Laatste dag, We maken nog een uitstapje naar Putrajaya, een Moskee 30km buiten KL, ( al in de richting luchthaven, we kunnen dus al “trainen”

Het is een grote moskee, en een nog groter moskee-achtig gebouw, een administratief centrum.

Het moskeebezoek : ik had alles bij, lange broek, bloes lange mouwen, Sjaal, maar het nog ni goe genoeg, ik moest een lange pij ( gelijk ne monnik) aantrekken, weeral warm!

Weer iets anders, weer andere cultuur. De mannen eten er baby-kreeft, daarna nog een laatste

Stop in het centrum, laatste genieten van de mooie view, en een frisse pint. Ik eet nog fritjes/ Croque, want kreeft is zo mijn ding ni. Naar headquaters,  nog een laatste maal baantjes trekken,

En dan, hoe lang je het ook uitsteld : D-day is aangekomen,  Inpakken …. Voor naar Huis.

Bedankt Jochen & Sofie voor de gastvrijheid,  die was zeer warm, aangenaam.Bedankt Jeroen voor de kompanie!

Seffens naar Luchthaven, huurauto inleveren, en bye bye mooi Maleisie!Deze nacht ( 23/4 om 2u stijgen we op, via Dubai terug, naar Brussel, aankomst rond half 2 smiddags ( hopelijk ist geen staking, naar wat we hebben gehoord) waar onze vrienden Conny & Louis ons komen afhalen.

Bye bye Tot een volgende reis!

22-04-2015 om 12:38 geschreven door Monique, Philip, Yannick  

Vandaag dus naar de Canopywalk, er was duidelijk meer volk dan gisteren, we mochten met de auto binnenrijden ( mits betalen natuurlijk,ook voor de camera weeral extra bij)

Eens binnen, kopen we de tickets,  nemen we een foto van het plan, hoe te “wandelen” … De mevrouw zegt ook nog , “and water”? wij kopen gelukkig voor ieders een flesje water … want we wisten echt ni wat ons te wachten stond.

Langzaam begint de weg te stijgen, maar de paden zijn breed, en glad dus goed te doen. Sofie had gezegd, altijd op de paden blijven, dan gaan we geen “beesjes” tegenkomen. ( slangen)

Da begin, was om iedereen te misleiden, en om er zeker aan te beginnen! De weg werd alsmaar smaller en smaller, en meer en meer stijgender …. Totdat je het geen weg meer kon noemen. Van rotsblok naar rotsblok, over grote boomwortels…. Ik voelde mijn hart tot in mijn oren… met 3 mannen , die huppelen overal door, en ik wou ni achterblijven vanwege die beesjes. Het was smoorheet, en wij waren alle 4 echt kletsnat van het zweet, inspanning en bij mij ook angstzweet waarschijnlijk….

Ik krijg een déjà vue: Dit hebben we nog al is gedaan, De prekestöle, in Noorwegen, maar de weersomstandigheden, heet & vochtig maken het hier extra moeilijk. Dan kwam de pijl “canopywalk” regelrecht stijgen naar omhoog. We waren een serieus bergske aant beklimmen. Eens boven … daar lagen ze dan, de loopbruggen: netten, een ladder en planken erop, een stuk of 4à5 van 20-30m, van boom tot boom. Het was schitterend, het wiebelt hard, en Jeroen heeft zich hier effe moeten overtreffen, want die heeft hoogtevrees. Op een gegeven moment zie je in de verte de stad KL liggen. Dan maar toch proberen een foto te nemen,  kweet ni of die van den bibber niet bewogen is. Daarna de afdaling….weeral gene kattepis, op sommige momenten moest ik net geen grand ducar doen, van steen naar steen. Algoed, Yannick heeft mij goed geholpen.dan een tussenstop, met 2 mogelijheden, verder loodrecht naar beneden, natuurlijk het rapste, of langs het pad : 2km. Er zaten nog jonge gasten even uit te rusten, die wezen naar benenden, en zeiden “very dangerous!” En ja ons mannen kiezen voor …. De korste weg , 3 tegen 1 ik kon het ni halen.twas nog erger, soms door stenen op een waterke, dat naar beneden viel. Ik ga morgen stijf zijn, en mijn knieen! Eens beneden … nog natter van het zweet, is er een cafeetje waar je frisdrank, en local food kon krijgen, maar vooral een stoel om te bekomen. De volgende uitstap is voor morgen, We hebben dit zwaar onderschat , snakken naar een grote pint, en een douche.

