Oeioei, nie zo goed voor de moment. ik heb deze avond redelijk laat gegeten, zo rond 20h30 , rode kool met aardappelen en hamburger en het zakt precies niet. Het blijft steken. Voor de moment geen rode kool nie meer voor mij. Of zou het de hamburger geweest zijn? Hert is verdomme zo moeilijk om uit te maken wat het nu juist is die blijft steken. Ik zal straks mij beddeke opzoeken en eens lekker lang slapen en morgen ben ik weer super in vorm!!!
Woensdag ga ik naar ons ma, ben al benieuwd om haar terug te zien, zal dan een week zijn dak ze heb gezien. Ik hoop voor haar dat ze deze week weer goe zal zijn afgevallen. Ik kijk er al naar uit om samen met mijn ma te gaan shoppen zoals vroeger. Toen ze vroeger nog veel lichter was en ik ook gingen we regelamtige samen shoppen, en ik vond da zoooo zaligggg... In alle geval mijn spaarpotje is al goed gespijst voor nieuwe aankopen.
Ik wil ondertussen ook nog eens iedereen bedanken die mijn blog steunt en de lieve reacties die ik al heb gekregen van iedereen.
Eerst en vooral voor alle papa's een prettige vaderdag gewenst. Hier zijn de cadeautjes al uitgewisseld gisterenavond, de kids wouden de persé al geven. Straks gaan stemmen. Zal blij zijn dat ik er vanaf ben dat mijn brievenbus weer wat rust heeft, want die puilde uit met die stomme reclame. Ik stem al jaaaaaren voor dezelfde en zal nu zeker nie veranderen, dus voor mij helpt die reclame niks Straks moeten we bbq gaan eten naar schoonouders, en ben eens benieuwd hoe dit zal meevallen. Ze belde gisteren en zei dat ze zowel vlees als vis had besteld. DUs gelukkig zal ik vis kunnen eten. Want met vlees is het toch altijd koffiedik kijken. En ik heb echt geen zin om iets te eten en daarna een dumping te krijgen. Want ze waren al tegen mijn operatie en als ze dan zien dat ik slecht ben dan kunnen ze bij hunzelf denken, zie je wel dat dit voor niks goed is.... En daar heb ik echt geen zin in. Ik ga nu de hele voormiddag niks eten zodat ik iets kan eten daar want anders kijken ze ook met hun ogen gefronst. Ze snappen maar niet dat ik gelukkig ben met mijn operatie ook al kan ik nu voor de moment nog altijd bitter weinig eten. Straks zal ik komen vertellen hoe het is afgelopen, dus duimen voor mij dat mijn eten mij bevalt....
Jaja, ik ben van broekmaat één maat minder!!! Nu moet ik niet meer tussen de "grote maten" kijken. Ik vond da zo een super gevoel dak kon wenen van blijdschap. Ik dacht z bij mijn eigen, ik zal eens de grootste maat uit de "normale maten" nemen. Ik daar een pashokje mee binnen en ja hoor hij ging net toe. Is wel nog wa aan de smalle kant en spant nog een beetje maar tussen dit en een week of twee zal die als gegoten zitten. En ik, weer blij natuurlijk. Ik was wel wa overmoedig want ik dacht, ik neem een topje ook mee maar dit ging nog niet. Maar hey, Rome is ook nie op ene dag gebouwd. Misschien binnen een maand lukt het me wel om een topje uit de normale maten te halen. Das nu mijn nieuwe streefdoel!!!
En zoals jullie zien heb ik mijn blog wa 'gedecoreerd' met foto's van mijn schatje den Robbie.... Zo kan ik ook hier in de zevende hemel zweven... Jaja ik ben der een beetje (lees, knettergek ) van
Donderdag vandaag, weer een nieuwe weegdag. Deze morgen toen ik mijn ogen opende was mijn eerste gedacht, mijn kameraad opzoeken. Want de weegschaal is na een jarenlange haat relatie eindelijk mijn beste vriend geworden en hopelijk blijft hij die nog heeeeeeeeeeeeeeeel lang. Jaja, het resultaat van deze week... -1,4kg, wat mijn totaal nu op 11,6 kg brengt. Ik ben super tevreden. Sneller meot dit niet gaan van mij. Ik heb bijna een nieuwe voordeur!!!!
