Ik bleef de afgelopen twee weken steeds meer bij Lucas slapen omdat er
thuis steeds een dreigende spanning hing.
Met ons mama gaat het steeds beter maar het is noch steeds geen honderd
procent maar met onze papa is het noch steeds hetzelfde.
Omdat ik de meer en meer bij Lucas bleef slapen werd de drang om te
experimenteren steeds groter.
En gisteren was het dan eindelijk zover!
Ondanks het feit dat ik heel veel stress had voelde het toch heel
vertrouwd aan, het was namelijk niet de eerste keer dat we elkaar naakt zagen
dus daar was ik al niet meer onzeker over. Ik had er al veel over nagedacht
maar was er niet zeker van of ik me er wel goed bij zou voelen (zo met een man)
maar met Lucas vielen al mijn twijfels weg. Ik had echt veel stress om met hem
seks te hebben maar hij zou nooit iets doen dat mij pijn zou bezorgen. Toen het
voorbij was wou ik direct noch een keer en deze keer niet zo rustig en zacht
als de eerste. Die arme Lucas moest deze actie wel 4 keer ondergaan die nacht,
tussendoor keken we samen naar een film of lagen we gewoon wat te praten. We
zijn pas tegen half vijf inslaap gevallen, normaal moest ik vandaag gaan
voetballen maar ik heb heel de dag lekker bij Lucas gezeten.
Ik weet niet hoe het komt maar ik heb die steeds liever!
Het is nu 1 week geleden dat iedereen het is te weten gekomen. Jonas en Tom hebben nog steeds niets tegen mij gezegd, ze bekijken me enkel vies. Terwijl wij vroeger alles samen deden! Ze hebben mij gewoon laten vallen omdat ik op jongens val. Net zoals de andere jongens! Ik snap hen echt niet. Moest ik het zijn te weten gekomen dat iemand van hen homo was, ik zou nooit zo gereageerd hebben.
De meisjes daarentegen reageerde allemaal super positief. Ze waren zelfs echt blij voor mij en Lucas en vond ons echt schattig samen. Maar in ieder geval heb ik er geen spijt van!! Ik ben blij dat ik en Lucas gewoon aan iedereen kunnen laten zien wat we voor elkaar voelen. Als er mensen zijn die commentaar willen geven en dingen willen roepen, DAT ZE MAAR DOEN! Mij interesseert het echt niet meer. Ik ben heel gelukkige met Lucas en dit is het enige wat telt!!
En wat mijn ouders betreft Ik heb met ons mama een heel goed gesprek gehad! Ze stelde allerlei vragen, ze wou van alles weten (een goed teken dus). Ze zei dat ze enorm verschoten was maar dat ze van mij houdt en dat het voor haar niet uitmaakt op wie of welk geslacht ik verliefd. Ze zei ook dat ik papa wat meer tijd moet geven. Hij heeft het er namelijk heel moeilijk mee. Met hem heb ik hele week amper gesproken. Enkel af en toe iets over de voetbal, maar zelfs dat was ongemakkelijk. Ik hoop dat hij snel zal bijdraaien maar daar vrees ik een beetje voor.
Ik was al zo blij om te horen dat mama onze relatie accepteert. Het gesprek met ons mama had me echt deugd gedaan na deze rotweek.