S’avonds … ons laatste avondmaal, want morgenavond moeten we al vertrekken naar de luchthaven.

Het was 3 tegen 0 , we kiezen voor de mooiste belevenis/ restaurant die we hier gehad hebben: Fuego. Sofie had gezorgd voor een plaatske aan de balkonrailing. Wat was het weer supermooi, en superlekker. Iedere grote stad heeft toch zijn eigen toren, en zijn eigen charme, ik zou nu niet meer kunnen kiezen. Nog een frisse Leffe van Jochen op het terras van de Uthant Residence en bedje in. Morgen laatste dag.

Tussenin hadden we nog geskyped,( eindelijk gelukt na 3 weken) met de familiebij Nicole op de markt, en vooral ons moeder, da was leuk.Die zei : Pakt ulle valiezen al mor!

22-04-2015 om 02:06 geschreven door Monique, Philip, Yannick  

Samen met Jeroen, en onze huurauto op stap : naar FRIM, Canopywalk . Het Autorijden wordt al super,  Philip ist al gewoon,  en algoed da ik vanachter zit, want ik moet dikwijls mijn ogen sluiten.

Het adres was niet zo duidelijk,  maar onderweg een vragen stellen, en de mensen alhier, allemaal zeer vriendelijk : daar kunnen wij Belgen nog iets van leren,  tekenen een heel wegplan.

Eens daar,  ist … maandag gesloten. Dan komen we morgen toch terug he !

Dan maar naar hetvolgende,  Batucaves. Een reusachtige Hindoe-God, van bijna 50m, helemaal in bladgoud, staat daar in een natuurlijke Rotsopening., met de trappen is het zeer hoog, en vermoeiend.

Onderweg komen we de bewoners vandaar tegen,  en ze zijn met veel : Makaak-aapjes. De gelovigen komen daar voor te bidden, en de “ongelovigen” amuzeren hun met de aapjes. Geweldig om zien! Vele mamatjes-aap, met een hangend babyaapje. Eten allemaal kokosnoot : de offeringen van de hindoes. Daar zijn we lang gebleven, het was zo schattig . En ja, Treffers, we hebben dus( efkes maar he J  ) aan jullie gedacht, en ook de aap uit gehangen  J.

Daarna naar een Chinese Tempel, Thean Hou Tempel. De pracht en praal , steeds adembenemend.

Ondertussen,  zijn we weer stillekesaan , gebraden kiekes, moeten we NOODGEWONGEN, naar ons dagelijks vast stekje, de Italiaan Limoncello, onder de Twins, onzen dorst gaan lessen.,want in al die mooie plaatsen : moslim-hindoe-chinees , whatever … geen bier! Jeroen trakteert ons nog op pizza, en we zijn weeral aant eten!Daarna op naar Headquaters, onderweg :,( Er was een “Treffen”??? van alle zwaantjes&auto-polis, die  Maliesie bezit denken we, zekers 250 stuks! Impossant ) ….

Home, -J ( voorlopig toch),  zwemmen,  afkoelen,  en spelen in het water …met de kindjes. De Belgen zijn in de meerderheid nu! Het Appartementencomplex, is in een U gebouwd, met voorraan security, en in het middenplein een groot zwembad. Dan klaarmaken,  we gaan Sushi eten,  op het hoogste verdiep(5) , van de mooiste Mall hier, Pavillion,  er is  een hele Tokiostreet, keuze genoeg …. Wat was het weeral lekker. Napraten, met Sofie & Jochen als we thuis komen,  bedje in … morgen nog de laatste uitstappen wegwerken .

