Het gebeurt niet vaak, maar vanmiddag stond ik met mijn mond vol tanden. Ik werd overladen met mooie woorden, cake en tekeningen om dit voor mij mentaal zware jaar (voor mij begint het jaar in september en eindigt het in juni) af te ronden. Nooit eerder zat ik met zoveel vragen betreffende mijn job en nooit eerder werden mijn inspanningen zo beloond en op prijs gesteld. Dat doet deugd!
Bovendien kreeg ik van een lieve collega zomaar een dikke, welgemeende, stevige knuffel toen ze aanvoelde dat ik een moeilijke periode beleef.
Na een behoorlijke emotionele dag kreeg ik ook nog een reactie van Ilse (over wie ik in een vorig verhaal al berichtte) en aan wie ik nadat ze me haar toekomstplannen toevertrouwde een aanmoedigend mailtje stuurde waarin ik haar feliciteerde met de stap die ze durft te zetten.
Ik had ook mijn stoute schoentjes aangetrokken toen ik een van mijn eerste kaartjes van Madeleine G meegaf met Ilse. Hierop pronken mijn eerste juweelontwerpen... Ik ben er toch wel een beetje fier op!
Blijkbaar ben ik ook wat aan het netwerken want eenmaal thuisgekomen heb ik in mijn ateliertje een hippe halsketting uit mijn creaties gekozen en het in een leuk doosje gestopt zodat ik er hopelijk morgen mijn leuke, trendy collega wiens pensioen gevierd wordt, mee kan verrassen. En een kaartje van Madeleine G by La Miss mag natuurlijk niet ontbreken...
|