijk zijn als ze bijvoorbeeld tegen een glazen deur lopen. Leg vooral aan kinderen uit dat ze een konijn langzaam en rustig moeten benaderen.

                                                                                                                                                                                                                                                                                         

    Oogcontact aan de achterkant
    Konijnen zijn verziend; alles wat zich dichtbij bevind, zien ze slecht omdat ze een zeer gering ruimtelijk zichtvermogen hebben. Maar omdat hun ogen hoog aan de zijkant van de kop zijn geplaatst, kunnen ze bijna 360 graden in de rondte kijken. Ze kunnen ook vijanden in de lucht heel snel waarnemen. Daarom mag je je hand nooit van bovenaf onverwacht in de kooi steken, want het konijn kan denken dat het door een roofvogel wordt bedreigd en in paniek raken. Konijnen reageren gevoelig op fel licht omdat hun pupillen zich maar weinig kunnen vernauwen. Als je het konijn wilt fotograferen, zorg dan dat je de flitser niet op de ogen van het dier richt. In de schemering heeft deze manier van kijken wel een voordeel: de kleinste hoeveelheid licht is voldoende voor het konijn om zijn weg te vinden. Ook hebben konijnen een uitstekende neus. Als ze voedsel zoeken, volgen ze gewoon hun neus. Omdat de neus altijd in beweging is, kan het konijn geuren nog beter identificeren. Het dier kan zelfs de kleinste geurmolecullen waarnemen. Ook contact met mensen en met soortgenoten vindt via de fijne neus plaats. Het neusslijmvlies is bijzonder gevoelig. Daarom kun je beter geen stoffig hooi in de kooi leggen. Een droge lucht en chemische geurstoffen (schoonmaakmiddelen en parfum) prikkelen het gevoelige neusje; probeer deze onaangename prikkels dus te voorkomen.
                                                                                                                                                                                                                                                                      

    Oriëntatie via de tastharen
    De tastharen van het konijn zitten aan weerszijden van de gespleten bovenlip, op de wangen en boven de ogen. Ze komen qua lengte ongeveer overeen met de lichaamsbreedte van het dier. Het konijn registeert elke aanraking via zeer fijne tastzenuwen. Dankzij de tastharen kan het konijn de weg in zijn donkere hol vinden. Bovendien helpen de tastharen het dier nergens tegen aan te botsen. Deze haren zijn voor het konijn een uiterst belangrijk hulpmiddel bij de oriëntatie, je mag ze dus beslist nooit afknippen. Leg ook kinderen uit dat het trekken aan de tastharen het konijn veel pijn doet en dat ze het daarom nooit mogen doen. Tenslotte nog even dit: het is bekend dat konijnen echte lekkerbekjes zijn. Door de 'smaakpapillen' die zich in zijn mond- en keelholte bevinden, kan het dier zoet, zuur, bitter en zout onderscheiden. Konijnen zijn dolop zoetigheid, maar laat je daardoor niet verleiden het dier chocolade of koekjes te geven. Dit zou ernstige problemen met de spijsvertering tot gevolg kunnen hebben. Bittere stoffen, zoals bijvoorbeeld in leeuwentand, vindt een konijn niet erg. Giftige planten kunnen de dieren ten gevolge van de domesticatie niet meer aan de hand van hun smaak herkennen. Daarom mag je nooit op het instinct van je konijn vertrouwen en moet je van tevoren 


    en konijnen kunnen heel goed springen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    konijn           konijn





    09-05-2010 om 01:11 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (12 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.fantasie animals
     pegasus           
     unicorn      unicorn
    Dragon-Gifs dragon.             
    dragon-Gif-Animationdragon          Draken-gif-plaatjedragon

    09-05-2010 om 00:00 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (10 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hamsters
       

     

    Welkom!

    Welkom op de website www.Dwerghamster.nl, een site over de vier soorten dwerghamsters die in Nederland als huisdier gehouden worden. Dit zijn de Russische dwerghamster (afgekort Rus), de Campbelli dwerghamster, de Roborovski dwerghamster (afgekort met Robbies of Robo's) en de Chinese dwerghamster.

    Op deze website vind je veel informatie over hoe je de dwerghamsters moet huistvestigen, over hun gedrag, wat ze eten, hoe je ze beste kunt fokken, in welke kleuren ze voor komen, informatie over de genetica van de kleuren, de nieuwste mutaties en de laatste nieuwtjes en weetjes.
     

    Naast de als huisdier gehouden dwerghamsters zijn er nog meer soorten. Dit zijn onder andere de Daurische dwerghamster, Langstaart dwerghamster, Tibetaanse dwerghamster en de Grijze dwerghamster.

    De dwerghamster is een knaagdier. De in Nederland gehouden dwerghamsters kun je verdelen in twee groepen: de kortstaart dwerghamster en de langstaart dwerghamster. De Chinese dwerghamster behoort tot de langstaart dwerghamster en de overige drie soorten dwerghamsters tot de kortstaart dwerghamster. Alle dwerghamsters komen uit centraal Azië en een stukje zuidoost Europa. Je moet dan denken aan landen als Kazachstan, Mongolië, Noord China en Noord Korea. De dwerghamsters bewonen droge steppen, graanvelden, zandgronden en half woestijnen. In echte woestijnen overleven ze niet.

