Maar goed,het was geboekt en we gingen.Na een korte vlucht en een iets langere autorit kwamen we aan in Gugny.Een gehucht niet zo ver van de wit-russische grens.Met welgeteld één permanente verblijver,niet echt druk dus.Onze gastvrouw van de B&B en onze gids Marek Kosinski stonden ons al op te wachten.Een gemeend hartelijk onthaal met koffie en een dikke knuffel van de drie honden deshuizes.Na wat gebabbel stelde Marek ons voor om de benen te strekken in het moeras.Het was tenslotte nog maar 17u.Nee we hadden geen laarzen nodig.

Ha,dat ging dan nog meevallen.Eventjes later stonden we te genieten van de overweldigende natuur.Wetland tot zover het oog reikte.Oorverdovende stilte,die alleen door de talrijke vogels verbroken werd.Kraanvogels in de verte en rond ons hoofd een boze watersnip die met zijn typische geluid liet verstaan dat we niet bij zijn nest moesten komen.De tevreden blik van mijn vrouw sprak boekdelen.In gedroom zag ze de elanden al staan.

Samen met Marek de planning van de komende dagen doorgenomen onder het genot van de ondergaande zon.

Het zag er werkelijk rooskleurig uit...

Het avondeten waar ik eigenlijk een beetje schrik voor had,bleek warempel een waar genot voor de inwendige mens.

Toch maar vroeg gaan slapen.s'Anderendaags moesten we al om 5u30 uit de veren...