Nu wacht in vol ongeduld op de reacties van de buitenwereld. De complimentjes van naaste vrienden en familia heb ik al gekregen, zelfs van mijn man. Maar allemaal hetzelfde "je ziet het al goed in je gezicht". In het begin super leuk natuurlijk, maar na bijna 12kg zou je toch willen dat ze het overal konden zien... Enfin, afwachten hé, aan mezelf voel ik het alleszins wel goed. Mijn kleren zitten allemaal losjes. Heb zelfs een broek waar schoonma een zwangerschapselatiek mag insteken Ik wil nog geen nieuwe kleren kopen, want binnen een paar weken zijn die toch weer "te groot". Misschien dat ik in de solden ietske nieuws koop. Maar zeker nie te veel want volgende zomer is eht toch weer te groot. Amai de portemonnee nu zenne.... Maar ik heb al een mooi spaarpotje aangelegd tegen dat ik nieuwe dingen nodig heb...
Femke is gisteren komen babbelen... En eiegnlijk vond ik het supergrappig hoe die haar emoties en verwachtingen zijn . De manier waarop ze naar de operatie toeleefd. Dan bedenk ik dat ik juist hetzelfde was als zij voor de operatie. En nu denk je bij je eigen, ja da was voor niks nodig dat ik schrik had. Hoeveel ik de reactie heb gekregen" je moet geen schrik hebben, alles komt wel goed!", en toch was ik doodsbang. Nu denk je natuurlijk, ach wa was ik toen een paniekzaaier.
Dus, Femke, ik weet dat je meeleest, lieve zus van me, don't panic, alles komt op zijn pootjes terecht en binnen een paar weken denk jij ent als ik dat alle zorgen voor niks nodig waren. Veel succes binnen 11dagen!!!
Zo dit was het een beetje in een notendop, voor de rest alles tiptop en ik voel me nog altijd goed, behalve de vermoeidheid, maar wie schoon wil zijn moet er iets voor over hebben hé
Mijn verhaal begon eigenlijk al 2jaar geleden. Toen werd mijn zoontje 2 jaar en ik wou me eens in het nieuw zetten. En vol goede moed ging ik het pashokje binnen met een hoop kleren, en kwam weer buiten met.... Niks, Rien, Nada, Nul Noppes,.... Ik ben in mijne auto gestapt en ben beginnen wenen en ben niet meer gestopt. Ik ben thuis gekomen en heb me eens goed bekeken in de spiegel. En ja weer kwamen de waterlanders. Ik had al eens nagedacht over een operatie maar telkes werd die weggelachen door mijn naasten. Uiteindelijk heb ik me laten overhalen om weer eens een zoveelste dieet aan te gaan. Ik ging dus naar een dietiste en vol goede moed begon ik er weer aan. De eerste twee drie weken ging het goed en viel ik af maar vanaf dan ging het nie zo goed meer, ik viel bijna niks af, en na een maand of twee was ik al weer in mijn oude routine verzeild geraakt. Na een tijdje gaf ik het volledig op emt de gekende resultaten. Alles + extra er weer bij. Toen hoorde ik van een collega van mij dat zei was afgevallen via vervangmaaltijden. Na een een weekje er van alles over te hebben afgezocht op internet begon ik met Weight Care, vervangmaaltijden.Dit ging heel goed voor vier maanden en daarna begon weer alle ellende. Weer de kilo's erbij. Toen zei ik tegen mijn man dat ik een gastric bypass wou laten doen. Die was er, zoals verwacht weer radicaal tegen... Toen kwam mijn schoonzus met het idee om met Weight Watchers ta starten. En toen heb ik gezworen dat dit het laatste was dat ik zou proberen. Het ging me weer goed af in eht begin, maar da bleef weer niet lang duren. Pfffft, ik zat erdoor de laatste maanden. Ik haatte mezelf, soms zelfs zo erg dat ik liever niet meer leefde. Dus heb ik besloten om met of zonder de steun van anderen een Gastric bypass te laten doen. Dus dan vlug een afspraak geregeld met Dr Dillemans. Mijn eerste consultatie viel supergoed mee. Wat een fantastische man is dat zeg. Zo lief en charmant.Ik voelde me meteen op mijn gemak bij hem. Hij gaf me uitleg over de verschillenden methoden en wou dak tegen mijn tweede consultatie bloed liet afnemen en ik moest gedurende een paar dagen mijn eetgewoonten opschrijven. Mijn tweede gesprek heeft hij dan aan de hand van mijn eetgewoonten en mijn bloedresultaten beslist welke operatie het ging worden. Er werd ook een datum vast gelegd en ik was in de zevende hemel.
