Na enkele zalige ontspannen weken, veel mindfulness, ademhalingsoefeningen en pauzemomenten zijn ze er weer! Donderwolken!!
Toen onze waarnemend directeur er vlak voor de Paasvakantie de brui aan gaf, vond ik rust. Eindelijk! En heerlijk dat dat was. Haar opvolgster bracht ook heel veel rust, maar... Ze hield het slechts een maand vol. Ondertussen hebben we een derde interne waarnemend directeur gevonden die tijdelijk de honneurs waarneemt, de scepter zwaait en probeert om het schip niet te laten kapseizen.
Ik ben geen fan! Ik word verre van gespaard! Bovendien doet de tamtam zijn werk en verspreiden de geruchten zich. Het zal vanaf september extra zwaar worden! Nog zwaarder!! Nog grotere klassen! Geen studiemeester meer! Veel onbetaalde extra uren voor iedereen. Lees: nog meer afwezige leerkrachten.
Er zijn vier kandidaten voor de job van directeur. Er zou 1 man bij zijn, een manager. Wie het ook wordt, hij of zij beseft hopelijk waar ie aan begint. Het zal geen lachertje worden.
In afwachting probeer ik tussen de drukte door weer wat balans te vinden. Af en toe wat lectuur van Martine Prenen, gezonde gerechtjes van Sandra Bekhari en een goede dosis anti pieker oefeningen houden de migraine misschien wel wat in toom... Hoppa!!!
|