Ik heb vandaag de film 'Million Dollar Baby' gekeken. Een hele mooie film met een droevig einde, ik had niet gedacht dat het zo een emotionele film was. Na de film begon ik te piekeren. Weet mama hoeveel ik van haar hou? Hoeveel ze betekend voor me? Dat ik haar heel hard mis? Op mijn verjaardag, wat 2 dagen geleden is, kreeg ik te horen dat de zus van mijn bazin erg ziek is. Ze heeft net als mijn mama kanker. Het is blijkbaar helemaal niet goed met haar. Er sterven de laatste tijd zoveel mensen rondom mij aan kanker, ik krijg er zo een schrik van, elke keer geraak ik een beetje meer in paniek. Maar het ergste van al vind ik de gedachte dat mama niet zou weten hoeveel ik van haar hou en hoeveel spijt ik heb van de dingen waar ik haar pijn mee heb gedaan. Die dingen zullen me altijd blijven volgen. Ik wil niet de rest van mij leven spijt hebben omdat mama gestorven zou zijn terwijl onze relatie is gelijk hij nu is. Ik zie haar heel af en toe, in de schoolvakanties soms en met familiefeesten. Ik mis de knuffels en kussen van mama, de genegenheid. Die is er niet meer, als ik bij haar ben is er een grote afstand tussen ons, ik weet niet hoe het komt en of zij die aftsand ook voelt maar ik vind het vreselijk. Het is alsof ze niet mijn mama is maar een kennis die ik af en toe bezoek. Ik mis de mama van vroeger, die me knuffelde, hielp met mijn huiswerk, supporterde als ik danste, me strafte en altijd klaar stond als ik me slecht voelde. Ik mis de gezellige avonden wanneer we ons samen in de zetel legde en tv keken. Ik mis het wanneer we samen onze danspasjes oefende in de living. Ik mis het om samen met mijn zusjes met mama haar gekke danspasjes te lachen en haar te plagen. Samen liedjes te zingen in de auto. En ik had nooit gedacht dat ik dit zou missen maar ook in de tuin werken met haar mis ik. Het zijn allemaal heel simpele dingen die ik nu allemaal niet meer kan doen met haar. Ik heb het zeer moeilijk met hoe alles nu is. Mijn ouders die elkaar rouw lusten, mijn zus die papa zijn familie al 3 jaar negeert, de school die maar blijft doorrazen en niet even kan stoppen en het nieuw gezin dat papa en zijn vrienidn proberen te vormen. het grootste probleem heb ik met het eerste en het tweede. Wat moet ik doen? Als ik later trouw kan ik toch niet 2 keer trouwen en 2 verschillende feesten geven voor iedere familie omdat mama en mijn zus niet willen komen als papa aanwezig is? Ik wil niet alles 2 keer geven, ik wil heel mijn familie dus allebei de families samen bij dingen die heel belangrijk voor me zijn. Mijn zus weigert naar mijn verjaardagsfeestje te komen omdat papa zijn familie er zal zijn. Het is zeer belangrijk voor me en ik had wel verwacht dat ze zou zeggen dat ze die dag niet kon dus heb ik haar gezegt dat ze zelf mag kiezen wanneer mijn feestje doorgaat zodat ze zeker zou kunnen komen omdat ik liever heb dat zij komt dan wie dan ook. Maar het antwoord daarop was 'Nee ik kom niet'. Ze zei erbij 'Je weet goed genoeg waarom', tuurlijk weet ik goed genoeg waarom ze niet komt maar toch wil ik niet opgeven en haar blijven uitnodigen, heel misschien zal ze ooit eens ja zeggen. Misschien bedenkt ze zich ooit en heeft ze spijt. Daarom blijf ik haar uitnodigen en ik heb het er wel voor over om bij elke nee voor de zoveelste keer weer een beetje te breken. Als ze ooit ja zegt zal alles direct gelijmt zijn en ben ik de gelukkigste mens ter wereld. Mama zei me dat ik de 17de mei moest vrijhouden want dan was het dubbel feest bij hun thuis. Het was mijn kleinste zusje haar lentefeest. Ik vroeg me af waarom het dan dubbel feest was. Het antwoord daarop bleef niet lang uit. Mijn andere zus werd die dag opnieuw gedoopt. Opnieuw gedoopt op haar 15de????????? Oh jaaa, opnieuw gedoopt op haar 15de want hij meter is namelijk papa zijn zus en ze wil een nieuwe meter. Dus dan doopt ze zich maar opnieuw en pakt zomaar zonder ook maar haar meter iets te laten weten een nieuwe meter. Haar meter, papa zijn zus is ondertussen op de hoogte gebracht door mij en papa. Ze was kapot toen ze het nieuws hoorde, ze weende en was radeloos. Waar gaat dit allemaal in godsnaam naartoe? Wat is het volgende? Gaat ze mij ook verstoten als zus omdat ik familie van papa ben en bij hem in huis woon?