DIt is een beetje de aanloop naar de operatie. Wat er de weken die daarop volgde allemaal door mijn hoofd heeft gespookt is niet te beschrijven. De ene dag was ik dolgelukkig, de andere dag doodsbang omdat er iets zou mislopen.... Maar ik wou dit en ik zou er hoe dan ook mee doorgaan... No matter what!!!!!
Hoi hoi, omdat ik deze log ben begonnen na mijn oepratie heb ik mijn dagboek van op het forum gekopieerd naar hier, zo kunnen jullie ook meelezen hoe ik de aanloop naar mijn nieuwe leven heb ervaren
23 maart 2007
ik begin al serieuszenuwachtig te worden. En bang eigenlijk ook, als ik zo eens lees wat te complicaties kunnen zijn. Wat als ik na de op vanalles mankeer? Zal ik mooi vermageren? Zal ik vel overhouden? Zal ik me dan uiteindelijk gelukkiger voelen? Of zit het echt alleen maar in het koppie Herkennen jullie zich ook in het vl-olgende. ik loop altijd met mijn hofd naar beneden, kom nie graag buiten, durf nergens mijn mening zeggen uit schrik dat mensen naar mij zullen kijken...Als ik over traat loop voel ik de blikken van andere mensen mij volgen... Ik hoop echt dak wa meer uit mijn schulp zal durven kruipen zenne
2 april 2007
Gisteren stond ik op, en liep naar mijn Robbie Williams kalender , en toen ik de Robbie van de maand Maart overdraaide, kreeg ik opeens een warm en koud gevoel ... Toen zijne foto tevoorschijn kwam zag ik een superbrede glimlach en twee mooie ogene mij aanstaren en opeens zag ik april staan..; WAT??? April, NU AL????? Jeeezes, nog 21 dagen.... Pfft, zucht kreun, nu komt het wel heel dichtbij zenne Het aftellen is begonnen
5 april 2007
Ik op dat jullie mij nie kwalijk nemen omdat ik dit nu zeg zenne, maar ik kan het me zo moeilijk voorstellen dat ik binnen een paar maanden misschien al niet meer bij de grote maten zal moeten gaan kijken en dat ik misschien eens zal kunnen zeggen "dit staat me goed hé" in plaats van, ja het past.... Jeezes, ik voel me precies een wandelende tijdbom. Ik heb eht gevoel dak elk moment kan ontploffen. Ik wordt stilaan gek van de gedachte dat ik nu daadwerkelijk zal afvallen, en dat het ni meer is zoals bij het dieten, ik hoop dat zal afvallen.... De gedachte dat ik echt een nieuw leven te gemoed ga, maakt me eigenlijk wel een beetje bang...
