Het nieuwe jaar is gestart en dan heeft een mens natuurlijk veel nieuwe voornemens. Eentje daarvan was het aanmaken van een blog zodat jullie kunnen zien waar jullie centjes naartoe gaan! Tot mijn grote schaamte komt dit er veel te laat natuurlijk Soit, we zijn het jaar goed begonnen en hopelijk jullie ook !
De bedoeling van deze blog is dat je hier regelmatig op komt kijken en dat wij er dan natuurlijk nieuwtjes op zetten. Als je twee keer per maand komt kijken zal je vast iets vinden. Ik zal proberen om twee wekelijks iets toe te voegen. Niet dat er telkens een nieuwtje uit Zimbabwe zal zijn, maar misschien wel eens een financiele update, antwoord op een vraag die jullie hebben (kan via de mail op deze blog), foto's, enz.
Voila, we zijn er mee gestart.
Simba en Karen zijn vorig schooljaar weer als primussen van de klas afgestudeerd en Esther doet het ook heel goed. Het leven in Zimbabwe wordt financieel elke dag zwaarder en de prolemen stapelen zich op. Dat brengt met zich mee dat dingen zoals vervoer en voeding voor de ouders ook wel moeilijk wordt. We hebben besloten om ook af en toe hier met het gegeven geld in bij te staan. Dit kan wel met hetgeen er binnen komt. Hoofdzaak blijft natuurlijk de school en de daarmee verbonden kosten.
Morgen begint het nieuwe schooljaar en gelukkig heeft geeneen van onze kindjes dit schooljaar een nieuw uniform nodig. Dat betekent dat de start van het schooljaar voor ons groepje minder zwaar is. We kunnen m.a.w. er voor zorgen dat de kinderen tijdens de vakanties met de bus naar huis kunnen. Vorig jaar moesten ze af en toe op school blijven omdat er geen geld was voor transport.
Karen was vorig schooljaar ook een aantal maanden "geschorst" uit de kostschool omdat ze bedwatert. Typisch Zimbabwaans is dan gewoon om te zeggen dat ze niet meer mocht blijven. Het bedwateren zorgde natuurlijk voor meer problemen dan wij ons hier met onze Miele wasmachientjes kunnen voorstellen omdat de kinderen hun eigen was met de hand moeten doen. Karen moest dus elke dag haar lakens wassen voor aanvang van de lessen en dat vonden ze op de duur van school uit niet meer te doen.
Dit schooljaar wil ze terug intern blijven. Ze gaan het vragen en fingers crossed dat ze zal mogen blijven. Zoniet hebben ze natuurlijk weer die extra kost van transport, voeding enz (anderzijds is extern goedkoper dan intern). Zodra er nieuws is hieromtrent laten we wat weten.
Buiten dit project hebben we nog een ander project opgestart met het Sint-Michilscollege in Brasschaat om de school waar de ouders van Simba en Esther lesgeven, te steunen. Dit jaar is er wel wat geld opgehaald via onder andere de sponsortocht. Met dit geld zullen er nieuwe boeken worden aangekocht en gebouwen worden gerenoveerd. Aangezien dat het hier gaat om een kleine schoolgmeenschap op het platteland waar leerkrachten ter plaatse ook wonen, is het daar groot feest op het moment.
We hebben gevraagd aan Amai Simba en Baba Simba om zeker eens een briefje naar jullie te sturen dat we dan zullen inscannen en op de blog plaatsen!
Het geld dat we van jullie krijgen sturen we via een Portugees die in Harare woont. Deze man, Cardosso, wisselt het geld dat hij krijgt in euro's om in de beste wisselkoers en geeft dan Bab Simba en de grootouders van Karen het bedrag in Zimbabwaanse dollars. Wij storten de euro's op een bankrekening in portugal. Op deze manier zijn er geen extra kosten aan verbonden en krijgen onze kinderen het meeste voor hun geld.
Op het moment loopt de communicatie met Zimbabwe ook een beetje stroef omdat de telefoonverbindingen regelmatig uitvallen (Zimbabwaanse telecom . Maar alez, dat wisten we natuurlijk allemaal al wel!
Zo, dit was het eerste bericht van hopelijk een hele reeks en tot de volgende keer !!!