Adoptie is een enorm zwaar proces. Dit valt absoluut niet te onderschatten. De kinderen gaan door een enorm zware en traumatische tijd. Deze tijd laat zonder twijfel zijn sporen na op het vertrouwensvermogen van het kind. Het is dan ook de taak van de ouders om het kind in zo een aangenaam mogelijke omgeving te laten opgroeien. Ook is het erg belangrijk dat het kind niet meteen gedwongen wordt om de omgeving bij de adoptieouders als zijn vertrouwelijke habitat te beschouwen. Wanneer de moeilijke periode achter de rug is, heeft het kind alle tijd om open te bloeien en zijn nieuwe familie te exploreren.
Wanneer je dit verhaal leest, merk je dat het een goede en duidelijke omschrijving is van het leven van een adoptiekind. Het valt op hoe afhankelijk en kwetsbaar het kind is wanneer het geboren wordt. Deze tekst is een mooie vergelijking van de pijnlijke werkelijkheid. Het is te begrijpen dat het kind geen vertrouwensband meer zoekt met de adoptieouders. Beide partijen moeten in het begin door een moeilijke periode. Maar tijd doet wonderen...