Het was weer een verschrikkelijke dag op school. Mijn vrienden(als je dat vrienden kan noemen) spraken nog steeds niet tegen me. Gelukkig had ik Lucas nog en zijn vrienden en vriendinnen. Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik mijn oude vrienden mis. Ik was zo blij toen ik 15.45u de bel hoorde eindelijk kon ik naar huis. Als ik had geweten wat me thuis te wachten stond had ik nog 10x liever op school gebleven. Toen ik thuis kwam zaten mijn vader en moeder aan tafel met een brief voor hun neus. Ik zei ze vriendelijk gedag en wou naar mijn kamer gaan maar dat was niet dat, wat mijn ouders in gedachten hadden. Mijn vader riep me en ik moest na mijn moeder aan tafel gaan zitten. Mijn hart bonkte in mijn keel , wat was er toch aan de hand. Ik zag aan mijn ouders hun gezichten dat het niets goed was. Ze lieten me de brief lezen van het school waarin duidelijk stond wat er allemaal gebeurt was. Dat ik gevochten had met Jonas en het ergste dat ik gekust had met Lucas. Pfff, wat moest ik nu tegen mijn ouders zeggen? Ik wou het hen al lang vertellen dat ik homo was. Maar ik vond nooit een goede moment, ik was eerlijk gezegd bang om het hen te zeggen. Nu kon ik er natuurlijk niet meer onderuit. Ik vertelde mijn ouders dat ik homo was en dat ik dus een relatie had met Lucas een jongen van school. Mijn vader is het gewoon afgetrapt en heeft heel de avond niets meer gezegd. Mijn moeder daarentegen begon te huilen. Het deed me zeer om mijn moeder zo te zien. Zou het overgaan, zou mijn vader ooit nog tegen me praten? Toen ik op mijn kamer was heb ik meteen Lucas opgebeld en de situatie uitgelegd. Lucas stelde voor om naar te mij te komen maar dat leek me geen goed idee. Dus besloot ik om naar hem te gaan. Het was zalig om bij hem te zijn hij troostte me en luisterde naar mijn verhaal. Daarna hebben we een filmpje opgezet, ik lag in zijn armen. Zalig en veilig gevoel gaf me dat! Plots werd ik wakker ik wist niet waar ik was. Ik zocht mijn gsm om te kijken hoelaat het was. 04.22u Ik schrok me rot ik was gewoon inslaap gevallen bij Lucas, mijn ouders zullen wel ongerust zijn. Natuurlijk kon ik hen ook niet zeggen dat ik bij hem was. Dat zouden ze zeker niet kunnen verdragen. Dus besloot ik om te sturen dat er niets aan de hand was en dat ze zich geen zorgen moesten maken en dat ik veel van hen hield. Daarna liet ik me terug naast Lucas zakken en gaf hem een kusje op zijn voorhoofd. Wat een schatje dacht ik bij mezelf! Ik dommelde weer inslaap. Zzzzz... LUCAS <3
Ik haat van die bekrompen en kortzichtige mensen!!!!!
Vandaag is het dus uitgekomen! Iedereen op school weet dat ik en Lucas
verliefd zijn!
Ik weet wel niet of ik het slecht of goed moet vinden?!
Tijdens de les zedenleer ging het over homoseksualiteit. Ik voelde mij
heel de tijd ongemakkelijk omdat Lucas zichzelf heel de tijd aan het verdedigen
was terwijl de anderen het hele idee van twee mannen ( het zijn altijd mannen!
Twee vrouwen samen vinden ze helemaal niet vies, dat vinden ze dan weer geil!)
volledig afkraakte. Ik wou Lucas wel steunen maar wou niet tegen mijn vrienden
ingaan en dat is hele probleem want niet iedereen in mijn klas is tegen homo's
maar ze zullen nooit tegen die onnozelaars met hun grote mond ingaan en ik dus
ook niet.
Maar na zo een half uur van da onnozel gepraat over hoe fout en verkeerd
het allemaal wel niet is was ik het beu!
Ik stond op en ben recht naar Lucas gewandeld toen ik vlak voor hem
stond heb ik hem gekust!
Heel de klas was stil en toen begon de Jonas Braakgeluiden te imiteren
en dat was de druppel ik ben daar met al mijn kracht opgevlogen en voor de
leerkracht ons uit elkaar kon halen heb ik hem toch ne serieuze klop op zen
gezicht gegeven! Ik hoop dat het noch weken zeer doet!
