Woordenwisseling met een secretariaatsmedewerker. Meningsverschil met de bazin. Het was een leuk begin van de week!
Ik geef toe, als ik in een Franse colère schiet (meestal omdat ik me onrechtvaardig behandeld voel), dan is het menens. Schelden en vloeken doe ik niet, maar mijn lichaam en geest zijn dan zo oververhit dat ik tril van opgekropte woede. En dat moet er dan uit en liefst meteen! Als je dan enkele uren later een mail krijgt van de bazin waaruit blijkt dat ze zich gewoon geen bal aantrekt van al je argumenten en alweer gewoon haar zin doordrijft, dan wordt het te veel en trop is te veel, nietwaar?
Toch zal ik bij mijn standpunt blijven en niet toegeven! Ik zal niet nog harder werken dan ik nu al doe. Integendeel! En de dreigementen die je tussen de regeltjes door in haar mail kan herkennen, kunnen mij wat! Ze doet maar. Ik draai niet bij!! Het beloven top weken te worden...
Het was een druppel op een hete plaat, want er werd de voorbije weken regelmatig een druppeltje op de plaat gemorst. Niet echt goed voor geest noch lichaam. De migraine was al op en top aanwezig de voorbije weken. Ook de pijn aan de nek steekt terug de kop op. Het zijn typische symptomen die jaarlijks tijdens het najaar terugkeren en na de winter vanzelf weer verdwijnen.
Hoop doet leven! Morgen weer hard labeur, maar de motivatie is diep gezonken... Misschien moet ik toch eens goed vloeken! Ze kunnen daar mijn k..... kussen. Awel, dat lucht op! Vanaf morgen zal de nieuwe ik op het werk verschijnen! Een minder braaf, vriendelijk collegaatje, want brave meisjes komen nergens, maar stoute overal!
|