|
Met welke reden leven wij op deze wereld?
Ik heb het mezelf al meermaals afgevraagd. Wij mensen, wat doen we hier? Welk nut hebben we hier op aarde?
Niet dat ik mezelf nutteloos voel maar ik stel me soms de vraag. We worden geboren als klein schattig wezentje en groeien op tot volwassen individuen met een eigen mening, een eigen wil, eigen dromen.
Volgens mij is het de bedoeling om het beste ervan te maken de tijd dat we hier rondlopen en daar doe ik ook echt hard mijn best voor.
Maar als ik soms rondkijk, de kranten lees of naar het nieuws kijk...waar zijn we toch mee bezig? Wij zijn bijlange niet allemaal mensen... er zijn ook veel monsters onder ons. Die moorden, stelen, terreur zaaien, andere mensen van hun vrijheid beroven, en nog zoveel meer dat ik niet begrijp. De natuur... zoveel moois om te zien en toch wordt er met zo weinig respect omgegaan met dit fenomeen. Bossen waarin gesluikstort wordt, zeeën waarin olie geloosd wordt, bomen die gekapt worden om toch maar extra woningen/appartementen te kunnen zetten of extra wegen aan te leggen. Waar zijn we mee bezig? Moet het echt allemaal om zeep??
En ikzelf doe mijn best. Ik probeer te sorteren, heb respect voor de natuur en voor de dieren, heb respect voor mijn medemens en probeer een goed mens te zijn.
Maar in een wereld als deze voel ik mij desondanks ik het anders zou willen toch heel dikwijls gejaagd. Alles moet, niks mag. Je moet met alles en iedereen rekening houden en je loopt jezelf voorbij. Dat gevoel heb ik dagelijks en soms zou ik gewoon willen dat ik af en toe es kan zeggen...
STOP! Nu wil ik genieten. Ik ga wandelen in het bos, genieten van het water, de lucht, de vogels en de kleuren van de herfst. Als ik thuis kom neem ik een lang bad met een glaasje wijn erbij en nadien zet ik mezelf in de zetel met de tv uit en een goed boek in de hand en een tweede glaasje wijn op tafel en als ik moe wordt dan kruip ik zorgeloos mijn bedje in.
Maar het gebeurt nooit op die manier... er is altijd wel iets wat nog even moet. Een was insteken, brooddozen klaarmaken, werktas klaarzetten voor de volgende dag, de keuken opruimen, kuisen, bed opdekken, strijken en nog zoveel meer. Waardoor het wandelen wordt afgelast want voor ik het weet is het alweer donker, het bad wordt een snelle douche en het glaasje wijn wordt een snel glas water. Het boek in de zetel wordt gewoon toch maar tv, want ik heb de moed niet om na al de drukte mezelf te ontspannen en te concentreren op een boek en ik kruip daarna samen met mijn ventje in bed omdat het moet...want morgen gaat de wekker af om 20 voor 6.
Zal ik ooit eens een dag de tijd voor mezelf nemen om toch eens een keer volledig tot rust te komen?
I let you know...
|
