Na een heel groot avontuur in Parijs, werd ik bezweet wakker. Gisteren was een wilde avond. Ik tast naar Willem, maar hij is er niet. Ik kijk naar mijn horloge, maar die zit niet om mijn pols. Opnieuw komen er verschillende gedachten in me op. Mijn gedachten vliegen alle kanten op terwijl ik een rationele verklaring probeer te vinden voor zijn afwezigheid. Er verstrijkt nog meer tijd. Dan neem ik de beslissing om hem te gaan zoeken. Eenmaal op straat kijk ik of ik Willem zie, maar hij is nergens te bekennen. Nergens is Willem te vinden. Ik kan bijna niets zien zonder de tranen en ik strompel verder over de trottoirs, van huizenblok naar huizenblok. Ik probeer Melanie te bellen, maar zij neemt niet op. Plotseling herinner ik me het visitekaartje van mevrouw Foley, de leerkracht die met ons mee was tijdens de tour. Ze stelt mij gerust. Na veel te lange dagen beslis ik Willem te gaan zoeken. Ik logeer in een herberg waar ik nieuwe mensen leer kennen. De zoektocht is niet eenvoudig. Er zijn veel dode sporen.