21-04-2015 om 02:38 geschreven door Monique, Philip, Yannick  

Wat is het hier heet , en wat gaan we doen vandaag  ? al den overschot wat nog op de planning staat.Na het ontbijt, vertrekken we met de Metro naar Kampung Baru: Het oude Kuala Lumpur ( reservaat) dat nog stand gehouden heeft. Het kontrast met de nieuwe stad,  ( op foto) kan niet groter zijn! ( Dus fotos, de rest, ga ik thuis pas uploaden: tijd tekort)

Daarna naar de mooiste ShoppingMall, Weeral indrukwekkend! Dubai mag dan wel de grootste hebben,  Deze van KL, en Singapore mogen er gerust naast liggen hoor. En wij met ons WijnegemShoppingske …. Hahaha,  bij ons C&A, Hema, ….. Hiet Cartier, L Vuiton,  ….

Daarna naar het KLCC- Aquarium met reuze grote vissen, Je staat stil, op een loopband die je zachtjes, door een buis voert: overal vissen.

Een frisse pint, in ons “Stamcafe” Het Italiaans rest, op het middenplein KLCC park en fonteinen.

En dan naar Sofie, want Jeroen, Sofie’s broer is aankemone,  die is natuurlijk stikkapot,  maar mag niet gaan slapen,  Wij met zijn allen terug de stad in,  naar Marini’s at 57! Een zeer hoge skybar,  zeer dicht tegen de Twins. Toen brak de hel los,  in de gietende regen met paraplus mee in de teksi.

We hebben de dresscode gemist : er was daar een feestje aan de gang, all-in red!

 We drinken,  2 lekkere coctails,  de 2^de mag al op het terras van 57^ste verdiep, de regen was al voorbij. Vele fotos, Philip mag niet filmen ? why ?

Daarna naar Jalan Alor, een (vreet)straat zo’n grote foodcourt nog nooit gezien ! en zo druk, zoveel mensen,  allemaal eten eten eten ….Nu ni te lang meer want Jeroen wordt stillekesaan een zombie .

Naar ons bedje; Tot morgen

20-04-2015 om 03:00 geschreven door Monique, Philip, Yannick  

Eerste nog de nacht,  en ochtend in Ipoh. Na het gezellig etentje, wij naar ons kamer, het was over heet, heter, heetst, en in ons kamer airco ….( we hadden nog wat blikjes bier, en onze kamer is zo mooi) Om 10u in ons bedje, voor de eerste keer zo vroeg, dan zijn we morgen vroeg uitgeslapen ….. ja tarara ….. om 1éu komen de gasten van de kamer naast ons thuis met heeel veel lawaai,  in een sorrt fabriekspand, met ijzeren deuren,  en veel echo-geluid ! klaarwakker!  Daarna geraakt ge niet meer in slaap,  we liggen blijkbaar aan een drukke “nachtstraat” ,  de locale bevolking vind het precies leuk om snachts door de straten te racen,  met ??? afgezaagde uitlaatpijpen. Best oordopjes insteken! Om iets na 4 …. (we zitten op de 3^de verdieping) begon het islam-gebed een zanger met een megaphone, of luidspreker ….. daarna weer stil …. Toen brak er weer een tropisch onweer uit om U tegen te zeggen …. Wat zeker nodig was want we kregen gewoon een “ovenheet” gevoel.

Rond 8u opstaan, douche,  en naar planB voor ontbijt, die gaat pas om 1àu open, dan maar in de buurt rondgewandeld, wat is het hier mooi! Dingen die we gisteren allemaal gemist hebben. We drinken een een zeer mooi locaal cafeetje , een capuccino : ze maken er een mooi bloemeke van ! Schitterend.