     

     


    De dwerghamster hoort tot de orderfamilie echte hamsters (Cricetinae). Dit is een onderverdeling van de knaagdiersoorten. Dit komt omdat ze allemaal een zelfde karaktertrek hebben, namelijk het verzamelen van voer. Soms wordt gedacht dat het komt omdat ze wangzakken hebben. Dit is niet geheel correct, omdat er ook hamstersoorten zijn die geen wangzakken hebben (bijvoorbeeld de Muishamster). De dwerghamster stamt niet af van de Syrische hamster. Ook de Roborovski en de Chinese dwerghamster stammen niet van elkaar af. Alleen de Russische dwerghamster en de Campbelli dwerghamster zijn verre familieleden. Je kunt de verschillende soorten niet onderling kruisen.

    Dwerghamsters leven in de natuur grotendeels van de dag ondergronds. Het zijn echte nachtdieren en 's nachts trekken ze erop uit om voedsel te verzamelen. Als huisdier zul je zien dat ze overdag grote slaapkoppen zijn. Maar geregeld komen ze even eruit om even te eten en te drinken. Gemiddeld komen ze om de vier uur even eruit om te eten en te drinken.
                                      




        

    09-05-2010 om 00:00 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dolfijn
    Dolfijnen
    Dolfijnendolfijnen


     

    (Delphinidae) zijn een familie van in zee levende walvisachtigen. Ze worden ook wel dolfijnachtigen, zeedolfijnen of echte dolfijnen (in tegenstelling tot de grondeldolfijnen) genoemd. Ze vormen een familie uit de onderorde der tandwalvissen (Odontoceti) en komen voor in alle wereldzeeën.

    Er bestaan 36 soorten dolfijnen verdeeld over 16 geslachten. De kleinste dolfijn is Heavisides dolfijn, met een lengte van 1,2 meter en een gewicht van 40 kilogram. De grootste dolfijn is de zwart-witte orka, die 7 meter lang kan worden, en wel 4,5 ton kan wegen.

    Dolfijnen leven vooral in de ondiepere gebieden van de zee. Ze eten vooral vis en

     inktvis. Tussen de diverse soorten zitten behoorlijke verschillen: orka's pakken bijvoorbeeld veel grotere prooien (onder

    andere zeeroofdieren) dan de gewone dolfijn, die hoofdzakelijk van vis leeft.

     Intelligentie

    Net als andere walvissen staan dolfijnen bekend als zeer intelligente en sociale dieren. Ze hebben relatief grote hersenen, waarvoor overigens ook andere verklaringen bestaan dan hoge intelligentie: dolfijnen kennen geen remslaap en dieren zonder remslaap hebben vaak relatief grote hersenen.

    In 2001 slaagde een dolfijn voor de zogenaamde spiegeltest, waarbij een dier voor een spiegel wordt geplaatst om te bepalen of het zijn spiegelbeeld herkent als zichzelf. In hetzelfde jaar toonden onderzoekers aan dat dolfijnen het aanwijzen van een voorwerp door een mens begrijpen.

    Bij tuimelaars is het gebruik van sponzen als gereedschap (waarschijnlijk ter bescherming van de neus) bekend. In 2005 beargumenteerden onderzoekers dat dit gebruik weliswaar binnen één genetisch verwante groep plaatsvindt, maar dat het niet alleen genetisch bepaald kan zijn, waarmee een vorm van cultuur zou zijn aangetoond.

    In 2006 bleek uit onderzoek van de Universiteit van St Andrews in Schotland dat tuimelaars elkaar roepen met een karakteristiek fluitgeluidje, dat per dier verschillend is. De onderzoekers vergelijken dit met het gebruik van namen door mensen.

    Onderzoek in Emory University op basis van MRI-gegevens, afgerond in 2010, plaatst dolfijnen op het vlak van intelligentie net na mensen. Ze zouden deze te danken hebben aan relatief grote hersenen t.o.v. hun lichaam, de erg ontwikkelde neocortex en de mogelijkheid om complexe emoties te beleven en zichzelf te herkennen. Er zouden twee grote groeispurten van de hersenen te erkennen zijn, een 39 miljoen jaar geleden, toen de tandwalvissen ontstonden en ze kleiner werden en grotere hersenen kregen. Ook de verschijning van de echolocatie trad toen op. 15 miljoen jaar geleden zou de tweede spurt zijn opgetreden toen dolfijnen socialer gedrag begonnen te vertonen en complexere interacties steeds belangrijker werden.[1]

     Gedrag

     Sociale interactie

    Mede door hun intelligentie zijn dolfijnen sociale dieren, men vermoedt dat een combinatie van nieuwsgierigheid en het speelse karakter van de dolfijn ervoor zorgt dat ze veelvuldig contact hebben met andere diersoorten waaronder de mens. Veelvuldig is waargenomen dat dolfijnen met boten mee zwemmen. Hun neiging naar gezelschap komt ook goed tot uiting in de grote groepen waarin dit dier zich vaak manifesteert. Groepen kunnen bestaan uit tien tot vijfhonderd dolfijnen.

     Seksualiteit

    Dolfijnen behoren samen met Bonobo's en mensen, voor zover bekend, tot de enige diersoorten welke seksuele daden verrichten zonder dat hierbij conceptie het beoogde doel vormt. In een aantal gevallen is bekend dat seksueel gefrustreerde dolfijnen hun lusten botvieren door mensen aan te randen waarmee ze zwemmen. Hierdoor zijn enkele zwemmers ernstig gewond geraakt.

