Vandaag Pasen, het ideale moment om de weblog uit de dood te doen herrijzen. Het is nu een 20 dagen geleden dat er hier iets verscheen en de schuld hiervan ligt helemaal bij het einde van onze stageperiode en het begin van onze vakantieperiode. De structuur in de dagen is zowat verdwenen en de toegankelijkheid van het werelde wijde web is er iets moeilijker op geworden, al is dit laatste enkel maar een exuus om m'n toenemende luiheid te verbergen. Maar goed nu feiten en verhalen. De grote hoogtepunten van de voorbije dagen waren; Ouders en Bro van Bram op bezoek, 3 dagen naar het binnenland (den bos in), 3 dagen Frans Guyana (met bezoeken aan Duivelseiland en de ESA Raket-lanceerbasis), chillen, eten, sapjes drinken, genieten en sinds deze week ouders van Laura op bezoek. Op de foto een replica op ware grote van een Ariane 5 draagraket in Koeroe, Frans Guyana.
6 tot 8 april hebben we een trip naar het binnenland ondernomen. Deelnemers; Laura, Tys, Bram, MamaBram Rita, PapaBram Patrick en BroertjeBram Jeroen. Eerst met de Minivan 5 uur rijden over kontonvriendelijke bauxietweg aan een redelijk roekeloze snelheid. Bij aankomst aan de surinamerivier boven het brokoPondo meer zijn we met de boot nog een uur verder landinwaarts gevaren om aan te komen op het eilandje Tang Luku dicht bij de boslandcreoolse dorpen Gunsi en Nieuw Aurora. Daar sliepen we en het geluk was dat we met z'n zessen de enige bezoekers waren op dat moment wat de rust zeer ten goede kwam. Verder veel mooie natuur, veel rusten en heerlijk zwemmen in de stroomversnellingen van de suriname rivier. Veder hebben we Gunsi en Nieuw Aurora bezocht en op kaaimannenjacht gegaan (met succes en kaaiman als ontbijt). Zonder hopen fotomateriaal en gesproken uitleg zegt het allemaal zeer weinig tot niets maar ik kan nu al melden dat het geweldig was. (Op de foto een gehakte kaaiman. )
van 10 tot 12 april zijn Wout, Bram, MamaBram Rita, PapaBram Patrick en BroertjeBram Jeroen naar Frans Guyana getrokken om daar eens te zijn geweest. Een tocht van 2 a 3 uur over relatief goeie weg aan hoge snelheid (ik denk dat er hier maar 2 snelheden bestaan namelijk uiterst traag om hoge bulten en diepe putten overtesteken en uiterst snel voor de minder hoge bulten en kleine putten). Aangekomen in Albina aan de rivier tussen Frans grondgebied en Suriname een bootje genomen naar de overkant en op zoek gegaan naar een huurauto. Het is echt zeer vreemd te zien hoe de infrastructuur in frans Guyana zoveel beter is dan net aan de andere kant van de rivier. Buiten het verschil in vegetaties voel je je zo in frankrijk en eigenlijk ben je daar ook. omdat winkels in Frans Guyana pas opengaan om 16:00 hebben we redelijk laat een auto gevonden om naar Koeroe te rijden. In Koeroe een mooi hotel gevonden en de volgende dag de duivelseilanden bezocht. (Zeeeeer mooi zie foto) Heel de dag weg geweest en de laatste dag vroeg opgestaan om het ESA center te bezoeken en terug te rijden naar het grensstadjes St. Laurent en Maroni alweer we nog gauw de Gevangenis van Papillon hebbeb bezocht. Wat was dit weer een mooie trip.
