Ik ben Delatre Sebastien, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sebbe / Seb.
Ik ben een man en woon in Dilbeek (België) en mijn beroep is busbegeleider.
Ik ben geboren op 07/08/1986 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: dj, muziek, computer, met de brommer rijden.
Ik was vroeger zelf een probleem kind en werk nu als schoolbusbegeleider voor moeilijke kinderen van alle leeftijden dus
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Rondvraag / Poll
wat zou je doen indien je kind een plotse woede aanval kreeg
Een interessant adres?
PROBLEM CHILD'S !!!!!!!
gedragsproblemen, kinderen met mentale of fysieke afwijking,...probleem kinderen dus
23-09-2006
puber tijd
Tussen de leeftijd van 10-11 treden er veel veranderingen op bij kinderen. Ze worden zelfstandig, zeggen dat ze hun ouders niet meer nodig hebben, brengen een liefje mee naar huis, u betrapt ze op roken, genotsmiddelen (drugs), alcohol, u komt zelfs mischien te weten dat ze zich aangetrokken voelen tot hetzelfde geslacht. Dit noemen ze de puberteit en vele ouders maar niet te vergeten ook de kinderen hebben het daar vaak lastig mee. Er zijn de ouders die hun kind nog steeds een beetje zien als hun kleine kindje waar ze moeten voor zorgen en er zijn de kinderen zelf die zelfstandig proberen te worden en stoer willen doen bij hun vrienden. Hierdoor kunnen er spanningen ontstaan tussen ouder en kind. vb. Op een zekere dag komt een moeder de kamer van haar zoon binnen om er zijn vuile kleren op te halen. Wanneer ze de zakken van zijn broek en jas leegmaakt vindt ze er een pakje sigaretten en een zakje wiet (drugs). OF : Vader komt thuis en hoort van op de kamer van zijn dochter vreemde geluiden. Hij gaat kijken en vindt daar zijn dochter naakt in de armen van een ander meisje of jongen. Zulke situaties zijn enorm shockerend voor de ouders maar ook voor de kinderen die zich schamen en dan uitvluchten zoeken door weg te lopen of te liegen enz. In dit geval is een goed gesprek niet misplaatst. Als ouder moet je je kind dan proberen uit te leggen dat je je zorgen om hem/haar maakt. Luister ook naar je kind !!! Achteraf kunnen jullie samen bepaalde regels opstellen. Vertrouw je kind en geef het vrijheid (niet TE veel natuurlijk) , je moet hem/haar laten zien dat het bij jou terecht kan met vragen of problemen. Wordt NOOIT metteen boos of kom niet metteen op de proppen met straffen als huisarest enz. Nee, stel gewoon regels op samen met je kind. Je kunt hem/haar bvb. opleggen iedere avond voor 20u thuis te zijn in ruil dat je wat meer zakgeld geeft. Of vragen om minstens een dag op de week te besteden aan familie in ruil dat hij/zij de rest van de week besteedt aan zijn/haar vrienden. Wanneer de tijd er rijp voor is zal je kind dan ook naar jou toekomen om over delicate dingen te praten zoals seksualiteit en lichaamsveranderingen. Wees niet verlegen, je dochter/zoon is je beste vriend/vriendin dus je deelt er al je intieme geheimen mee. Op die manier kun je ook praten over voorbehoedsmiddelen en SOA's zodat hij/zij daar goed op de hoogte van is want dat is het allerbelangerijkste!!!!!!!!!!
Ik ben er nu 20 en werk als schoolbusbegeleider voor de school in Kasterlinde. Naar deze school komen veel kinderen met leer of gedrags problemen. Tijdens de ritten gebeurt het vaak eens dat kinderen een woede of paniek aanval krijgen, het is dan soms moeilijk om kalm te blijven maar dat lukt me aardig. Vroeger was dat anders en het minste wat je kon zeggen was dat ik geen engeltje was op school. Ik was van type 3 dat wil zeggen dat ik een agressief kind was. Ik ben dan ook vaak van school gestuurd voor gevechten enz. Naarmate ik ouder werd verbeterde dat maar toen begon ik net als vele andere jongeren in contact te komen met dingen als roken, alcohol en drugs en ook diefstal en stoerdoenerij waren van de partij. Ik ging hiermee door tot mijn 17de, toen ik meer en meer werd betrapt. Ik heb toen beseft dat het er maar eens mee gedaan moest zijn. In dat jaar ben ik ook afgestudeerd ik had/heb namelijk leerproblemen.
Heb je ook zulke problemen gehad of je nu met je kind of ben je mischien zelf dan kan je dat altijd eens laten weten in mijn gastenboek of per e-mail. Sebbe