|
Het was hier weer prijs de voorbije weken!
Aanpassingswerken voor de riolering (heel de oprit opengebroken!), problemen met telenet (met dank aan de grote telenet werf!), nog meer problemen met telenet (kabel over als gevolg van de werken aan de riolering en de oprit) en nog meer zever met telenet (nieuwe digibox bleek na uren zoekwerk toch de oplossing...)
Gaslek in de garage (stuk oprit opnieuw opengebroken), afwerking rioleringswerken in de straat (stuk oprit opnieuw opengelegd want er moet afwaterend gewerkt worden en de nieuwe straat lijkt hoger te liggen dan vroeger- ononzelaars -). En nog steeds geen reparatie van onze muur die weken geleden geramd werd door de arbeiders die de straat al maanden terroriseren (in huidige omstandigheden is dit werkwoord misschien ongepast).
Ook onze oven gaf de pijp aan maarten, maar na het nodige denk- en opzoekingswerk en het spenderen van de nodige eurootjes kwam dit snel weer in orde. En... het nieuwe salon moest er ook al aan geloven. Nog geen jaar oud en er moest al een technieker aan te pas komen die natuurlijk het onderdeel bij de Italianen moet bestellen waardoor we nog een twaalftal weken geduld moeten hebben.
Vanmorgen weigerde een van de twee wagens dienst en dat op Paasmaandag. Dat wordt de volgende dagen niet uitslapen want manlief moet op het werk geraken en ik heb de volgende dagen de auto nodig. Ik dacht nochtans dat ik Murphy voor bewezen diensten had bedankt en wandelen had gestuurd...
Dinsdag bleek uiteindelijk het geluk aan onze kant te staan. Onderweg naar Zaventem hoorden we rond 8u10 dat er een aanslag was op Brussels Airport... Mijn hart stond even stil want mijn papaatje liep daar - net geland na een lange reis - wel ergens rond en zou ons tegen 8u30 buiten opwachten. Zelf waren we vrij laat vertrokken en hadden onze planning om vroeg te vertrekken en van een koffietje te gaan genieten tussen de vertrekkende en aankomende passagiers uiteindelijk aangepast. Onze beschermengels deden hun werk want we kwamen er alledrie met de schrik vanaf.
Geen haar op mijn hoofd dat er nu nog aan denkt om die massa lieveheersbeestjes die ons huis overspoelen een kopje kleiner te maken! Blij met alle geluk dat ze ons brachten zet ik ze allemaal om beurten geduldig buiten zodat ze nog lang van buitenaf Murphy op een afstand kunnen houden...
|