Natuurlijk kwam ik daar niet zomaar mee weg en ik moest naar de directeur. Lucas moest mee want blijkbaar is het ook totaal ongehoord om te
kussen in de klas! Ik ben er zeker van als dat een jonge en een meisje waren
geweest dat daar niet zo zwaar aan getild zou worden!
Wij zaten daar dus met zen drieën bij de directeur en krijgen daar een
preek van zeker een half uur waarvan er vijf minuten over het vechten ging. Na
die vijf minuten mocht Jonas al weer door want hij was het slachtoffer!
Toen we bij de directeur weg mochten moest ik mijn best doen om niet te
beginnen wenen en Lucas had dat natuurlijk gezien. Hij heeft me dan even goed
vast gepakt en we zijn dan samen terug naar de les gegaan. Het was al Nederlands
ondertussen en iedereen was muisstil toen we binnen kwamen.
Ik was zo blij toen de laatste bel van de dag ging en ik gewoon samen
met Lucas naar huis kon fietsen.
Ergens ben ik wel blij dat iedereen het weet maar ik denk wel dat het
vanaf nu veel zwaarder zal worden!
Ik zie hem toch zo graag hé! Ik heb er alles voor over om met hem te
kunnen zijn.
Ik ben echt zo blij! Ik heb Lucas deze 2 weken amper gezien. Doordat ik de laatste maanden niet echt schitterde punten had, heb ik met de examens alles gegeven (dit moest ook van mijn ouders). Ik heb dus 2 weken kei goed geblokt zonder Lucas al te veel te zien. We zagen elkaar natuurlijk wel op school maar vermits er nog steeds niemand iets weet van mij en Lucas, doen we nog steeds of we gewoon twee goede vrienden zijn.
Maar vandaag gaan we samen naar het stad en daar gezellig iets drinken. Ik ben zo blij dat we gewoon nog eens samen kunnen zijn!! Dat ik eindelijk weer met Lucas kan doen wat ik wil zonder bang te zijn dat iemand het te weten komt! Ik krijg het nog altijd warm telkens als hij mij aanraakt. En nu kunnen we twee weken lang elkaar elke dag zien. Enkel met de feestdagen niet. Na die stomme opmerking van ons mama op dat familiefeest, durf ik al helemaal niets tegen hen te zeggen over Lucas. Alhoewel ik echt van kerstmis hou (EN VAN LUCAS) zullen we dit niet samen kunnen vieren. Wat ik echt zo rot vind!! Maar we hebben wel besloten dat we voor elkaar cadeautjes zouden kopen. Ooh, ik weet echt niet goed wat ik aan hem moet geven. Ik ken Lucas nu wel al goed, maar wat zou hij nu graag hebben. Ik ga sevens eens proberen te polsen :D En wat zou hij aan mij geven ik ben zo benieuwd!!! Nieuwjaar hebben we al afgesproken dat we dit zeker samen doen. We gaan eerst onder elkaar iets eten en dan gaan we ieders apart met onze vrienden feesten (maar we hebben het zo afgesproken dat we op dezelfde plek elkaar 'toevallig' tegenkomen :D ). Ik ga me nu klaarmaken want ik moet mijn kleren nog kiezen en ik weet nog totaal niet wat ik ga aandoen. Ik wil er natuurlijk super goed uitzien!