     Huid

    In 2004 maakten Japanse onderzoekers bekend dat ze ontdekten dat dolfijnen voortdurend roos hebben. Hun huid schilfert af, waarbij ze zich elke twee uur vernieuwt.

    De loslatende huidschilfers verminderen de waterwrijving doordat de waterstroom rond het lichaam kalmeert. Hierdoor gaat er minder energie verloren aan het overwinnen van de waterweerstand en moet het dier minder energie verbruiken voor het zwemmen.

    De huid is zacht. Dolfijnen hebben een flinke onderhuidse vetreserve, waardoor hun huidoppervlak een beetje veerkrachtig is. Als ze snel zwemmen ontstaan er kleine golfjes in hun huid, alsof ze geribbeld is. Die golfjes gaan de turbulentie tegen.

     Evolutie en anatomie

     Evolutie

    Zowel dolfijnen, walvissen en bruinvissen zijn afstammelingen van landzoogdieren, hoogstwaarschijnlijk van de orde der evenhoevigen. De voorouders van de dolfijn zijn grofweg vijftig miljoen jaar geleden, in het Eoceen, in het water gaan leven.

    Het skelet van een dolfijn heeft twee kleine botfragmenten die samen een rudimentair bekken vormen. In oktober 2006 werd in Japan een tuimelaar waargenomen met kleine vinnen aan beide zijden van de genitale gleuf. Wetenschappers geloven dat deze vinnen zijn ontstaan doordat het bekken van het dier verder is ontwikkeld dan gewoonlijk wordt waargenomen bij dolfijnen.

    Als dolfijnen slapen, doen ze dat met één hersenhelft tegelijk. Dat is nodig omdat ze om de paar minuten boven water moeten komen om te ademen.

     Anatomie

    Anatomie van een dolfijn

    Dolfijnen hebben een gestroomlijnd spoelvormig lichaam dat uitermate geschikt is voor snel zwemmen. De homocercale staartvin wordt gebruikt voor stuwkracht terwijl de borstvinnen samen met de hele staartsectie worden gebruikt voor de aansturing. De rugvin zorgt, bij de soorten die deze hebben, voor stabiliteit tijdens het zwemmen.

    Hoewel de kleurpatronen per soort verschillen, bestaat het basale kleurpatroon uit grijstinten

     

    met op de onderzijde van het lichaam een lichtere grijstinten; frequent gecombineerd met lijnen en plekken in verschillende tinten en contrasten.

    In de kop van een dolfijn vinden we de meloen die de dolfijn zijn karakteristieke uiterlijk geeft. De meloen is een bollend orgaan dat enigszins over de bovenkaak heen uitpuilt. De meloen dient voor echolocatie en werkt als een actieve sonar. De meloen intensiveert de sonar, geproduceerd door de fonische lippen hoog in de luchtpijp nabij het spuitgat. De trillingen van het fonische lippenmembraan wordt door het weefsel in de meloen omgezet in geluid. Deze fonische lippen produceren een hoog-frequent klikgeluid, ook wel kliks genoemd, de frequentie is zo hoog dat het menselijk oor de klikgeluiden niet kan waarnemen. Wanneer een dolfijn een prooi nadert en de geluidsgolven van de kliks worden weerkaatst door de prooi, zal de dolfijn de echo van zijn klik waarnemen middels de onderkaak hierin bevinden zich holtes welke zijn gevuld met vet en de trillingen van een echo doorgeven aan het binnenoor waarna de dolfijn zijn prooi kan lokaliseren.

    Enkele soorten zoals de tuimelaar hebben een gekromde bek waardoor deze een glimlach lijkt te vormen, deze vorm heeft echter niets te maken met de gemoedstoestand van de dolfijn. De bek van een dolfijn kan wel tweehonderdvijftig tanden herbergen. Wetenschappers denken dat de tanden ook een functie hebben in het opvangen van kliks; deze zouden zo zijn gerangschikt dat ze dienst doen als een antenne.

    Dolfijnen ademen door het spuitgat, deze is net boven de meloen op de kop gesitueerd en wordt afgesloten door een krachtige klep die reflectorisch wordt geopend voor het in- en uitademen wanneer een dolfijn boven water komt. Het spuitgat is een geëvolueerde neus die in de loop van de evolutie van de snuit is verdwenen en is verplaatst boven op de kop van het dier.

    De geslachtsorganen zijn gelokaliseerd aan de onderzijde van het lichaam. Mannetjes hebben twee gleuven, de bovenste voor het intern herbergen van de penis en de onderste voor de anus. Vrouwtjes hebben slechts één gleuf waarin zowel de vagina als de anus in uitmonden, aan beide zijden van deze genitale gleuf bevinden zich twee kleine kloven met daarin tepels verborgen; deze kloven behoren niet exclusief toe aan de vrouwtjes dolfijnen, ze komen ook voor bij sommige mannetjes.

     Zintuigen

    De meeste dolfijnen hebben zowel onder als boven water een scherp zicht en hun gehoor is vergeleken met dat van de mens vele malen beter. Dolfijnen nemen geluidsfrequenties waar van 75 Hz tot 150.000 Hz; ter vergelijking een mens neemt geluidsfrequenties waar van 20 Hz tot 20.000 Hz. Hoewel dolfijnen een kleine ooropening hebben aan beide zijden van hun kop neemt men aan dat geluiden onder water ook, zo niet enkel, door de onderkaak worden opgevangen en

     

    worden doorgegeven aan het binnenoor middels een met vet gevulde holte in de onderkaak. Wetenschappers vermoeden dat de tanden van een dolfijn zo zijn gerangschikt dat ze werken als een antenne. Zo is een dolfijn in staat om de echo van hun kliks te kunnen interpreteren waardoor de lokalisering van de prooi wordt vergemakkelijkt. Omdat oorlogsschepen ook sonar gebruiken (die veel krachtiger is), krijgen dolfijnen inwendige bloedingen aan hun oren en proberen ze zo snel mogelijk weg te komen, waarbij ze soms stranden.

