De verkiezingen komen eraan, en dat zullen we geweten hebben! Van alle kanten worden we bestookt met goede voornemens, plannen en vooral beloftes. Bij de Vlaamse regering kan de 'goed nieuws'-show al helemaal niet meer stuk. Een begroting met een overschot, dynamische verkeersborden aan de scholen (J-M Dedecker pleit daar al jaren voor), het 'Vlaanderen In Actie'-plan om Vlaanderen aan de Europese top te brengen, enz.
Jaja, na anderhalf jaar kommer en kwel is alles weer koek en ei. Overal lachende gezichten! Bij open VLD heeft men opnieuw het warm water uitgevonden: besparen door de overheid efficienter te maken. Het idee is al zo oud als de straatstenen! Bij de CD&V ook lachende gezichten (op 1 groen lachende dan): het was een moeilijk jaar maar bij monde van de 'Herman' kon de partij toch nog alles goed maken. Hallo! Zijn die mensen vergeten welke puinhoop ze er ondertussen van gemaakt hebben? Om af te sluiten, en dit slaat echt alles vind ik, de NV-A: daar startte men een franstalige campagne, de persconferentie is nu zelfs tweetalig! Wie gelooft die mensen nog, he Yves?
Om te beginnen, de begroting. Op 30 december 2008 stelde Dirk Van Mechelen (open VLD, minister van begroting en financien) met grote trots zijn begroting met overschot voor. De begroting werd afgesloten met een overschot van 240 miljoen euro, dit jaar wordt Vlaanderen zelfs schuldenvrij. Klopt dat wel helemaal? Dat overschot oké, alleen sloot men datzelfde jaar ook af met een negatief netto kassaldo (-327,8 miljoen euro). Zou het dan niet iets eerlijker zijn te stellen dat we eigenlijk een tekort boekten van ongeveer 87 miljoen euro? Op de site van Van Mechelen staat te lezen dat dat geen probleem is, op 30 december 2008 een negatief saldo maar op 2 januari 2009 is dat al aangezuiverd. Dus eigenlijk smukte men gewoon de begroting 2008 een beetje op met wat geld uit de begroting 2009. Ik vind het eigenlijk nog leuker worden wanneer we kijken naar hoe die -327,8 miljoen tot stand kwam. Toegegeven, de 500 miljoen voor Dexia en de 500 miljoen voor Ethias waren uitzonderlijk en onverwacht, maar men betaalde ook nog eens voor 650 miljoen leningen van de steden en gemeenten EN men betaalde 685 miljoen voorschotten op de begroting 2009. Conclusie, eerst verklaart men met veel poeha dat er reeds 685 miljoen voorschotten voor 2009 werden betaald om dan via de achterdeur 327,8 miljoen terug te nemen. Is dat een bewijs van goed bestuur? Ik noem dat creativiteit!
Tot slot wil ik nog eens terugkomen op het grote plan van open VLD. Dit plan staat al sinds de oprichting van LDD in het partijprogramma. Na verschillende regeringsdeelnames, zowel op federaal vlak als op het Vlaamse, presteerde de open VLD daaromtrent niets. Onder Minister-President Dewael zag het er even naar uit dat het tot uitvoering zou komen met het Copernicus-plan. Het kostte handenvol geld maar verdween uiteindelijk in het vriesvak. Vraag is of er nu na de woorden ook daden zullen volgen. Waar komt het eigenlijk op neer? Door verzuiling (o.a. vakbonden) en clientelisme ('t éne plezier is het andere waard' in de volksmond) heeft de Vlaamse regering meer personeelsleden dan alle Europese instellingen samen. Een heel groot deel van onze belastingscentjes worden uitgegeven aan een log overheidsapparaat, inkrimpen is dus de boodschap. Het moet echter gezegd worden, in een regering met CD&V en/of SP-a (de meest verzuilde Vlaamse partijen) is dergelijk plan onuitvoerbaar. Niettegenstaande dat blijft het echter zeer de vraag of open VLD nu wel de daad bij het woord zal voegen. Sceptisch blijven dus!
Sinds ik gisteren mijn eerste bericht schreef is er veel veranderd. Tot gisteren kreeg ik thuis weinig begrip voor mijn overtuiging. Elke dag elk artikel uitpluizen, teletext als homepage op tv en er elke dag over vloeken. Ik was dus zeker niet populair!
Tot op vandaag had ik steeds het gevoel dat een duistere kracht mij weerhield om de finale stap te nemen, zoals een paard dat de sporen tussen zijn ribben voelt porren maar toch aan de teugels getrokken wordt om te blijven staan. Faalangst, daar schreef ik het aan toe. Wat kon het anders zijn? Het bleek echter wel iets anders, tot op vandaag had mijn partner nooit het nieuws gevolgd wanneer het over politiek ging, nooit keek ze samen met mij naar de 'zevende dag'. De artikels en boeken die ik over politiek las, las ik alleen. Wanneer Bert Anciaux op tv komt dan verandert er echter héél véél (daarover straks meer), opeens was ze 1 en al oor. Eerst kwam Bert samen met Caroline Gennez naar Terzake. Daar kwamen ze uitleggen waarom Bert lid werd en waarom de naam van de SP-a veranderde. Er werd héél duidelijk gesteld dat minister Anciaux niets met de naamsverandering te maken had, alleen werd het nu een socialistische partij met progressieven erbij. Enkele dagen later kwam Gennez terug naar Terzake, na een hoop commotie binnen haar partij kwam ze nogmaals duidelijk uitleggen hoe de vork aan de steel zat. Gisteren kwam dan de climax, ultiem partijbureau om de naamsverandering te bespreken en om alle neuzen terug in dezelfde richting te krijgen. Caroline Gennez kwam buiten en gaf volgende verklaring: "Alle problemen zijn opgelost, de naam verandert niet, er wordt enkel een nieuwe slogan onder de naam geplaatst. Bert Anciaux krijgt enkel een tik op de vingers." Bert Anciaux een tik op de vingers? Hij had er toch niets mee te maken? En hier komt mijn grote kentering: mijn partner zat erbij, keek ernaar en kreeg spontaan de slappe lach. "Hoe kan da nu?" vroeg ze, "Vorige week in Terzake zei ze nog dat hij er niets mee te maken had! Jij moet er echt voor gaan!" Ik maakte haar meteen een belofte: "Als mijn blog aanslaat en ik krijg reactie dan doe ik het." Wanneer je de volgende dag dan nog vaststelt dat een oude klaskameraad een groep voor je oprichtte op facebook dan weet je hoe laat het is!
