Zoals het spreekwoord zegt " Ook aan mooie dingen komt een einde" zijn we op weg om ons machine af te leveren in de terminal en in te checken voor onze eerste terugvlucht naar Washington DC om vandaar de aansluitende vlucht te nemen naar Brussel. De aansluitende vlucht krijgt vertraging omdat er een zwaar onweer vanuit het noorden over Washington trekt. Hierdoor staan er reeds 15 wachtende vliegtuigen voor ons en hangen er enkele te wachten om te landen. Met 1 uur vertraging vangen we onze terugreis aan en landen omstreeks 08U15 in Zaventem onder een stralende zon.
We zijn aangekomen in Orlando onze eindbestemming met nog slechts 3 dagen te gaan. Onderweg nog eens genoten van een goede meatloaf schotel in een cracked barrel diner. Eigenlijk is Orlando het mekke van de pretparken zoals disney world, universal studio's, epcot center, enz. We besluiten om geen pretparken te doen, door toedoen van de massa die we zien aanschuiven aan de kassa. We zien het echt niet zitten om de helft van onze dag te staan aanschuiven om in een atractie te kunnen en ook voor een stuk aan gebrek van interesse voor de pretparken. We gaan shoppen in de nr's 1 & 2 van de 10 beste shoppingmalls in Orlando. We hebben ook nog het geluk dat er solden zijn en winkels zoals Abercombie & fitch, Levi's, Tommy Hilfinger, Guess,Armani, Victoria's secrets geven kortingen, op de al lagere prijzen dan bij ons, tot zelfs -70%. Dus een paradijs voor iedere vrouw. Met nog wat relaxen erbij waren de laatste dagen toch wel goed gevuld. De laatste dag was het geen denderend weer en hadden we in de late namiddag een onweer met aanhoudende regen.
Na het ontbijt staat een bezoek aan het Hillsborough River national park ten noord - oosten van Tampa op het programma, om daarna via Kissemee door te rijden naar Orlando onze eindbestemming . We gaan Kano varen op de rivier en hopen er Manates en alligators te zien naast of onder onze kano. Dus dit kan een Close encounter worden in hun natuurlijke omgeving. Voor het zwemmen tussen de manatee's in de Clearwater River zijn we afgestapt daar we voor de eerste tour reeds om 06U00 moesten aanwezig zijn ofwel 's namiddags tegen 14U00 dus ofwel supervroeg ofwel te laat om het traject van die dag af te werken. Dus up to Hillsborough river. Op een rest area op de weg ernaar toe worden we gewezen op de aanwezigheid van giftige slangen in de buurt. Dus op de betonpaden blijven is de boodschap. En ja hoor ze zijn er wel degelijk aanwezig. Bij het wegrijden zien we dat er ééntje te dicht bij de wielen gelegen heeft van de wagen naast ons. Aangekomen aan het Park krijgen we te horen dat door de regen het waterpeil van de rivier te hoog staat en dat er niet op de rivier mag gevaren worden omdat de stroming te gevaarlijk is en voor onervaren bootsmannen het risico te groot is om tussen de alligators terecht te komen. . Dan maar te voet een hike gemaakt, maar op een mini kikker; een giftige paddestoel en een eigenaardige spin zijn we verder niks tegen gekomen. Gelukkige waren we goed ingesmeerd want we denken in Mosquito alley terchtgekomen te zijn , onze anti muggenspray kwam hier goed van pas.
We
trekken verder naar de eindstreep. We overnachten in Tampa om dan door te
trekken naar de eindbestemming Orlando.
We houden eerst nog een stop in St Petersburg.
Via de I 275 waar we over de 6,67Km lange Shunshine skyway bridge uiteindelijk
St Petersburg bereiken. Hier bezoeken we de omgekeerde Piramide in de jaren 80
kleuren (?) , deze ligt op het einde van een pier die blijkbaar zeer in trek is
bij de pelikanen in de streek. Ze zijn zeker niet mensenschuw want wanneer een
man op een plastiekemmer begint te trommelen kwamen ze van alle kanten
aangevlogen. Na wat met de lokale vissers gepraat te hebben kuieren we wat rond
in de stad en trekken we verder naar Tampa.
Na aankomst in ons hotel gaan we eten, het hotel ligt echter wat meer afgelegen
dan we dachten en belanden we na nog een bezoek aan de hotelbar vrij vroeg op
de kamer.
Vandaag zetten we de reis verder in omgekeerde richting, we verlaten (Doch we houden ons hoofd rechtop want ons eigen stulpje is bijna af ) gestaag het paradijs en de weg terug die we gekomen zijn om dan net voor Miami de Tamiami trail te nemen en dan zo de westkust te bereiken, dwars door de Everglades heen. Deze weg wordt ook wel Aligator Alley genoemd. Doch een ranger aan de ingang van de glades verteld ons dat er dit jaar geen enkele garantie dat er alligators gespot worden, maar dat ze evenwel net naast je wagen kunnen opduiken. Dit onvoorspelbare opduiken en verdwijnen komt door de hoge waterstand in de Glades. Misschien met een beetje geluk, maar........ wie weet da jong? We stoppen er nog even bij de indian village van de Miccosukee indianen en het kleinste post kantoor van de US, en het is klein! Vanavond stoppen we in Bonita springs om er te overnachten en nog tot later op de avond een bezoek te brengen aan het eiland Sanibel. Op onze weg naar Bonita Springs stoppen we op een rest area om iets te eten en te drinken, slechts een 1/2 mile verder kwamen we het gele waarschuwingsbord tegen.
Tijdens de rit naar Key West stellen we vast dat de 7 miles Bridge een weergrens blijkt te zijn ,want kort na het oversteken van de brug krijgen we een onweer te verwerken van jewelste. Snelheden van 10 à 15 miles/ u ipv 50. Zorgt voor de nodige vertraging. De ruitenwissers kunnen de regen met momenten niet wegwerken. Onze eerste pelikaan ( de sukkelaar ) spotten we dan ook in de gietende regen terwijl we eigenlijk proberen één van de bliksems met al zijn vertakkingen op foto vast te leggen helaas ben ik niet rap genoeg om van de ene kant naar de andere over te switchen. En buiten staan is geen optie. Na het doortrekken van het onweer zetten we op maximum speed onze tocht verder en komen onder een stralende zon aan op Key West bij onze gastvrouw Marie en gastheer Michele uit Parijs die reeds 20 jaar hier gevestigd zijn en trekken we op verkenning. Duvalstreet de uitgangsbuurt en pikken we op Mallory square een cocktail en een schitterende zonsondergang mee. Daarna zijn we nog een hapje gaan eten, goede restaurants in overvloed. De volgende dag bezoeken we the most southern point op vaste Us bodem en het huis van Ernest Hemingway. De rest van de dag is het luieren.