    De tastzin van een dolfijn is eveneens zeer goed ontwikkeld met vrije zenuwuiteinden dicht op elkaar gepakt in de huid, vooral rond de snuit, op de rugvin en de genitale gleuven is de tastzin van een dolfijn zeer perceptief.

    Dolfijnen hebben geen geurzenuw, daarom wordt aangenomen dat dolfijnen geen reukzin hebben. Toch hebben dolfijnen smaakzin en hebben voorkeur voor bepaalde soorten vis. Omdat dolfijnen de meeste tijd onder water doorbrengen denkt men dat het proeven van water voor de dolfijn een manier is om het ontbreken van reukzin te compenseren.

     Soorten

    De bekendste soorten zijn de orka (Orcinus orca), de Tuimelaar (Tursiops truncatus) en de Gewone dolfijn (Delphinus delphis). Enkele andere tandwalvissen die "dolfijn" worden genoemd, bijvoorbeeld rivierdolfijnen zoals de Orinocodolfijn (Inia geoffrensis) en de Chinese vlagdolfijn (Lipotes vexillifer), behoren niet tot de familie.

    De familie omvat de volgende geslachten en soorten:

     






     

    09-05-2010 om 00:00 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    08-05-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kameleon
                                                                                                                                                                de kameleon

    Voor twee tot vier dieren is minimaal een terrarium van 60x30x40 cm nodig.
    In de natuur komen deze dieren voornamelijk voor in droge gebieden (woestijn).
    Het terrarium dient overeenkomstig de biotoop ingericht te worden met stukken steen (flagstones of zwerfkeien), gezandstraald hout (Premium Sand-blasted Grapevine) en een schuilplaats in de vorm van een Cozy Cave of Habba Hut. Ook al gaat het hier om woestijnbewoners, toch mag een drinkbak niet ontbreken (Repti Rock Waterdish). Als bodembedekking kunnen we rood of wit zand gebruiken (Repti Sand).
    Voor de verlichting en verwarming komt een Repti Basking Spot Lamp in aanmerking. Het wattage van de lamp is afhankelijk van de grootte van het terrarium. Als aanvulling is het aan te bevelen een TL te gebruiken die ultraviolet licht uitstraalt (Reptisun 5.0). Het UV licht van deze lamp compenseert het gebrek aan natuurlijk zonlicht.
    Uit ervaring is gebleken dat bij het gebruik van dit licht de kleuren van de dieren beter tot uiting komen en zowel het eet- als paargedrag gestimuleerd wordt. Beide lichtbronnen mogen 12 tot 14 uur per dag branden. Om aan de grote warmtebehoefte van deze woestijnbewoners te voldoen kunnen we ook nog een warmte-steen (Repticare Rock Heater) of verwarmingsmat (Vivarium Heat Mat) in het terrarium plaatsen.
    Als aanvullende warmtebron, voor 's-nachts of in de winter, kan een porseleinen verwarmingslamp (Ceramic Heat Emitter) of rode warmtespot (Infrared Heat Lamp) gebruikt worden.

    Het lichaam van deze hagedissen is gewoonlijk zijdelings samengedrukt; de kop draagt vaak een opvallende kam, hoorns of huidplooien. De oogleden zijn over bijna de hele oogbal uitgegroeid en laten slechts een kleine ronde opening vrij. De ogen kunnen onafhankelijk van elkaar worden bewogen, hetgeen altijd bijzonder intrigeert. De tong van de kameleons is als een soort katapult gebouwd met aan het uiteinde een knotsachtige verdikking waarop een kleverige stof zit. Hij kan over een lengte die langer is dan het lichaam worden uitgerold, waarbij de prooi met de kleverige knots wordt geraakt en bliksemsnel naar binnen gehaald. De actieradius van deze trage dieren wordt door de feilloos werkende lange tong belangrijk vergroot. De grootte van de prooi hangt samen met de grootte van het dier zelf; de kleinere soorten vangen voornamelijk insecten, de grotere zelfs hagedissen en ook kleine zoogdieren en vogels.

    De ledematen van kameleons zijn lang en dun; ze dragen het lichaam hoog. De tenen staan bij twee en drie tegenover elkaar, aan de voorpoten twee naar buiten en drie naar binnen, en aan de achterpoten net omgekeerd. De voeten zijn daardoor echte grijpers geworden waarmee ze zich stevig aan takjes kunnen vastgrijpen. Bovendien hebben de leden van de Chamaeleo nog een grijpstaart die zelfstandig in staat is het lichaam te dragen. Het vermogen van deze hagedissen om van kleur te 'verschieten' is zelfs bij ieder leek bekend, hoewel men vaak een wast overdreven indruk heeft van dit fenomeen. De kleur van de overdag actieve bosdieren is een prima schutkleur, bijvoorbeeld een groene of een boomschorskleurige huid, naar gelang de omgeving. Zeer vaak echter spelen kleuren en patronen en rol tijdens het 'twisten' met andere leden van dezelfde soort; soms ook weerspiegelen ze een bepaalde lichamelijke toestand. Een opmerkelijke groot aantal soorten heeft vuil grijze slaapkleur en ze kunnen dan ook met behulp van een lamp gemakkelijk in het loof worden ontdekt, waartussen ze overdag door hun schutkleur niet zijn te onderscheiden.