Dit weekend zijn we alweer naar het Broko Pondo meer gegaan, maar deze keer met minder belgen en andere Surinamers. We waren uitgenodigd door een vrouw die we via Tys hebben leren kennen (mevrouw Morris voor de nieuwsgierigen). Haar zoon is een fervent hengelaar en heeft op een eiland daar samen met zijn buddy's een kamp gemaakt. Vrijdag ochtend om 5:00 zijn we opgehaald om dat tegen een vrij hoog tempo op een vrij hobbelige weg met de bus naar de stuwdam te sjeezen. Gelukkig hadden we nog niet geslapen en was de trip naar daar al slapend vlug voorbij. Daar aankomen op de boot gestapt en in een half uur tot een uur naar de kampplaats gevaren. De bedoeling was dus om te gaan hengelen en dat hebben we dan ook gedaan. Vrijdag hebben we de dag gespendeerd aan het opzetten van onze slaapplaats en wat rond te zwemmen in water waar Pirhana's bleken te zitten (was wel een beetje stoer). Zaterdag zijn we dan met de boot het meer op getrokken om daar wat te hengelen op Toekoenari vis. 's avonds was er dan vis op de BBQ die nog goed smaakte ook en een sterrehemel van jewelste sloot de avond dan ook mooi af. Zondag was er dan nog de afbraak en de boottocht naar huis waar we allen gezellig op verbranden (zie foto onder)
De Toekoenari vis is alom aanwezig in het Broko Pondo meer. Maar om hem te vangen moet je wel een talent voor hengelen hebben. Deze stoere visser heeft zonet zijn buit binnen en heel de boot is jaloers op hem omdat hij zo een goede visser is.
Ons uitstapje dit weekend was geweldig leuk, maar soms was de zon toch wel wat ongenadig op onze blanke lijven. een goeie zonnecreme komt dan goed van pas.
Donderdag vandaag, morgen vertrekken we om 5 uur s morgens naar het Broko Pondo meer om er te gaan hengelen en voor een reuze Regenwoud BBQ. Olé, Olé. Hoog tijd dus voor een verslagje van vorig weekend.
Vorig weekend zijn we voor de eerste keer naar het Broko Pondo meer gegaan, het is het grootste meer van suriname en is ontstaan door een stuwdam (zeg maar een stuwmeer dus) Door dit stuwmeer is dus in de jaren 60 een groot deel regenwoud onder water komen te staan. Omdat de bomen toen niet gekapt zijn (waarom zouden ze) staat het meer nu vol met boomstammen, die als enorme spiesen het meer een vrij morbide indruk geven. Een bootje varen op dit meer is hierdoor dan ook een extra uitdaging. Dat zon bootje zou omkantelen kan op zich niet veel kwaad, maar omdat het in het meer krioelt van de pirhanas voel je je toch meer op je gemak in de boot dan er naast.
Onze bestemming op het meer was Tonka eiland en na een reis van 3 uur met de bus en een half uur per boot, kwamen we daar dan ook aan. Leuk eilandje met bos en een paar grote houten slaapbarrakken (zie foto) waar we allen in konden slapen in je hangmat of een bed naar ieders voorkeur.
Zonder echt in detail te treden (want zon avontuurlijke verhalen gaan al snel vervelen) hebben we echt wel een leuke tijd gehad, boottocht, regenwoud wandeling, nachtelijke plonsbaden in het meer en chillen waren de voornaamste ingrediënten van dit weekend. Meer uitgebreide verhalen vind je misschien op de blog van Tys of ik wil er u ook mee vervelen bij mij thuiskomst na 30 april.
Gisteren (Woensdag) een vreselijk leuk feest meegemaakt. Op het HindoeHuwelijk hebben we een jongen leren kennen die ons uitnodigde om mee met hem een zijn vrienden Phagwa te vieren. Eigenlijk komt het er op neer dat je op Phagwa (Het Hindoe Nieuwjaar zeg maar) de straat opkomt en iedereen die meedoet besmeurd met kleurijk Phagwa poeder (volgens mij talkpoeder met een fluokleurtje), schoensmeer of andere kleurijke smeerlapperij (HEERLIJK). Maar de meeste Hindoestanen organiseren gewoon een groot feest ergens waar dan iedereen op afkomt om elkaar intens te bevuilen en eens goed te eten en te drinken op koste van de gastheer (NOG HEERLIJKER). Ashis (dat is de jongen die ons uitnodigde) Kwam ons dus in de voormiddag uithalen met zijn Pick up, waarop hij een groot vat water had bevestigd, om iedereen zo'n beetje nat te maken. Na wat rond gereden te hebben werden we door een tweede Pick Up in gehaald waarop een kleine kleurijke oorlog uitbrak. Na toch al wel vuil te zijn terug in de pick up gekropen en naar een feest langs de rivier gereden om daar de ganse dag elkaar nog vuiler te maken en wat Hindoestaans voedsel te verorberen. Geweldige sfeer en Hindoe muziek a volonte maakte dit toch wel tot weer een superdag hier in dit warme land. Kleine nota is toch wel dat die kleuren er dus niet zomaar afgaan, zodat we dus allemaal groen, blauw, geel en rood getint vandaag op onze stageplaatsen zijn verschenen. Binnen en week zullen we wel weer onze gewone blanke kleur terugkrijgen
Morgen (vrijdag) vertrekken we naar Tonkai eiland op het BrokoPondo meer tot zondagavond. Dus dat zal alweer leuk worden, Maandag daar dus meer over.