Vandaag had ik een familiefeest. Het was leuk om iedereen terug te zien maar die enorme vragenlijst die er altijd bij moest pff. Het begon bij de nichtjes,'Hebben jullie nog geen vriendjes meisjes?' 'Jullie zijn toch wel voorzichtig?' 'Gaan jullie al uit?'. En dan was het onze beurt. 'En jullie jongens, nog geen knappe vriendin?' 'Dat gaat toch ook stil aan tijd worden he?'. Ik durfde op de vragen niet antwoorden omdat ik niet durfde zeggen wat ik met Lucas had. Ik durfde het hen niet vertellen, nu nog niet. En plots kwam die vraag 'Of is het misschien een vriendje?(Met een grote schaterlach erachter)'. Mijn moeder antwoordde daarop, 'Ach nee, doe me dat nooit aan hé jongen :D ' Op dat moment kon ik helemaal door de grond zakken. Verschillende gevoelens schoten door mijn hoofd. Ik begon me vragen te stellen. 'Wat moest ik nu met Lucas?' 'Hoe kon ik het ooit vertellen tegen mijn moeder?' 'Moest het dan voor altijd geheim blijven?' Dat kon toch niet. Toen ik thuiskwam zag ik dat Lucas nog enkele sms'jes had gestuurd. Ik antwoordde niet, ik had tijd nodig om alles even op een rijtje te zetten en na te denken. Wat ik verre van leuk vond. Het liefst wou ik gewoon op die moment naar hem lopen en in zijn armen gaan liggen en hem vertellen wat er vandaag allemaal verteld was en dat ik me er enorm slecht bij voelde. Dat ging natuurlijk niet, Lucas zou er helemaal kapot van zijn. Pff, ik bleef maar piekeren en ik kreeg er hoofdpijn van dus besloot ik om mijn ogen te sluiten. 'Morgen is een andere dag' dacht ik
Vandaag zijn ik en Lucas één maand samen! De tijd vliegt echt samen met Lucas. Deze maand was echt fantastisch! Ik en Lucas hebben allerlei leuke dingen gedaan. Hij is zelfs al een paar keer naar de voetbal komen kijken. Dan krijg ik altijd zoveel zenuwen en wordt ik een beetje onzeker. Maar hij zegt dan altijd dat ik het fantastisch doe. En elke keer als ik Lucas zie heb ik weer hetzelfde zalig gevoel! Oh, ik ben echt zo verliefd op hem! Het enige probleem is dat ik me niet wil uiten tegenover de andere. Ik zou niet weten hoe ik het tegen mijn ouders moet zeggen! Of tegen Jonas en Tom! Die hebben gelukkig nog geen idee van wat er gaande is. Maar die zien natuurlijk ook wel dat ik veel gelukkiger ben en veel meer weg ben. Die gaan mij zeker en vast uitlachen. Die begrijpen niet wat ik voel. Of de jongens van de voetbal? Als die het te weten komen. Ik weet zeker dat ze mij dan helemaal anders zullen behandelen. Op school doe ik en Lucas normaal tegen elkaar, alsof we gewoon twee goede vrienden zijn. Dit zorgt wel soms voor irritaties bij Lucas. Van Lucas weten de meeste al dat hij voor de jongens is. Hij wilt het dan ook het liefst aan iedereen laten zien. Maar ik ben telkens toch heel voorzichtig: ik wil niet kussen in het openbaar (ook al kust Lucas fantastisch), en ik wil alleen knuffelen als ik zeker ben dat er niemand is die we kennen. Lucas heeft er wel heel veel begrip voor hoor, maar ik zie aan hem dat hij dit toch niet zo leuk vind. Ik weet ook wel dat dit zo niet verder kan, maar ik zou het toch het liefst nog even zo houden. Trouwens ik vind dit best nog spannend onze geheime relatie. Enkel ik en Lucas !!!