    Mannetjes, en soms ook wijfjes houden er een territorium op na dat ze fel tegen andere dieren beschermen. Slechts zeer zelden vinden echte gevechten plaats hoewel de hoorns en andere uitsteeksels van vele soorten uitnemende wapens zouden zijn. Indien twee rivalen op gezichtsafstand zijn genaderd nemen een dreighouding aan en spreiden de prachtigste kleuren ten toon, waarbij ze altijd proberen hun flanken naar de vijand te keren, hetgeen meer indruk moet maken. Karakteristieke wiebelbewegingen met het lichaam geven de dreiging steun en soms sperren ook de mond wijd open, waarbij het kleurige mondslijmvlies fel contrasteert. De meeste kameleons leggen eieren die door het wijfje in zelf gegraven kuilen in de bodem worden gelegd. dit is voor deze boomdieren een werkelijk hachelijke onderneming. Enkele soorten, vooral uit de subtropen zuidelijk Afrika en in de hoger gelegen streken, zijn levend barend.


    Kameleon









     

    08-05-2010 om 21:21 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.slangen mop
     

    Twee slangen komen elkaar tegen in het moeras. De ene slang zegt tegen de andere: "Ik hoop dat ik niet giftig ben". Vraagt de andere: "Waarom?" Zegt die ene weer: "Omdat ik net in mijn tong heb gebeten!"







    08-05-2010 om 13:56 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (6 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het wrattenzwijn
    het wrattenwijn

     

    Het knobbelzwijn (Phacochoerus africanus) is een algemeen zwijn uit de familie der varkens (Suidae). Het wordt soms ook wrattenzwijn genoemd, maar deze naam wordt ook gebruikt voor een groep Aziatische zwijnen van het geslacht Sus. Tegenwoordig worden er meestal twee soorten knobbelzwijnen onderscheiden, Phacochoerus africanus, het gewone knobbelzwijn, en Phacochoerus aethiopicus, het woestijnknobbelzwijn uit Ethiopië en Somalië, en vroeger ook op de Kaap.

    [bewerken] Verspreiding en gedrag

    Het knobbelzwijn is een dagdier. Het leeft op de savannen van Afrika ten zuiden van de Sahara. Het heeft een voorkeur voor uiterwaarden en licht bebost landschap. Om aan de hitte, droogte en roofdieren te ontsnappen, schuilt het knobbelzwijn in holen, voornamelijk verlaten en uitvergrote aardvarkenholen, maar ook zelfgegraven en natuurlijke holen worden gebruikt, evenals holen van stekelvarkens en verlaten termietenheuvels. Hele families slapen in deze holen.

    Het knobbelzwijn eet vooral gras, maar ook bast, bladeren, wortelen, vruchten, aas, insecten en larven, en zelfs uitwerpselen. Ook eet het aarde, voor de mineralen. In het droge seizoen eet het vooral knollen en wortelstokken, in het regenseizoen vooral kort gras. Het blijft meestal nabij water, maar kan voor langere tijd zonder water, aangezien zijn voedsel rijk aan vocht is. Om te eten laat het zich door zijn voorpoten zakken.

    Als het knobbelzwijn rent, houdt het zijn staart recht omhoog. Zijn belangrijkste vijand is de leeuw.

    [bewerken] Sociaal gedrag en voortplanting

    Het knobbelzwijn is een sociale soort. Meestal bestaat een groep uit een vrouwtje en haar vrouwelijke nakomelingen. Als groepen zich samenvoegen, zijn dat meestal ook nauwe verwanten, zoals zussen of moeders en dochters. Meestal leven verwante familiegroepjes dicht bij elkaar in een gebied van vier km². Holen binnen dit gebied worden gedeeld door de groepen, maar er wordt nooit meer dan één groep per hol aangetroffen.

    Mannetjes blijven net zo lang bij de moeder totdat deze ze wegjaagt. Tot hun vierde jaar, wanneer de mannetjes volwassen worden, leven ze vaak met andere mannetjes in losse groepjes. Volwassen mannetjes leven solitair.

    Als een mannetje een vrouwtje in oestrus ontdekt, achtervolgt hij haar, waarbij hij speeksel afscheidt en knorrende geluiden maakt. Als het vrouwtje wil paren, gaat ze steeds langzamer rennen, totdat ze stilstaat. Meestal krijgt een knobbelzwijn twee tot drie jongen per worp, maar dit getal kan tot acht oplopen. Na een draagtijd van 160 tot 170 dagen worden de jongen in een ondergronds hol geboren, bekleed met gras. Na drie weken eten de jongen voor het eerst gras en na twee tot zes maanden worden ze gespeend. Ze kunnen achttien jaar oud worden.

