De ziel van Plon géneral bloot gelegd ... Zielenroerselen tussen de ingewanden van ‘bij de vieze gasten’ zo je wilt.
Wat hebben facebook, de wc deur, doe- het-zelf winkels en geslepen messen met elkaar gemeen? Meer dan je zou denken…
09-09-2010
Uitgerust...
Enkele maanden zijn voorbij, iedereen genoot van een welverdiende vakantie, maar...
Gisteren kwam er weer een spontane glimlach op onze gezichten tijdens onze eerste bijeenkomst na de zomer.
Gezellig bijpraten en snode plannen smeden...
We zijn weer vertrokken naar een volgende productie.
09-09-2010 om 00:00
geschreven door Plon géneral
11-05-2010
Hoe het was
Vrijdag, 30 april 2010
20u30
Die avond verandert het licht en wordt het donker op de scène. Bekende gezichten in het publiek vervagen tot schaduwen met ogen zo groot als honger. De geur van een zelfgemaakt stuk stijgt op en neemt bezit van ons.
Eén voor één worden we wie we horen te zijn.
De blik in de ogen van Yves wordt hard, de directeur wandelt van de scène. Juffrouw Wijffels, en niet Wüffels ooit Katrien, kijkt hem na. De laborante naast me tikt door.
En ik moet de nimmer rinkelende telefoon opnemen (HEt Is AaN MiJ, gilt een stem in mijn hoofd) ...
"Pharma Genetics, bonjour, good day, gutentag, nihau, goeiedag met Jessica"
Gerard verschijnt met het onzichtbare ei in zijn broek, die hij later zal laten vallen als de stilte in onzer hoofden is wedergekeerd. De voodoodokter Pikovski neemt hem mee. Een pilleke meer of minder kan geen kwaad, toch ...
Contracten worden getekend en opgezegd. Er wordt gegoocheld met cijfers en letters. Onenigheid wordt gezaaid, vastbeslotenheid geboren.
En dan de twee woorden ... het signaal. Het signaal dat een nieuw tijdperk aankondigt en komaf maakt met het oude régime. "India roept!"
Het einde nadert. Muziek en beeld houden het nakend onheil verborgen voor zowel de spelers als toeschouwers. Straks wordt het duidelijk ... als wij ten dode zijn opgeschreven, nemen de bedrieger en zijn kompaan het woord. Het is gedaan. Afgelopen.
Of dat hadden we gedacht ... de pillen, die de jongeren maar al te gretig uitdeelden, activeren de verschrikking ... Het kritisch bewustzijn! Als een geconstipeerdehond volgt het me. Het glimlacht. Het fronst. Het denkt na. Het zoekt naar woorden. Het knikt. Het vraagt zich af. Het laat me niet meer los ... maar zoals alle nevenwerkingen, zo weet ook Buenavista, zij heeft immers de resultaten van de proeven genoteerd, verdwijnt ook deze ... tenzij je ons boekt natuurlijk, ...
11-05-2010 om 22:25
geschreven door Plon géneral
07-04-2010
Aan 't werk geraakt
Hoe moet ik hier beginnen?
'K wou jullie gewoon eens laten weten dat ik na m'n sollicitatie, wonder boven wonder, bericht kreeg dat ik aanvaard was. Komt dat nu door die nieuwe wetgeving of omdat ze compasse hadden met nen familie- en bijna daklozen. Ik was volgens hun woorden de meest geschikte man voor de job en dat doet goed om weer eens iets te betekenen na al die tijd een leven gehad te hebben zonder doel voor ogen.
De job op zich valt echt wel mee. 'K heb een privilege gekregen om te snoepen tijdens m'n werkuren en er nog voor betaald worden ook. Alleen weet ik niet goed wat ik snoep, 't is iets nieuw dat ze op de markt willen brengen dacht ik. Eigenlijk moeten ze wel wat meer moeite doen willen ze er iets mee bereiken, want ze smaken naar niets die snoepjes.
En eigenaardig genoeg voel ik me veel actiever sinds ik hier "werk". Ik slaap goed en heb nogal wilde dromen hihihi, maar dat moeten ze hier niet weten zulle 't is alleen wat lastig 's morgens, maar da gaat wel over. Da komt waarschijnlijk door al da schoon vrouwvolk da hier werkt. Misschien kan ik er nog wel ééntje binnendoen... :)
Verder moete kik mij juust maar wat bezighouden met onderhoud van de werkvloer... 'k weet nog altijd niet wat dat inhoud, maar 'k zal 't wel zien als ik iets verkeerd doe zeker? Ben al zoveel keren mijn werk verloren omdat ik te lomp was, maar hier zal da wel 't geval niet zijn hoor.