Vandaag was het een geweldige dag! Een dag die ik nooit meer vergeet! We hadden pas om 14.00u aan de cinema afgesproken maar om 9.00u was ik al klaar wakker. Ik had net het 'op reis gaan' gevoel, zalig vond ik het! Ik wou er piekfijn uitzien vandaag. Dus dat had wel een beetje tijd nodig . Ik was natuurlijk veel te vroeg klaar en besloot om de bus al te nemen. Ik wou zeker niet te laat komen. Mijn bomma zei altijd 'Beter te vroeg dan te laat' haha :D Uiteindelijk was ik tegen 13.30 al aan de cinema maar Lucas was er nog niet, de zenuwen die ik had waren niet te beschrijven. Elke minuut keek ik op mijn horloge maar om 13.55u was er nog geen Lucas te bespeuren... Wat als hij het was vergeten? Neen, dat kon niet.. Of misschien overslapen? Zou ik hem eens opbellen? of misschien beter niet het was tenslotte nog geen 14.00u dat zou verkeerd overkomen.. Ik ging helemaal op in men gedachten. Plots voelde ik dat een hand mijn schouder raakte, ik sprong wel 2 meter in de lucht van het verschieten en draaide me om. Het was Lucas natuurlijk, ik had hem niet horen aankomen omdat ik me te hard aan het opwinden was in het gedacht dat hij er niet zou zijn. Waarom dacht ik dit zelfs, natuurlijk ging hij er zijn en daar was hij dan, keurig gekleed helemaal zoals ik gedacht had :D. We kozen de nieuwe Harry Potter film. dat zijn tenslotte klassiekers die je zeker gezien moest hebben en het was een lange film.(Dan kon ik lang bij Lucas zijn). Tijdens de film twijfelde ik, zou ik nu zijn hand vastnemen of heeft hij dat niet graag. Ik wilde het zo graag maar durfde het gewoon niet en dan plots voelde in zijn hand in het mijne. Ik krijg overal kiekeboebels, ik kreeg het warm en koud, maar ik vond het zalig.Ik wou zijn hand nooit meer loslaten. Toen de film gedaan was besloten we om nog iets te gaan drinken in Désire de lille, we er liepen hand in hand naar toe. We kregen rare blikken en we hoorden mensen fluisteren 'Kijk daar, dat zijn 2 jongens'. Maar het kon me niets schelen op die moment ik was gelukkig en ik wou dat de tijd bleef stilstaan. We hebben allebei een pannenkoek genomen en iets gedronken. Ik kon echt alles tegen hem zeggen, we hebben gelachen en ook serieus kunnen praten het was gewoon echt gezellig. Tegen 19.00u namen we de bus naar huis en weer liep hij helemaal mee tot bij mijn thuis. Daar stonden we dan nog wat te kletsen hand in hand. Ik vroeg of hij nog even binnen kwam maar hij moest thuis zijn voor het eten. Hij kuste me weer. Het was zalig, nog zaliger als gisteren. De kus deed me precies zweven, de tijd stond stil ik hoorde niets meer. Het was enkel Lucas en ik. We hebben nog heel de avond liggen skypen en met elkaar en liggen sturen. Het enige waar ik aan dacht was Lucas en Lucas en nog eens Lucas. Ik ging slapen en stuurde hem nog 1 SMSje er stond in : 'IK HEB JE ENORM GRAAG LUCAS, DIKKE KUSSEN EN SLAAPZACHT'
Vanmorgen was
ik eigenlijk wel teleurgesteld want toen ik op facebook keek had Lucas mij nog
steeds niet toegevoegd!
Op school
negeerde die mij en ik dacht van "ja, ik heb te lang gewacht, nu hoeft het
niet meer voor hem!"
Ik was heel de
dag depressief en wou eigenlijk helemaal niet meer naar de Grote Leeuw gaan.
Maar toen ik
na het avondeten op facebook ging had Lucas mij toegevoegd en ja toen kon ik
niet wachten om te vertrekken.
Om half 10
stond de Jonas eindelijk bij mij thuis
om samen naar de Grote Leeuw te rijden en ik vloog als ne zot de deur
uit. ^^
We waren er
eigenlijk veel te vroeg dus was er bijna niemand, ook Lucas niet.
Rond half
twaalf was Lucas er nog steeds niet en ik kreeg al bang dat hij niet ging
komen, toen ik op het punt stond te vertrekken kwam hij binnen!
Hij zag er
echt geweldig uit! Ik wou er niet direct naartoe gaan want da zou te hard zijn
opgevallen, zeker bij Jonas want die had al heel de tijd door dat er iets was
(hij wist gelukkig niet wat).
Ik heb gewacht
tot de vriendinnen van Lucas naar het toilet gingen en ben toen bij hem gaan
staan.