    [bewerken] Beschrijving

    Een knobbelzwijn in het Zuid-Afrikaanse Krugerpark

    Het knobbelzwijn heeft een lang plat gezicht en staat hoog op de poten. Het knobbelzwijn is te herkennen aan de slagtanden die aan de zijkanten van de bek uitsteken. De vorm van de slagtanden verschillen per dier. Zijn naam dankt het aan de knobbels onder zijn ogen en op zijn snuit, die uit verdikte huid bestaan. De huid is, op wat borstelharen en wimpers na, nagenoeg kaal en grijs van kleur. Over de rug lopen donkere manen, die op de nek en schouders het langst zijn, en op de onderkaak lopen vaal witte borstelharen. Het knobbelzwijn heeft een lang, dun staartje met een kwastje aan de staartpunt. Het heeft een korte hals.

    Het knobbelzwijn wordt 90 tot 152 centimeter lang en 45 tot 150 kilogram zwaar. De schouderhoogte is 55 tot 85 centimeter en de staart is 35 tot 50 centimeter lang. Vrouwtjes zijn lichter dan mannetjes, ongeveer 45 tot 75 kilogram, terwijl mannetjes ongeveer 60 tot 150 kilogram wegen.

    [bewerken] Ondersoorten

    Er worden vier tot zes ondersoorten onderscheiden:

    • Phacochoerus africanus africanus, op de noordelijke savannen, van Senegal tot Ethiopië
    • Phacochoerus africanus aeliani, in Eritrea, bedreigd
    • Phacochoerus africanus massaicus, in Oost- en Midden-Afrika
    • Phacochoerus africanus sundevallii, in Zuidwest- tot Zuidoost-Afrika




    Lightmatter warthog.jpg

    08-05-2010 om 13:30 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.pony

    ..

    08-05-2010 om 13:14 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (11 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.giraf

    de giraf!                                   


    Lange poten lange nek               

    De bovenste blaadjes van de bomen op de Afrikaanse savanne zijn voor de giraffe. Dit hoefdier is verreweg het hoogste dier ter wereld. Niet alleen zijn nek is bijzonder lang, ook de voorpoten mogen er zijn. Daar kan een volwassen mens gemakkelijk rechtop tussen staan. Ze zijn zelfs nog langer dan de nek. Als een giraffe iets van de grond wil eten, of drinken uit een poel, dan moet hij zijn voorpoten spreiden alsof hij een spagaat gaat doen. Anders kan hij er niet bij. De achterpoten zijn iets korter dan de voorpoten. Daardoor loopt de rug vanaf de schouders schuin naar beneden.

    giraf
    De giraffe is het hoogste dier ter wereld

    Een vacht met vlekken


    Alle giraffen horen bij één soort, maar toch zijn er drie 'ondersoorten'. Ze zijn te herkennen aan de tekening van de vacht. Bij de netgiraffe - die ook in Artis leeft - worden de roestbruine, hoekige vlakken omlijst door witte randen. De zeldzame Angolagiraffe is wat lichter van kleur en de vlekken zijn minder hoekig. De vlekken van de Massaigiraffe hebben de vorm van puzzelstukjes. Bij de familie van de giraffen hoort ook de okapi. Hij is veel kleiner en heeft bij lange na niet zo'n lange nek. Hij is donkerbruin van kleur, maar de poten zijn zwart wit gestreept. Alle giraffen hebben op de grote kop twee of vier horentjes die bedekt zijn met behaarde huid. Daarmee dreigen de mannetjes naar elkaar als ze ruzie hebben. Net als de meeste andere zoogdieren heeft de giraf zeven halswervels. Die zijn stuk voor stuk heel lang.
    vlekken

    Het patroon van de huid van de netgiraf
    fe


    Flinke klappen


    Giraffen vormen meestal kleine groepen. De vrouwtjes en de jongen leven vaak apart van de mannetjes. Veel oude mannetjes leven alleen. Giraffen bewonen streken waar ook antilopen, struisvogels en zebra's lopen. Voor vijanden als leeuwen en hyena's hoeven ze niet zo bang te zijn als de andere dieren. Giraffen zijn veel te groot om aangevallen te worden en bovendien zijn ze vreselijk sterk. Eén klap met de achterpoten kunnen de botten van de vijand beschadigen en verbrijzelen. Een leeuwenschedel kan ervan in twee stukken breken. Toch moeten de giraffen die alleen leven, en zeker giraffen met een jong, goed op hun hoede zijn. Want ook al is hij nóg zo groot en sterk, op een onbewaakt moment kan de leeuw toch toeslaan.

    Verzot op acacia


    Giraffen zijn bladeters bij uitstek. Ze eten het liefst van de acacia, een bekende boomsoort op de Afrikaanse savanne. De dikke zachte lippen van de langnek zijn beweeglijk, en de paarse grijptong is lang. Die draait hij om de takken om er de blaadjes mee af te rissen. Van de stekelige acaciadoorns heeft de giraffe geen last. Die worden gewoon mee opgegeten en door de kiezen fijngemalen. Na de maaltijd begint de giraffe zijn voedsel te herkauwen. Ook in droge tijden, als er op de savanne nauwelijks water te vinden is, kan de giraffe overleven. In de bladeren zit veel vocht. Bij sommige bomen is duidelijk te zien dat er een giraf op visite is geweest. Ze hebben een 'zandlopervorm' met het smalle stuk op zo'n 5 ½ meter hoog. En dat is de lengte van een giraf!

    Hazenslaapjes


    Tegen de avond als het gaat schemeren, begint de giraf zijn nachtrust. Echt slapen komt er niet van, want het gevaar voor roofdieren blijft op de savanne ook 's nachts bestaan. Zo nu en dan gaat hij liggen, en met de kop overeind dut hij heel licht in. De lange oorschelpen blijven bewegen om te horen of er een vijand nadert. Soms buigt hij de kop in een lus naar achteren voor een korte diepe slaap. De nachtrust wordt vaak even onderbroken om rechtop te gaan staan. Soms eet de giraf wat, loopt een eindje en gaat weer liggen.

