De verloren schaapjes Op 17 november kwamen we samen in de St. Antoniuskerk. Om niet op de koude vloer te moeten zitten, hadden we een warme mat op de grond gelegd, net groot genoeg voor alle kinderen. We lazen het verhaal van het verloren schaap. Jezus, onze goede herder, zorgt voor zijn schaapjes. Als er eentje verloren loopt, gaat hij zoeken tot hij het gevonden heeft en is heel blij als de kudde terug volledig is. In de schatkist zat een echte schaapskooi. Maar niet één, maar alle schaapjes waren zoek. Her en der waren ze in de kerk verspreid geraakt. Onze kinderen zochten ze allemaal bij elkaar en brachten ze terug naar hun stal. Dat zoeken was best wel leuk. Bij het kaarsje werden we even stil, hoewel dat voor enkelen toch moeilijk was. Het vlammetje had voor één van onze kinderen een onweerstaanbare aantrekkingskracht, gelukkig heeft hij zijn vingertjes niet verbrand. Samen stappen naar de bel, is altijd een beetje bijzonder. Het was een leuke viering.