Eerst keek hij
verbaasd maar toen veranderde die frons in een lach, zijn lach!
Ik kreeg het
veel te warm en wist niet hoe ik hem moest vertellen wat ik wou vertellen.
Ik vroeg hem
dan maar of hij even mee naar buiten wou, en hij zei "ja ".
Buiten voelde
ik me al een beetje beter, frisser maar dat duurde niet lang want toen Lucas
voor me kwam staan kreeg ik het al snel warmer dan binnen! Ik wist dat ik het
hem moest vertellen, als ik het niet deed dan zou ik me de komende weken echt
stom hebben gevoeld. Het moest gewoon!
Ik probeerde
op allerlei manieren een gesprek te starten maar sloeg telkens tilt! Ik dacht
dat ik ging flauwvallen als ik het niet snel kon zeggen!
Toen ik
eindelijk wist hoe ik het ging zegge ging het niet meer. Lucas had zijn vinger
op mijn mond gelegd zodat ik zou zwijgen en dat deed ik ook. Ik voelde me
helemaal week worden van die simpele aanraking! Hij haalde zijn vinger weg en
nog voor ik iets kon uitkramen werd die enkele vinger vervangen door twee
warme, volle lippen en in tegenstelling tot de vorige keer vond ik het helemaal
niet erg, verkeerd of vuil.
Het voelde
juist, compleet, ...
Toen hij zijn
lippen van de mijne lostrok werd ik overmeesterd door een drang naar meer, voor
ik het wist hingen we weer tegen elkaar en was ik terug 1 geheel met de persoon
die ik vanaf dat moment als 'de mijne ' beschouwde.
We zijn niet
meer naar binnen gegaan maar naar huis
gereden, als een echte heer heeft hij me bij mij thuis afgezet waar hij me nog
1 keer kuste ( heel kort en heel zacht, gewoon slaapwel). Ik voelde me
gelukkig. Alle twijfel van de afgelopen weken waren weg want het antwoord op al
mijn vragen stond vlak voor mij! Zijn warme bruine ogen bleven me nog even
aanstaren en toen draaide hij zich om en nam al zijn schoonheid met zich mee
naar huis. Nu kan ik niet stoppen met aan hem te denken, waarschijnlijk ook
omdat we heel de tijd aan het sms'en zijn.
Morgen Gaan we
samen naar de cinema int stad! Ik kijk er echt naar uit!
Vandaag was maar een gewone veel te lang durende dag!
Na acht uur van de meest saaie lessen ooit was het ergste noch niet voorbij!
Toen ik eindelijk thuiskwam na mijn voetbaltraining stond Lucas voor
mijn deur! Toen ik zei dat hij weg moest gaan ging hij gewoon op de grond zitten!
Ik besloot om hem dan maar gewoon te negeren en naar binnen te lopen maar toen
ik langs hem liep greep hij mijn arm vast ! Ik kreeg het warm en ik hoorde
enkel noch mijn hard in mijn hoofd op hol slaan! Het voelde alsof ik 5 rondjes
te lang op een draaimolen had gezeten. Ik wou wel kwaad worden en hem op zijn
gezicht te slaan maar ik kon niet, want ergens vond ik het ook helemaal niet
erg wat hij deed! Ga weg zij ik, wel ja riep ik en ik rende naar binnen! Mijn
pa had alles gezien en begon allemaal vragen te stellen maar de voetbal begon
op tv dus liet hij me gerust en ging hij zich volledig concentreren op de
match.
Normaal zou ik meekijken maar ik kon mijn gedachten
er niet bijhouden. Al wat ik noch kan is denken aan Lucas! stommedommemooielelijkeleuke
Lucas! Pfff ik weet het niet meer !!
