Eindelijk is het 4 september 2013 (d-day)! Ik had mijn gesprek om 14:30 uur in Antwerpen bij de VDAB.
Wij vertrokken 's morgens om 06:15 uur want wij hadden de trein in Genk om 07:15. In Genk station aangekomen moesten we nog een parkeerplaats zoeken (veel stress want we waren al aan de late kant en vonden geen parkeerplaats). Door al het gezoek de trein gemist, maar niet erg want hadden nog genoeg tijd tot de volgende trein.
De volgende trein zou vertrekken om 07:35. Dan nog maar even wachten! Joehoe daar komt onze trein, een goed plaatsje gezocht want het was toch bijna twee uurtjes rijden naar Antwerpen.
9:30 aangekomen in het Centraal station van Antwerpen, eerst iets gaan eten en een koffietje van bij de Panos alvorens we de rest gingen doen. Na het smakelijk koffietje en een chocoladebroodje gingen we eerst op zoek naar het gebouw van de VDAB dat ergens rond het centraal station gelegen zou zijn. Na het gevonden te hebben zijn we naar de Meir (de grote winkelstraat) getrokken waar we zijn gaan winkelen.
Rond half twee zijn we terug richting station gelopen om mijn test bij de VDAB gaan af te leggen.
14:15 waren we al bij de VDAB binnen, vol stress wachten tot de deur opengaat. Eindelijk was het mijn beurt, ze vroegen mij waarom ik naar Montpellier zou willen gaan. Overschakelen in het Frans: wie ben ik en wat wil ik in Montpellier gaan doen. Terug in het Nederlands vroegen ze mij of ik nog vragen had: eerst zei ik neen, maar daarna vroeg ik hoe wij te weten zouden komen of wij mee mochten. Daarop kreeg ik het antwoord dat we die dag of de dag erna via e-mail op de hoogte gebrachten zouden worden. Ik werd bedankt voor mijn komst en hopelijk zouden we mekaar nog eens zien.
Terug naar de winkelstraat gelopen en nog een paar winkeltjes gedaan. Nog iets gaan eten voor we de trein opstapten en terug richting Genk. Ik was zo moe dat ik in de trein in slaap ben gevallen
Terug aangekomen in Genk, nog een bekende tegengekomen. Nog even met mekaar staan babbelen en dan de auto genomen en terug richting Maaseik.
Thuis aangekomen hebben we eerst de hondjes binnengelaten en ondertussen de gekochte spullen opgeruimd. Daarna ben ik toch vol spanning nog even op de computer gegaan om te zien of ik geen mailtje gehad had. En ja hoor, ik was er vol verwondering bij!
