Vanmorgen ben ik vertrokken in het gezelschap van Katia, een meid uit Berlijn. Ik heb nog naar Carl gezocht maar die was spoorloos. Zonder dat we het beseften kwamen we aan de overzet naar Santander want we hebben de hele weg aan het kletsen geweest. Onderweg moesten we wel over een weiland dat een boer net aan het bemesten was met vloeibare mest. We stonken als de pest. Inmiddels was Carl ook aangekomen en zijn we aan de overkant iets gaan eten. Nadien ben ik met Carl verder gegaan want Katia is in Santander gebleven. Uiteindelijk ben ik Carl ook verloren want hij kreeg last aan zijn achillespees. In Santa Cruz aangekomen (was helemaal de bedoeling niet) kon ik geen slaapplaats vinden. Noodgedwongen raadpleeg ik een Spanjaard die me begeleid naar een café. Dat was uiteraard de bedoeling niet want slapen boven een cafe lijkt mij niet zo interessant. Toen ik vroeg of ik de kamer mocht zien moest ik 20 minuten wachten want men moest ze nog klaarmaken. Ik dacht bij mezelf dat wordt niets. Uiteindelijk moest ik met een klant meegaan naar een appartement enkele straten verder. Toen hij mijn kamer liet zien kon ik mijn ogen nauwelijks geloven, een super de luxe kamer met alles er op er aan en dat voor 15 Euro !! Dat bevestigd nog maar eens dat je in die kleine dorpjes moet zijn. Ik zit hier als pelgrim uiteraard alleen maar dat geeft niet. Ik durf het hier wel aan om in dat cafe iets te eten en ga dan lekker in mijn bedje kruipen want er staan natuurlijk nog 566 km op de teller.

Tot morgen.