Toen we daar een zestal maanden werkten vroeg Luc mij of ik met hem op reis wou vertrekken naar Zuid-Spanje.  Ik stond perplex.  Zo'n vraag had ik nog nooit gehad en dan nog wel van iemand die ik niet echt goed kende.  Wie is die kerel? zei mijn moeder. Die is zeker maar op één ding uit, jou in zijn bed krijgen.  Ik was opgegroeid op een boerderij en wij gingen nooit met vakantie.  Luc had de reiscultuur wel met de paplepel binnengekregen.  Zijn achtergrond verschilde dan ook serieus van de mijne.  Ik voelde mij minderwaardig en was ook bang voor de reacties van de collega's als die merkten dat wij samen op reis vertrokken.  Ik zei dan ook nee.