Vandaag mijn eerste dag stage achter de rug! Zoals ik al eerder vermelde was hier wel wat onzekerheid over, vooral dan over mijn transport. Deze morgen om kwart na 8 kwam Willem Snyman me ophalen aan de CUT. We konden hem herkennen aan de vele honden die door het raam naar buiten zouden kijken.
En dit was dus ook wel degelijk zo! Er zaten 5 honden vanachter in de auto en echt super mooie gezonde honden. Ze hebben allemaal een naam met een of andere politieke betekenis. Echt wel lachen! Op dat moment ben ik ook een beetje in de war geraak ivm het racisme hier. Zijn de blanke nu racistisch tegen over de zwarte of omgekeerd? Geen idee niet meer eigenlijk. Onderweg naar Lebone house heeft Willem mij nog wat uitleg gegeven over de sloppewijken die wijken die we onderweg passeren en waar ik zeker niet mag komen ( nog even en ik mag nergens meer komen J ). Daar aangekomen heb ik een rondleiding gekregen en eigenlijk lijkt het een beetje op een super klein dorpje! Ze hebben daar zo een klein winkeltje, een administratief deel, een kleutertuin, Het idee achter heel Lebone house is eigenlijk dat ze mensen aanvaarden binnen het domein maar dat ze helemaal onderaan de ladder moeten beginnen. Ze moeten dus eerst op het veld werken en dergelijke voor ze hen iets aanleren zoals bijvoorbeeld houtbewerking. Met skill dat ze deze mensen aanleren willen ze ervoor zorgen dat ze na de lessen terug naar huis kunnen gaan en de producten daar kunnen maken. Lebone house wilt dan wel als tussenpersoon zorgen om deze producten te verkopen. Omdat zij betere contacten hebben en het product bij de juiste mensen kan brengen. Ze zijn daar wel enorm gelovig. Ze hebben zowel een zwarte als een blanke priester en dus twee godsdiensten. Ook enorm lieve mensen!
Echt super veel heb ik vandaag niet moeten doen. Ik heb voor iemand zijn verjaardag mee happy birthday gezongen met de kleine kindjes ( hihi kei schattig) en dan ook nog wat moeten babysitten op de erg jonge kindjes. De kindjes zijn bijna allemaal ziek en hebben hun beide ouders/familie verloren. Soms is het voor hen ook gewoon te gevaarlijk om terug naar de rest van hun familie te gaan omdat er gewoon te veel criminaliteit is of omdat hun familie te hard betrokken is bij drugszaken. Erg shockerend toch wel!
Op 20 februari hebben ze het Watersports event daar en ik heb de functie fotograaf gekregen gedurende die dag. Dus mij hoor je niet klagen J. Het event wordt mee georganiseerd door Z2A, dit is het event bureau waar steven werkt. Deze morgen om 10 uur onze eerste vergadering in het Zuid-Afrikaans. Viel best nog wel mee om te verstaan, zolang ze niet te snel praten! J De eerste dagen gaan ze met mij engels praten maar heb hen wel verteld dat ik gedurende de rest van mijn stage graag Zuid-Afrikaans zou willen leren spreken! Morgenvroeg komen ze mij terug halen en dan voor de rest moet er een oplossing worden gezorgd. Willem heeft ook wel gezegd dat hij al enkele oplossingen heeft maar hij wil graag eerst dat ik er zelf energie insteek om met een voorstel te komen. Iets waar wel mee kan leven J Praat een man met principes niet tegen zou ik zo zeggen!
Goed tot zo ver mijn eerste stage dag. Woensdag hebben we onze eerste les dus dan horen jullie weer meer van mij!
Grtz Petra
Xxx
Oh ja, die kindjes zijn suuuuper schattig als ze voor het eten een klein gebedje doen met hun handjes tegen elkaar en hun oogjes dicht J
Het is nu vrijdag nacht en heb eindelijk een gaatje gevonden om aan mijn blog te werken. Er zijn al enkele dagen verstreken ik ga mijn best doen om deze even kort te schetsen voor jullie!
Gedurende onze vlucht is alles goed verlopen, met de nodige turbulentie uiteraard Het was best wel grappig eigenlijk want we waren nog maar een paar minuten op Zuid-Afrikaans bodem en we werden echt al grellig int zak gezet! We reden met onze karretje met bagage naar onze volgende incheck balie en er kwamen zo een paar zwarte mensen ons helpen met het duwen van die karretjes. Eigenlijk hadden we er helemaal niets aan te zeggen want ze trokken het gewoon uit onze handen. Wij, zo naïef als we zijn (waren), dachten dat dit ongelofelijk vriendelijke mensen waren. Niet dus! Ze vroegen ons geld omdat ze dat karretjes enkele meter verder hadden gebracht! Op de moment zelf waren we eigenlijk te overdonderd om te reageren dus we hebben ze ook betaald ( belachelijk veel achteraf bekeken). We hebben direct tegen elkaar gezegd dat ons dit niet meer zou overkomen Niet dus. Aan de incheck balie was er een man en hij heeft ons naar de juiste gate gebracht. Zonder overdrijven niet meer dan dat en hij vroeg ons geld! Uiteraard hebben we niet betaald. Een beetje verder deden ze er alles aan om steven zo ver te krijgen om zijn schoenen te laten kuisen. Tot smekens toe!