Gisteren zijn we nog eens gaan feesten. Het beloofde een goed feestje te worden maar ik heb me echt niet zo goed geamuseerd. We zaten weer bij allemaal meisje. Tom en Jonas hadden er dan ook weer eentje gekust. Maar ik had er echt geen behoefte aan om een meisje te kussen. Telkens als ik iemand zie kussen moet ik aan Lucas zijn kus denken. En dat probeer ik juist te vergeten! Ik ben dan maar wat vroeger naar huis gegaan met het excuus dat ik de vandaag moest voetballen.
En wat Lucas betreft... hem heb heel al 2 weken niet gesproken. Ik zou ook niet weten wat ik tegen hem moet zeggen. Ik weet ook nog steeds niet wat die kus voor Lucas betekende, maar ik wil er niet met hem over praten. Ik wil het gewoon vergeten!!! Maar het probleem is dat ik er telkens opnieuw aan herinnerd word.
Oh ja, vandaag de match was wel goed. We zijn met 3-2 gewonnen. Dit heeft even mijn gedachten verzet.
Vandaag was het de eerste keer dat ik Lucas terug zag na de kus.
Hij had mij wel een smsje gestuurd dit weekend maar ik heb er niet op geantwoord. Ik was vanmorgen gewoon bij Jonas en Tom gaan zitten en we waren wat aan het praten over vrijdag. Maar ik durfde niets tegen hen zeggen over de kus! Ze zouden me zeker hebben uitgelachen en Lucas er mee gepest. En dan zou iedereen denken dat ik ook homo ben, en dat is niet zo!!
Ik heb Lucas heel de dag proberen te ontwijken wat natuurlijk onmogelijk was doordat hij in mijn klas zit. Na het school toen ik mijn brommer ging halen kwam hij naar mij. Hij zei dat hij wou praten. Ik heb hem meteen afgewimpeld. Ik heb gezegd dat hij mij met rust moet laten, dat ik niet ben zoals hem en als hij mij nog één keer lastig viel ik echt kwaad zou worden. Achteraf voelde ik me er wel schuldig over misschien had ik niet zo overdreven moeten reageren maar het moest toch duidelijk zijn tegenover hem dat ik niet ben zoals hem?? Ik heb besloten om het voorval te laten voor wat het is. Ik zal er dan ook voor zorgen dat ik hem zoveel mogelijk negeer. Ik vind Lucas wel een toffe jongen maar hij wilt duidelijk meer wat ik niet wil.
Pfff, ik geraakte deze morgen niet uit mijn bed. Ik had echt slecht geslapen! Ik kon aan niets anders denken dan aan gisteren avond. De scène van gisteren avond bleef maar in mijn hoofd rondspoken. De voetbal match was ook al niet goed 2-0 verloren! Ik had een echte baal dag. Zelfs die dag was Lucas nog steeds in mijn gedachten. Wat moest ik nu van hem denken? Was hij gewoon zat en wist hij niet wat hij deed of zou hij misschien iets voelen voor mij? Voel ik iets voor Lucas? Neen, dat kan niet! Maar toch vind ik hem wel speciaal. Maar natuurlijk niet zo speciaal.. denk ik. Mijn hoofd barstte van de vragen waar ik geen antwoord op wist. Ik besloot om gewoon in bed een filmpje te zien zodat ik hopelijk men zinnen even kon verzetten. Dat is me ook gelukt, ik was als een blok in slaap gevallen. (Dat kon niet anders na zo'n drukke dag) Zzzz...
Ik had zo hard uitgekeken naar deze dag, maar toch was hij
niet zo als ik hem verwacht had.
Toen ik aankwam op het feestje was er al veel volk! De sfeer zat er echt op en
top in en de muziek was ook echt goed.
Het was echt een toppertje! Ik heb leuk gedanst wat gedronken (niet te veel
want ik had de volgende morgen match).