Nu, zoals hierboven reeds beloofd, iets meer uitleg over Bert Anciaux. Na de federale verkiezingen 2003 had ik contact met een medewerker van Bert. Ik gaf die persoon een gouden idee op een bronzen plaatje. Er werd mij vanaf dag 1 beloofd dat het idee op de onderhandelingstafel zou komen en dat ik er zeker nog zou van horen, er volgden verschillende telefonische contacten. Groot was mijn verbazing wanneer ik op een ochtend naar een herhaling van het journaal keek, mijn idee was in de 'bronzen' versie goedgekeurd en volledig verkracht goedgekeurd. Vanaf die dag was hij niet alleen geen vriend meer van mij, hij had het daarenboven ook volledig verkorven bij mijn partner. Dat moment heb ik nooit meer vergeten en het komt mij nu ten goede. Daarenboven bleek toen al dat het zitje belangrijker is dan de boodschap die u uitdraagt, de mooie beloftes ten spijt. Ik heb ook nog 1 boodschap voor Bert: de 'piece de résistance' heb ik nog steeds zelf in handen. Jij wou het niet, dat is pech. Houd je zitje maar warm want LDD, samen met zijn vele sympathisanten en medewerkers, komen het in juni overnemen! Mijn rol daarbij is van ondergeschikt belang maar 1 ding is zeker: samen met iedereen bij LDD zal ik er alles aan doen om het politieke landschap in positieve zin door mekaar te schudden.
Tot slot, ik beloofde vanaf vandaag cijfers. De gebeurtenissen van gisteren deden mij dat met 1 dag uitstellen.
Geen enkele politieker zal het graag horen dat politiek simpel is, met opzet houden ze het moeilijk. Dat is een garantie voor het in stand houden van het politiek mandaat.
Ik ben lid van LDD, ben daar trots op maar blijf mijn eigen idee uitdragen. Ben je de betere omdat je van SP-a bent, CD&V, open VLD? Héél duidelijk nee! Ik ben lid van een partij en heb de basisprincipes onderschreven. Wil dat zeggen dat ik met alles akkoord moet gaan? Volgens het principe wel, volgens eigen ingesteldheid niet. Ik ga voor mijn eigen normen en waarden, ik heb uit ervaring dingen geleerd die de politiek overstijgen maar mij niet los laten.
Tot eind januari heb ik de kans om mij kandidaat te stellen voor de volgende verkiezingen. Ik twijfel, en ik doe dat om verschillende redenen. Eerst en vooral ben ik niet de populairste van de hoop. Ik ben zowel thuis als professioneel een 'ambetant' ventje, ik ben wie ik ben en blijf daar ook bij. Anderzijds zal ik mij altijd blijven inzetten voor de dingen waarin ik geloof. Zelf heb ik niets meer, ik kan mij ook nergens nog populair maken, dat maakt het moeilijk om mij nog kandidaat te stellen. Als politieker moet je op elk feestje komen en handjes drukken, dat kan ik niet. Ik kies de weg van de eerlijke uitleg, wie mij gelooft dank ik oprecht, wie dat niet doet kan ik enkel mijn medeleven getuigen.
Vanaf nu zal ik mezelf uitleggen. Waarom betuig ik mijn medeleven? Vooral voor de 800.000 mensen die hun stem uitbrachten voor de grote verandering. Waren die mensen mis? Heel zeker niet! Die mens wist zelf niet beter! Yves Leterme was zelf een speelpoppetje van de partij. CD&V wou uit de opositie en had daar alles voor over. Yves liep daar met open ogen in. Yves Leterme had zijn strepen verdiend als vlaams miminister president en moest nu de partij naar hogere regionen brengen. Hij heeft dat gedaan en betaald nu het gelach. Ik ben geen fan van Yves Leterme, zeker niet. Je moet het op zeker moment maar beseffen dat je gewoon maar 'de inzet voor de verkiezingen' was, nadien word je gedumpt. Ik heb tot op vandaag al vele dingen gelezen, neem het van mij aan, onze huidige premier heeft vanaf dag 1 gehandeld uit eigenbelang. Hij wou premier worden! CD&V wou dat vanaf dag 1. Na Yves Leterme waren wij de eersten om belogen te worden. Voor CD&V was Yves Leterme nooit kandidaat premier, hij was enkel de persoon die hen uit de put kon helpen. Het hele scenario lag al klaar.
Tijd voor verandering! Morgen verklaar ik verder waarvoor ik sta. Ik mag dan al lid zijn van LDD, even goed was ik van open VLD, SP-a of om het even wat. Ik ga voor mijn eigen overtuiging, krijg ik daar geen steun voor dan laat ik het zoals het is. Zijn er mensen die mij steunen dan ga ik ervoor.
Morgen geef ik cijfers en uitleg bij alles wat ik denk.