We hadden dus al redelijk snel door dat je gewoon nee moet zeggen en alles zelf moet doen. Gelukkig is het op dat vlak beter in Bloemfontein! De taxichauffeurs zijn ons komen halen en hebben ons zonder verdere problemen ter plaatsen gebracht.
Sinds die dag zijn we begonnen met alle administratieve prullen in orde te brengen. Eerlijk gezegd hoe verder we geraakte in dit proces hoe meer problemen we kregen. Neuville vermelde in zijn laatste mailtje dat Murphy altijd een beetje meereist, wel laten we gewoon zeggen dat hij bij ons een reisgenoot is die permanent aanwezig is! Het iets tragere werkritme van de Zuid-Afrikanen maakt het er dan ook niet gemakkelijker op! Van administratie op school tot verzekeringen, internet en gsm kaarten. Alles liep fout! We zijn drie dagen bezig geweest met prullen in orde te brengen die we in België op 1 dag gemakkelijk gedaan zouden krijgen.
Vandaag zijn we naar Naval Hill gereden ( een plaats waar je absoluut niet alleen mag komen). Dit is een soort natuurpark midden in de stad. En WE HEBBEN EEN GIRAF GEZIEN!! Ook een gnoe ( wat dat ook mag zijn) en antilopen. :D was best wel indrukwekkend!
Vervolgens zijn we naar alle stage plaatsen gaan kijken en of de problemen al niet erg genoeg waren vond Murphy het nodig om er nog een schepje boven op te doen! Mijn stageplaats licht redelijk ver buiten de stad en langs de verkeerde kant buiten de stad, de eerder gevaarlijke buurt. Hoe ik daar moet geraken is momenteel een groot vraagteken. Met de fiets gaan is not-done en met de taxi betaal ik dagelijks 24 euro! Voor maandag komen ze mij ophalen en dan zouden we een oplossing moeten bedenken hoe we dit verder gaan aanpakken.
Momenteel loopt dus niet alles op rolletjes. Ook de manier van werken we zien wel is voor ons moeilijk om aan aan te passen. We hebben zo een beetje het gevoel dat het voor hen minder belangrijk is dan dat het voor ons in werkelijkheid is. Waarschijnlijk is dit ook wel omdat zij veiligheid op de eerste plaats zetten. Dit is bij ons uiteraard ook wel zo maar ergens blijf je er toch rekening mee houden dan die resultaten er moeten komen! In ieder geval, woensdag komt Neuville hier aan en dan zal er hopelijk wel wat meer duidelijkheid komen.
Om toch overtuigend positief af te sluiten voor jullie een verkeerd beeld krijgen! J We hebben hier echt al leuke mensen leren kennen. Vanavond hebben we met een hele groep een braai (bbq) gedaan (hollanders, duitsers, Zuid-afrikanen, ) echt een leuke groep.
Eens we definitief ingeschreven zijn kan ik gemakkelijker en meer op internet en dan kan ik ook fotos uploaden enzo. Dus dan horen jullie vaker van mij! Waarschijnlijk ben ik al een heel deel vergeten te vertellen maar daar kom ik later wel op terug J.
Dikke zoenen! Ik mis jullie!
Tot snel
Ow ja toch nog even toevoegen dat de Zuid-Afrikanen hier ZOT met de auto rijden! Plus dat ze hun rijbewijs redelijk gemakkelijk illegaal kunnen kopen en dat drink en drive hier hand in hand gaan! Wij als voetgangers moeten gewoon maar zien hoe en waar we oversteken dus echt veilig kunnen we dit niet noemen J
Vorig jaar in februari leek het allemaal nog zoooooo vreselijk ver weg en nu... is het ongelofelijk dicht bij! Morgen stap ik de vlieger op voor rit van bijna 24 u, kan echt niet wachten . Wonder boven wonder heb ik alles vlotjes in mijn rugzak gekregen en ben ik er eindelijk klaar voor. Kan het nog steeds niet geloven dat het morgen echt zo ver is...
Ik ga mijn uiterste best doen om zoveel mogelijk te schrijven (zonder fouten) en jullie op de hoogte te houden van mijn Zuid-Afrikaanse avonturen.
Tot snel!
Ow ja... en uiteraard ga ik jullie allemaal ongelofelijk hard missen!
. Wonder boven wonder heb ik alles vlotjes in mijn rugzak gekregen en ben ik er eindelijk klaar voor. Kan het nog steeds niet geloven dat het morgen echt zo ver is...