9 april 2007
En net toen ik dacht dat mijn stresspijl niet meer hoger kon. Manman, nog twee weekjes, en ik hbe mijn zomerkleren van vorig jaar uitgehaald en bijna alles spant... Ik hbe vorige zomer veel nieuwe kleren gekocht want was toen bijna 10 kilo afgevallen, en nu heb ik er 14 weer bij Ik hoop dus dat het nu nog niet direct begint te zomeren.... Maar als ik dan geopereerd ben, dan zullen die wel weer vlug gaan
Nog een, hopelijk laatste, anekdote voor ik binnen ga. Ik moest zaterdag en gisteren helpen op de opendeur van tuinmeubelen, bbq's, decoratie en brievenbussen, van mijn schoonbroer zijne winkel. En daar stond zo een amerikaanse Oklahoma bbq, en daar kwam een oud vrouwtje naar kijken, en ze zei opeens, ja wij hebben da eens gegeten van zo een machien in Florida. En ik zei daar op, ja wij gaan in septamber naar daar op reis. En ze bekijkt me zo, echt van kop tot teen en dan zegt ze het volgende "ja meiske je moet nie naar daar gaan voor af te vallen zenne" Moest ze dit een maand of zes terug hebben gezegd dan had ik al op mijn paard gezeten, maar nu heb ik een vuist gemaakt in mijn zak en dacht bij mijn eigen, volgend jaar sta ik hier weer en als ik ze terug zie dan zal ze nog al ogen trekken, en dan zal ik haar eens zeggen dat Florida wonderen doet voor de lijn!!!!!
16 april 2007
Voor de rest valt er niks te vertellen, behalve dat ik nu in de rechte laatste lijn zit voor mijn operatie, de stress is bijna nie meer uit te houden. Ik loop zo ambetant als iets. ik ben echt nie te genieten. En het ergste is dak het weet an mijn eigen en dak er niks kan aan doen is sterker dan mezelf. En ik wordt ook bang, nie te doen. niet voor de operatie maar gewoon voor achteraf. Ik ben zo bang dat er iets ga mislopen of dat er grote complicaties zullen zijn, dak naden niks meer zal kunnen eten, dat mijn sociaal leven er van zal kapot gaan.... pffft, het is net of alle negatieve gedachten nu pas de kop opsteken. Komt daar nog eens bij dat mijn tante vandaag is binnen gegaan en ze haar nie hebben geopereerd omdat hare lever te gezwollen was, ze gaan nu morgen testen doen om te zien wat er juist aan de hand is. Pffft.... Dat het maar vlug maandag is zenne... En dat hij mij maar vlug opereerd. Want als ik daar nog ne hele dag moe wachten mogen ze mij in de psychiatrie gaan leggen vrees ik
18 april 2007
Pffft, nog maar vijf dagen nie meer.... En ik moe zeggen dak redelijk kalm ben. Het enige waar ik nu mee bezig ben is hoe ik nadie zal zijn. Ik ben zo bang aan het worden. Ik hoop dat de schrik niet zodanig toe neemt dak de hele boel afzeg, want heel af en toe denk iik bij mijn eigen. Cindy meid, waar ben je in godsnaam mee bezig, als je hier alles leest. Vitaminen nemen, problemen met groot toilet, haaruitval.... pffft Sorry voor het gezaag maar het wordt me efkes teveel, en als ik er iets tegen mijn man van zou zeggen dan zou die zeggen, zeg dan de boel af. (hij is er nie voor de volle 100% voor te vinden) let maar nie op mij, het gaat wel weer over....
