Voor hen ontwikkelde mijn collega Aje Vloeberghs en ik de ‘Pijngroep’ die een samengaan is van therapeutische nabijheiden onvoorwaardelijke erkenning van pijn die je alleen maar op die manier in zelfhulpgroepen vindt. Als therapeut ga je als het ware mee in de pijn van de deelnemers zitten, hoe ondraaglijk die ook is. Deze erkenning voor hun pijn is nodig om de jarenlange opgebouwde weerstand tegen de voor hen falende gezondheidszorg af te bouwen. Alleen zo komt er ruimte voor zelfinzicht en eventuele verandering 

De drie kunstenaars hebben het fundamenteel over pijn, verwondingen, geweld en wreedheid. Ook deze joodse Boltanskidie op de doden van Auschwitz zijn hele oeuvre bouwt. Al deze werken zijn gemaakt vanuit een engagement en betrokkenheid met het onderwerp. Daarom grijpen ze ons bij de keel en tonen ze wat de wereld meestal verborgen houdt

Want de wereld draait zijn hoofd weg en ontkent de pijn. Wie niet betrokken is loopt weg en de persoon die lijdt blijft meestal alleen achter.