Tegen een uur of 1 besloot ik dan om naar huis te vertrekken. Ik had
afgesproken om samen te fietsen met Lucas,hij woont namelijk maar een paar
straten verder als ik. Het was al enorm hard afgekoeld brrrr. Gelukkig was het maar 10 minuutjes fietsen en
Lucas was leuk gezelschap, ondanks het feit dat hij iets teveel gedronken had. Leuke babbel gehad maar dan,... Toen ik aan
kwam bij mijn huis waren Lucas en ik nog eventjes aan het praten over de school
en of het hem beviel. Ik besloot om naar binnen te gaan dus zei hem gedag.
Lucas kuste me vlak op de mond! Ik schrok me rot , duwde hem van me af en liep
zonder nog iets te zeggen naar binnen. Toen ik in men bed lag, kon ik aan niets
anders denken, ik voelde verwarring,woede,schaamte,maar misschien ergens toch
ook wel een tinteling.
Ik heb zon raar gevoel .
Achja, het is weekend dus ik hoef hem al een
paar dagen niet te zien.
Jonas heeft vandaag iedereen van de klas uitgenodigt om de vrijdag bij hem thuis zijn verjaardag te vieren ! Eerst had hij iedereen buiten de Lucas uitgenodigd maar da vond ik wel erg, maar ik heb hem toch zover gekregen om de Lucas ook uit te nodiggen.
Mijnen test van wiskunde vandaag is echt slecht gegaan !!! Da word zoizo een buis!!!
Nu maar hopen da die van volgende maandag veel beter gaat !!!
Vandaag hadden we de eerste twee uren lo. Ik was veel te laat waker waardoor ik me heel hard heb moeten haasten. Ik was dus helemaal niet goed waker om onze test van 25 minuten te lopen.
Maar ik moest toch natuurlijk. Ik was er met mijn gedachten niet helemaal bij waardoor ik dat ene stomme steentje niet heb zien liggen en erdoor serieus ben gevallen! Iedereen moest gewoon blijven doorlopen. Maar Lucas liep hele tijd achter mij en is onmiddelijk gestopt om te zien of alles in orde was met mij . Jansen zei dat hij onmiddelijk terug moest beginnen lopen waarop hij antwoordde 'dit is wel wat belangrijker zeker'. Ik verschoot echt maar vond het eigelijk wel echt super van hem. Hij is dan met mij terug naar het school gegaan. We hebben heel de weg zitten babbelen. De Lucas is echt nog wel een toffe.
Uiteindelijk was mijn voet gewoon licht verstuikt en had ik wat schaafwonden.
Pff, ik had echt koppijn deze morgend! (ietske teveel gedronke gistere avond ) Om 11u moet 'k op de voetbal zijn, ook dik tegen men goesting! En fris dat het 's morgens was... Misschien wel ni slecht want 'k was ineens wakker . Tijdens de match zag ik ineens de Lucas aan de kant staan, ik verschoot wel effkes. Na de match zijn we dan me de ploeg nog iets gaan drinke in de kantine. Daar heb ik ne goeien babbel gehad me de Lucas. Dieje woonde blijkbaar vroeger in Hoboke dus hij kwam nog is supportere. Tegen een uur of 4 was ik thuis en ben direct in de zetel geploft. Ik had dan ook nog is super veel sms'en van Charlotte (1 van de 2 meisjes van gisteren). Die wilt echt super graag is afspreke... Misschien moetek da toch maar is doen, zo'n misse was het nu ook weer ni. Vanavond is goe vroeg in m'n bed kruipe want morge is de wekker weer om 7u.
Vandaag was het de eerste schooldag. Ik had echt geen zin maar het was nog wel chill om iedereen terug te zien. Er zijn twee nieuwe in de klas, Amber en Lucas. Amber is best een toffe en ook een heel mooi meisje. Maar met Lucas is er toch iets speciaal. Hij is zo anders dan al de andere jongens. Jonas en Tom zeiden direkt dat hij een homo was en dat zal wel zo zijn. In ieder geval, vrijdag gaan we nog eens goed feesten. Ik heb er al zin in!
 "Smile"){kind=icon}
Da word zoizo een buis!!!
)
.