22 april 007
Mercikes, ik ben dan uiteindelijk rond 3h in slaap gevallen, maar ja, om zeven uur was mijne kleinsten wakker. Ben nu nog mijn laatste vuile was aan het wassen en dan het beetje strijk doen, dat alles weg is als ik vertrek morgen. Brrrr... Morgen al???? Deze avond dan nog eens dweilen dat het proper is. En ik heb een gerust hart! Ik ben precies zwanger, heb last van nestdrang Deze middag komt mijn beste vriendin nog eens eten met haar man. Ik heb koud buffet besteld, heb daar nog eens zin in... Mijn valies staat ook gepakt en gezakt aan de deur. Ik ga precies op reis
Een supertoffe dag gehad vandaag. Deze middag rond 11h30 is mijn vriendin, haar vriend en zoontje hier toegekomen. Eerst een aperitiefje gedronken, dan koud buffet gegeten..; Mmmmmm.... Dan zijn de buren ons komen vergezellen. Fuifmuziek opgezet en een beetje gedanst en dan nog een ijsje gegeten. Dan hebben we eens een watergevecht gehouden. Dan zijn mijn ouders de kids komen halen en ja een traantje vloeide nu wel, met de gedacht van mama moet morgen onder het mes.... Dan hebben we opgeruimd en zijn de buren en mijn vriendin naar huis gereden en nu zit ik hier in de zeten, gelijk een kreeftje.... Straks ga ik nog iets eten... Daarnet kreeg ik telefoon van ziekenhuis, ik kreeg het bijna aan mijn hart Dacht da ze belde voor de operatie uit te stellen. het was voor te zeggen dak zeker tegen 7h moest binnen zijn. En nu krijg ik echt wel schrik... Mercikes voor jullie steun...
Nu echt mijn laatste berichtje, ik ga naar beddeke. Ik gloei gelijk een lamp. man mijn armen, en borst zijn zo rood en gloeien nie te doen.... Ik hoop dak nog een goede nachtrust heb. Morgen om 5h15 uit beddeke.... pffft, zo vroeg. Hopelijk kan ik morgen de rest van de dag slapen.
alé, mensen, saluukes en tot einde week misschien.
Dus bij deze lieve schatten, mercikes voor jullie steun de voorbije weken en voor mijn gezaag aan te horen. Ik hoop dak jullie nie te veel pijnlijke oren heb bezorgd?
Voila, dit is mijn aanloop naar de operatie en de rest kennen jullie wel hé
Het is nu een grote maand geleden dat ik werd geopereerd en ik voel me super!!!! Ik zou dit iedereen aanraden die dit overweegt. Er is na een maand een goeie 10kilo af en ik voel me al veel beter in mijn vel.
Ik wil ondertussen ook nog ens alle mensen bedanken die me hebben gesteund in de voorbije maanden, de bezoekjes de telefoontjes,... Kabouterke, Caroke, Adoline, Dixie, mercikes, jullie zijn schatten en vriendinnnen voor het leven!!!
Ondertussen is mijn ma ook geopereerd en ze is ook supergelukkig dat het eindelijk heeft gedaan. Ze oelt zich ook super en is de eerste week al 6,8kg afegvallen. Het doet me echt deugd om mijn ma zo te zien openbloeien.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
gingen we regelamtige samen shoppen, en ik vond da zoooo zaligggg... In alle geval mijn spaarpotje is al goed gespijst voor nieuwe aankopen.
Jaja ik ben der een beetje (lees, knettergek 
Maar allemaal hetzelfde "je ziet het al goed in je gezicht". In het begin super leuk natuurlijk, maar na bijna 12kg zou je toch willen dat ze het overal konden zien... Enfin, afwachten hé, aan mezelf voel ik het alleszins wel goed. Mijn kleren zitten allemaal losjes. Heb zelfs een broek waar schoonma een zwangerschapselatiek mag insteken 
, en toen ik de Robbie van de maand Maart overdraaide, kreeg ik opeens een warm en koud gevoel ... Toen zijne foto tevoorschijn kwam zag ik een superbrede glimlach en twee mooie ogene mij aanstaren en opeens zag ik april staan..; 
WAT??? April, NU AL????? Jeeezes, nog 21 dagen.... Pfft, zucht kreun, nu komt het wel heel dichtbij zenne 
Het aftellen is begonnen
Manman, nog twee weekjes, en ik hbe mijn zomerkleren van vorig jaar uitgehaald en bijna alles spant... Ik hbe vorige zomer veel nieuwe kleren gekocht want was toen bijna 10 kilo afgevallen, en nu heb ik er 14 weer bij 
Het is nu een grote maand geleden dat ik werd geopereerd en ik voel me super!!!! Ik zou dit iedereen aanraden die dit overweegt. Er is na een maand een goeie 10kilo af en ik voel me al veel beter in mijn vel.