Gisteren zijn we naar Nickerie geweest. Radio10 Omroeper Steven moest daar bij de grootste de rijstmagnaat van het land een introductie filmpje maken. Wij (Tys en Bram) gingen (en mochten zelfs) mee als camera mannen (echte Mannen). Na drie uur rijden, in een Jeep aan vrij hoge snelheid op vrij hobbelige wegen, hebben we daar een rondleiding gekregen in de rijstfabriek. Allemaal heel indrukwekkend en mooi. Na al ons filmwerk en geinterview zijn we dan nog even wat spookdorpjes in de buurt gaan bezoeken die best wel fotografeerbaar waren (zie bergen foto's bij terugkomst naar Belgenland). Op weg naar huis, moesten we af en toe stoppen, omdat ons bierpeil te fel daalde. Na een tocht van drie uur terug, kwamen we veilig en wel terug aan bij ons huisje . En zo liep alweer een dag in Suriname op zijn einde.
Dit weekend was weer dolle pret met het hoogtepunt op de Zondag.
Omdat er in Paramaribo zelf nog heel wat onondekte plekjes lagen, Zijn we zondag de stad en omringende omgeving ingetrokken om de boel verder te ontdekken. Eerste stop was Fort Zeelandia, waar we na het betalen van 8 SRD zowaar een gratische rondleiding kregen. Zeer interessant, leerrijk en mooi. Na deze zware inspanning moesten we even bekomen op een terrasje (van Cafe t Vat) om daarna naar de Cultuurtuin te fietsen alwaar planten van in het binnenland zijn samengebracht om de toerist het gevoel te geven in de jungle te zijn. Prachtig om door te fietsen en totaal niet bevolkt, dus een meevaller.
Na een stop bij de Zoo van Paramaribo voor de nodige fitnessoefeningen op de speeltuin, zijn we op weg naar huis binnengedoken op een wedstrijd Cricket van de plaatselijke ploeg, waar de voorzitter ons op een paar flessen Parbo Bier trakteerde. Cricketwestrijden duren naar het schijnt een hele dag en kunnen soms wel tot 5 dagen duren, maar ons geluk bracht ons naar een wedstrijd die op zijn eindeliep. Nu wij het spel enigszins kunnen vatten is de verleiding groot er zelf aan te beginnen. Een gouden regel in de Cricket sport: er is altijd tijd voor thee (en Parbo Bier). Daarna thuis nog wat chillen en de dag kwam zachtje aan zijn einde. kortom een dag om te onthouden.
Cricket kijken is leuk, zeker wanneer je weet hoe het spel in elkaar zit. Zelfs Cricket spelen ziet er wel tof uit, maar je hebt er minstens een hele dag voor nodig. Hier in Suriname moet je wel opletten dat je geen straathonden neer haalt, want zij lopen meer dan eens over het veld.
Omdat we dit weekend naar White Beach moesten voor een feestje (Cafe 't Vat deed zijn verjaardagfeest ofzo) en het feest 's zondagmorgen om 4 uur (na het Carnavalsfeest) begon. Waren hangmatten een must. Die hebben we zaterdag overdag uitvoerig moeten testen.
Voorbij weekend hier dik feest, want het was Carnaval. De invloed van Brazil is hier wel duidelijk te merken. Hoewel het er hier allemaal wat kleinschaliger aan toe gaat, heb ik dit weekend toch mijn portie borsten en billen gehad. Was het in Belgie ook maar zo. Voor meer foto's (door Bram getrokken) moet je maar eens klikken op de foto. Klein raadseltje toch: welke foto heb ik NIET gemaakt?
Vannacht is de regen met bakken uit de lucht gevallen. Het resultaat: Heel wat straten staan nu helemaal onderwater en dat brengt toch wel wat ongemakken met zich mee. Vooral als je per fiets de straat op moet.