Naar Plan B dan,  een super ontbijtje, daarna uitchecken, en op naar de bergen, binnenland Maleisie, Cameron Highlands : daar zijn de Théplantages. Het was een lange weg daarnaartoe,

Onderweg, vele serres, met Fruit en bloemen,  we bezoeken een grote winkel,  en kopen aardbeien,  Je mag ze zelf plukken,  ook Gerberas een wei vol …. Alle kleuren, mooi, mooi! Op en verder naar de Thé …Op het laatst, zo’n 5km nog moesten we een straatje inslagen naar rechts,  deze ging regelrecht naar omhoog ( weer zo 20% ???) een zandweg, en maar voor 1 auto breed! Ik zei: neje da gaan we ni doen he, veel te gevaarlijk,  Yannick zei, allee gij? Dan zijn we helemaal voor niks naar hier gereden? En algoe dat we Yannicks raad opgevolgd hebben,  De weg was zeer Tricky … niks voor de bomma , Zeer hoog, en daarna terug dalen, zeer laag, want het dorpke ligt midden in een dal volledig omringd door théplantages. Zoooooo mooi weeral, en totaal anders …. We drinken …. Thé , 3 verschillende soorten, en wisselen, met mekaars tas. We brengen de lekkerste mee voor Sofie ( en vinden dezelfde daarna hier, gewoon te koop in de winkel J  )

Onze auto terug in de garage van Uthant 28, vlug nr winkel,  een pizza eten en verder nog napraten op het terras bij Sofie,  T’is hier moordend heet, en het wil maar ni regenen … Nooit gedacht dat ik mee op regen zou roepen.

20-04-2015 om 02:59 geschreven door Monique, Philip, Yannick  

Deze morgen, nog in Pangkor Laut, ontbijt : maw : zoveel eten als we maar kunnen,tot bijna indigeste van al dat lekkers,  omdat de laatste keer is, en omdat de volgende keer eten pas deze avond in Ipoh zal zijn.Daarna nog een laatste zwem, in de infinity pool, ( mijn extra kilokes eraf werken J ! t’gedacht is alles he !  ) afrekenen, en met de speedboot, terug naar vaste land.

Aldaar met de auto naar Ipoh, ongeveer 1,5 uur rijden, over 85km, langs de gewone baan,  het rijden ging al beter, tot vlotjes ( natuurlijk, dit is KL niet he!) Eens in Ipoh was alles enkelrichtingverkeer,, dus na een paar rondjes stad, zijn we er. Bloed, bloed heet is het, dit is binnenland, en smalle straatjes, veel verkeer! We vinden het Sekeping-kong heng hotelletje. De mensen zijn heel vriendelijk, maar we verstaan elkaar niet, want ze spreken geen engels.

We krijgen onze kamer, op de 3^de verdieping. Er is airco! Gelukkig! En zo mooi. K’had het al op foto op  internet gezien, maar int echt is het nog mooier, en onze kamer is zo groot. Internet krijgen we ook,  maar het werkt niet. Wel in het restaurant ernaast, planB , dit is ook al een juweeltje.

We wandelen door de stad, sommige plaatsen, absoluut niet mooi, maar daartussen, staan mooie gebouwen, en huisjes van vroeger, van de neo-classicstyle, vergane glorie.Allemaal door een architect, gestript, en opgewaardeerd. Het mooiste is toch onze kamer, en het restaurant. Aldaar gegeten, en een goei douchke, en chillen in onze kamer.

Dit is ons laatste hotel,  morgen slapen we terug bij Sofie, tot we naar huis … moeten….( tegen ons goesting weliswaar , maar daartegen, is de congee en de centen op, en aan alle mooie liedjes komt een eind).

20-04-2015 om 02:58 geschreven door Monique, Philip, Yannick