    Een veilige landing


    In de paartijd zoeken de mannetjes de vrouwtjes op. Als een moeder na veertien maanden haar jong werpt, blijft ze rechtop staan. Dat betekent dat een giraffejong een val maakt van meer dan twee meter! Eerst komen de voorpoten naar buiten, al snel gevolgd door het kopje. Tijdens de val draait het jong zich, zodat het veilig op de zij op de grond belandt. De kleine is 1.80 hoog en weegt ongeveer 50 kilo. De moeder likt het jong schoon en al na 25 minuten staat het op de eigen pootjes. Na een uur zet het veulen de eerste stapjes. Het jong groeit snel, want giraffemelk is vet. Een moeder met een jong is fel tegen roofdieren. Zodra ze ook maar even in de buurt komen dreigt ze om ze te verjagen.

    Een girafje wordt geboren. Na de pootjes komt het kopje tevoorschijn. Het jong belandt veilig op de grond.




              











     


    08-05-2010 om 11:42 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (2 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nijlpaarden
    het nijlpaard

    Een dikke huid, kaal, ontzettend onhandig en met zijn tonvormig lichaam zou een nijlpaard zeker veel problemen hebben tijdens een schoonheidswedstrijd. De poten van het nijlpaard zijn zo kort dat je je soms wel eens afvraagt hoe ze dat kolossale gewicht kunnen dragen. Onderschat daarom die korte pootjes niet, op het land is het nijlpaard sneller dan een mens. In het water zijn ze zelfs nog sneller dan een kleine motorboot.

    Nijlpaarden zijn sociale dieren en leven meestal in een groep van 10 tot 15 stuks altijd geleid door een dominant mannetje. Er komen zelfs wel een groepen voor van 100 nijlpaarden of meer.

    Het meest opvallende aan het nijlpaard is waarschijnlijk zijn grote ronde vorm en enorme mond. Op het land gebruikt het dier zijn halve meter grote mond om te grazen. Natuurlijk heeft hij deze niet alleen voor zich te voeden maar gebruikt deze ook om natuurlijke vijanden te imponeren en aan te vallen indien ze zich bedreigt voelt. De mond van het nijlpaard is dus zeer gevaarlijk, niet alleen voor andere dieren en nijlpaarden maar ook voor de mens. Elke poging door de mens om samen te leven met een nijlpaard zijn volkomen zinloos geweest. Het dier zal vrijwel direct de aanval openen op iedereen die te dicht bij haar in de buurt komt. Wanneer het nijlpaard gewond is is deze nog vele male aggressiever hier dient men dus altijd voor op te passen. Zelfs boten zijn door midden gehakt door de sterke kaken van woeste nijlpaarden.

    Als je naar een nijlpaard kijkt kun je waarschijnlijk niet geloven dat deze sneller kunnen zwemmen dan de meeste vissen, en dat terwijl sommige tot wel 3500 kilo kunnen wegen.

    Nijlpaarden beschermen hun huid tegen de geweldadige zon in Afrika door een soort zonnebrandmiddel uit te zweten wat vergelijkbaar is met de zonnecreme die mensen gebruiken bij het zonnebaden. Wetenschappers zijn druk aan het onderzoeken om deze natuurlijke zonnecreme synthetisch te kunnen produceren voor het gebruik van de mens.

    Leuke feitjes over Nijlpaarden

  • Nijlpaarden kunnen tot wel 6 minuten onder water blijven.
  • Het oudste bekende nijlpaard wat ooit geleefd is, is 68 jaar geworden.
  • Nijlpaarden scheiden een rode vloeistof af voor bescherming tegen de zon.
  • Nijlpaard baby's worden onderwater geboren en kunnen bijna direct na hun geboorte zwemmen.
  • Gemiddeld wegen nijlpaarden tussen de 2500 en 3500 kilo.

  • nijlpaard1.jpg (31.263 bytes)nijlpaard5.jpg (31.263 bytes)




    08-05-2010 om 10:13 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (11 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stier

    Stierde stier   Stier 

    Stier (rund)

    Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

    Ga naar: navigatie, zoeken
    Standbeeld van een stier in Bornheim bij Frankfurt

    Een stier, ook wel bul genoemd, is een mannelijk rund. De vrouwelijke vorm is de koe. Een stier wordt over het algemeen veel groter dan een koe. Stieren kunnen agressief zijn, dus men kan beter wegblijven uit een weiland met een stier. Een gecastreerde stier wordt os genoemd en is minder agressief.

     

    Stier met neusring.

    Stieren worden gehouden voor hun sperma, om de koeien te bevruchten. Dit gebeurt veelal alleen met kunstmatige inseminatie. Stierkalveren worden daarom over het algemeen jong geslacht, omdat er slechts enkele volwassen stieren nodig zijn.

    In sommige landen worden dan ook stierengevechten gehouden, waarin een matador of Torero een gevecht aangaat met een speciaal daarvoor gefokte vechtstier.

    Omdat een os minder agressief is dan een niet-gecastreerde stier, zijn ossen goed geschikt als trekdieren. Ossenhaas en ossenstaartsoep zijn gerechten die naar ossen zijn genoemd, maar ook wel van andere runderen worden gemaakt. Een ossenhaas is naar verluidt beter dan een gewone biefstuk van de haas.

