Teleurgesteld ben ik in de mensheid! Ik zie het bij collega's, vrienden, kennissen, familie en overal om mij heen... Bij buren, handelaars, winkeliers, chauffeurs, ...
Niemand heeft interesse in de medemens! Het luidt allemaal "ikke, ikke, ikke"!
De buurman die snel binnenglipt en doet alsof ie me niet heeft gezien...
De collega die mij haar werk in de schoenen probeert te schuiven ... Ik ben Moeder Theresa niet!
De beste vriendin die totaal geen interesse toont en met een suffe kater op onze tweejaarlijkse lunchafspraak komt opdagen ...
De papa die in het verre Oosten vertoeft en niet eens een antwoordje kan terug mailen tenzij ik weer een brandje voor hem moet blussen...
De mama die haar eigen moeder in de kou laat staan wanneer die haar even heel hard nodig heeft...
Nichtje X dat onze gedachten zeven uur lang terroriseert met haar problemen, maar niet eens vraagt hoe het met ons gaat...
Neefje Y die mijn handige Harry nodig heeft, net nu we zelf tot over onze oren in de verbouwingen zitten...
De arrogante chauffeur die je niet laat tussen voegen ...
De hopeloze fietser die er geen begrip voor kan opbrengen dat je even iemand moet oppikken in een drukke winkelstraat ...
...
Waarschijnlijk ben ook ik schuldig!
Toch kan ik met de hand op het hart zeggen dat ik altijd oprecht interesse hebt in anderen! Ik zoek de blik van de buurman om hem gemoedelijk dag te roepen en te vragen hoe het met hem gaat. Ik reageer correct, maar beleefd op de mail van de collega die het zich gemakkelijk wil nemen. Ik luister geboeid naar mijn beste vriendin haar verhalen! Ik probeer het contact met het verre Oosten levend te houden. Ik doe er alles om de verontwaardigde mama die vecht met haar demonen uit het verleden een luisterend oor te bieden en de goede weg te wijzen. We luisteren zonder morren naar het lange lange lange verhaal van het nichtje. Mijn handige Harry help zonder zagen en klagen neefje Y uit de nood en werkt nadien ijverig verder in ons eigen huisje waarbij ik braaf assisteer...
Veel frustraties en het doet goed die eens te uiten! Voilà! Het is eraf en nu kan ik weer geboeid gaan luisteren naar al die egoïstische, egocentrische individualisten!
|