Allee 'k ga nog een beetje verder doen, voordat ze mij hier betrappen op den computer.
Gerard.
07-04-2010 om 18:05
geschreven door Plon géneral
30-03-2010
Keuze's moet je maken
Keuzes moet je maken, maar toeval speelt hierbij soms een belangrijke rol.
Ik had nooit gedacht (of gehoopt) ooit theater te gaan doen. Tot Deborah Cerrens, een kennis uit een ver verleden, ook toevallig,één van mijn liedjes hoorde die ik met Digital Flowers maakte, met videoclip van mijn broer Xavier.
Ze vond "Toxic Fric" perfect passen in een theaterstuk waar ze aan werkte. Ik woonde een repetitie bij om te zien hoe ze het clipje zou integreren ... en een week later repeteerde ik mee ...
Of hoe een groep integere, gedreven mensen niet veel nodig hebben om iemand te overtuigen. Hopelijk geraakt het publiek even overtuigd. Yves De Graeve
30-03-2010 om 00:00
geschreven door Plon géneral
29-03-2010
Een woensdagavond bij de vieze gasten ...
Mijn collega-"ster"acteurs roepen mij. Heel in de verte hoor ik hoe het podium wordt klaargestoomd. Ik doof mijn sigaret. Glazen worden gevuld en de regisseur telt onopvallend met fijngeknepen ogen de hoofden van de aanwezigen en werpt nog een laatste maal een blik op haar gsm.
We vliegen erin. We doen ons ding. We gaan rechts af terwijl we links van scene moeten afgaan. We liggen in een deuk waneer we doodserieus moeten wezen. Overgangen verlopen chaotisch. In de coulissen grijpt iedereen wanhopig naar zijn tekstbundel, bladert zich zot op zoek naar zichzelf in het stuk.
De stem van de regisseur buldert en doet de lege scene daveren. "Jullie moesten allang op scene zijn!" "Waar zitten jullie?!" "Dat duurt veel te lang!" Ik duw mijn collega de scene op, schreeuw "pagina 18 onderaan" in zijn oor, zie hem wanhopig en half doof kijken naar mij en zet zich in een waas neer op een stoel. De regisseur gilt: "Hallo, hallo!" Ondertussen denkt de acteur op de stoel het licht te hebben gezien werpt zich vol overgave op zijn rol en zijn personage antwoordt met een klare en heldere stem: "Binnen!" Wij, in de coulissen, gieren het uit.
Ik heb vandaag een advertentie gezien voor een job.
Pharma Genetics werft aan: een labo-medewerker, verdienste volgens inzet. Studieverreisten: GEEN
Dat lijkt me wel wat. Die pillenindustrie betaalt goed naar het schijnt, en hard werken zal 't waarschijnlijk niet zijn. Zeker nu ik al meer dan een jaar aan de dop sta, blijft er niet veel over van dat minimumdopke.
'T zal natuurlijk ook niet misstaan op mijne CV.
We zien wel, proberen zal misschien nog niet al te veel zeer doen en ondertussen heb ik weer een bewijs voor als den RVA op m'n kap komt te zitten.
Allereerst wil ik iedereen, en dokter Pikovski in het biezonder,danken voor het mooie werk dat jullie leverden in 2009. Jullie voortdurende inzet en betrokkenheid zal ook tijdens dit nieuwe jaar imminent zijn om deze moeilijke periode zonder kleerscheuren door te komen. De eerder aangekondigde maatregelen blijven dan ook van kracht, en mogelijks moeten we weldra nog meer inspanningen van jullie vragen.
Het is in ieder geval mijn absolute prioriteit om van Pharma Genetics terug de 'gezonde onderneming voor gezonde mensen' te maken van weleer.
Vriendelijke groeten,
Gustaaf Smit Directeur Pharma Genetics
17-01-2010 om 00:00
geschreven door Plon géneral
Gastenboek
Da's dus voor iedere bezoeker die een reactie wenst te schrijven...
Mailinglist
Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