    De gedroogde penis wordt gebruikt als bullepees, karwats en hondenvoer.

    [bewerken] Mythologie

    Omdat een stier een imposant dier is, meestal de ene bevruchter van een kudde, wordt hij veel vereerd als symbool van mannelijke kracht en vruchtbaarheid, en is hij verbonden met verschillende goden:

    • De Fenicische hoofdgod El was een stiergod.
    • De stier is het symbool van de Hittitische god Teshub.
    • De stier die gewijd is aan de hindoeïstische god Shiva heet Nandi.
    • De Egyptische god Apis wordt afgebeeld met een hoofd van een stier.
    • Aatxe is in de Baskische mythologie een geest in de vorm van een rode stier.
    • Stier (Taurus in het Latijn) is een sterrenbeeld.
    • Op Kreta leefde volgens de mythologie de gevreesde Minotaurus, half stier, half man.
    • Het Gouden kalf was ook een stierkalf.
    • De Griekse god Zeus veranderde zichzelf in een stier om de mooie Europa te verleiden.
    • Ethiopië kent een vleesetende stier.
    • De Taurus in Anatolië heet zo omdat in dit gebergte de nomaden rondtrokken met hun kudden runderen waaronder een stier.
    • In de Indiase Rig Veda wordt de stierenkracht van een godheid bezongen.

    In matriarchale samenlevingen zoals het Oude Egypte, Kreta, Anatolië, werden stieren geofferd aan de Moedergodin.

    [bewerken] Trivia

    Heinrich Bürkel: nieuwsgierige stier en bange kunstschilder in boom
    Een bij naam bekende stier is Herman (16 december 1990 – 2 april 2004), de eerste transgene stier ter wereld.
    • Een stierkalf komt ook voor in de Nederlandse jurisprudentie. Volgens het Stierkalfarrest is een eigenaar van een dier aansprakelijk voor alle daden die het dier verricht. Dit arrest heeft grote gevolgen gehad voor de uitleg van het begrip aansprakelijkheid. Nu is in de wet vastgelegd dat de bezitter (degeen die normaal gesproken het gedrag van het dier beheerst) aansprakelijk is.
    In de Bijbel staat hier het volgende over:
    "Wanneer een stier een man of vrouw zo stoot dat hij of zij sterft, moet de stier zonder verschoning gestenigd en mag zijn vlees niet gegeten worden; de eigenaar van den stier heeft geen schuld. Maar als die stier een man of vrouw doodt terwijl hij voor die tijd al stotig was, en de eigenaar was gewaarschuwd maar had hem niet vastgezet, dan moet niet alleen de stier gestenigd worden maar moet ook de eigenaar ter dood gebracht worden. Legt men hem een afkoopsom op, dan moet hij als losprijs voor zijn leven de volle som die hem wordt opgelegd betalen. Deze regels gelden ook als de stier een jongen of meisje stoot. Als hij een slaaf of slavin stoot, moet aan zijn of haar meester dertig sjekel zilver worden betaald en moet de stier gestenigd worden." (Exodus 21:28-32)





    08-05-2010 om 00:00 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (4 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de schorpioen
     de schorpioen                                                                                         
            Schorpioenen zien er niet alleen eng en gevaarlijk uit, ze zijn het vaak ook. In Arizona bijvoorbeeld komt een soort voor wiens beet een ernstige, bij kinderen soms levensbedreigende zenuwvergiftiging kan veroorzaken. Het antigif Anascorp, intraveneus toegediend, biedt betrekkelijk snel uitkomst, zo blijkt uit onderzoek gepubliceerd in NEJM van vorige week.

    Vijftien kinderen (van zes maanden tot achttien jaar) werden in 2004 en 2005 opgenomen op een pediatrische intensive care nadat ze door een schorpioen (Centruroides sculpturatus) waren gestoken. Ze hadden last van abnormale bewegingen van ogen en ledematen, en benauwdheid.

    Acht kinderen kregen een antigif dat vrij verkrijgbaar is in Mexico, maar in de VS nog niet is toegelaten door de Food and Drug Administration (FDA). De zeven anderen kregen een placebo.

    In minder dan vier uur, in de meeste gevallen zelf binnen twee uur, verdwenen de hevige symptomen bij de kinderen die het antigif kregen. In de placebogroep duurden de symptomen van de zenuwvergiftiging aanmerkelijk langer. De kinderen hadden bovendien grote doses sedatieve medicatie nodig en verbleven langer in het ziekenhuis. Met de komst van het antigif lijkt dat definitief niet meer nodig





    08-05-2010 om 00:00 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen..................libelle......................
                                                       




                                                            .             

    08-05-2010 om 00:00 geschreven door RANI  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (5 Stemmen)


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per week
  • 24/01-30/01 2011
  • 22/11-28/11 2010
  • 21/06-27/06 2010
  • 07/06-13/06 2010
  • 31/05-06/06 2010
  • 17/05-23/05 2010
  • 10/05-16/05 2010
  • 03/05-09/05 2010
  • 01/12-07/12 2008

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !

    dieren agenda

    de agenda


    gastenboek !
  • leuke paardenblog!
  • rani

    drukken!!!!!


    Categorieën

    Foto

    {TITEL_VRIJE_ZONE}

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Zoeken met Google



    aplicaties en ....
  • youtube
  • netlog

  • Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs