|
Vooraleer ik ging slapen heb ik mijn voeten nog eens ingesmeerd met een verfrissende zalf. Ik heb niet in mijn slaapzak geslapen maar eronder zodat ik mijn voeten kon laten ontluchten. Allemaal details die op de camino van groot belang kunnen zijn. Dat bleek ook zo uit te pakken want toen ik om 6u30 wakker werd voelden ze goed aan. Toen ik aan de wastafel stond vroeg ik mijn franse buurman wat voor weer ze hadden voorspeld. Volgens hem zou het in de voormiddag droog blijven. Toen ik op het punt stond om te vertrekken kwam er iemand aankondigen dat het aan het regenen was,dus weer inpakken en uitpakken. Eenmaal klaar was ik zo gemakzuchtig om mijn voorganger te volgen. Ik had beter mijn handboek geraadpleegd want na zowat 400 meter bleek dat ze naar de eerste beste bushalte ging. Terug naar de albergue dus, van een moelijke start gesproken. Na 1 uur stappen ben ik al voor de eerste keer gestopt omdat het mijn voeten wel ten goede zou komen en mijn koffiekoeken van gisteren op te eten. Later ben ik gestopt in een iets grotere bar om een totilla te eten. Het was de bedoeling om daar lang te blijven geloof ik want het zoutvat had goed zijn werk gedaan. Daar is me duidelijk geworden waarom ik overdag geen pelgrims tegenkom en de alberques altijd volzaten. Er zijn blijkbaar heel wat alternatieve, kortere en gemakkelijke routes. Bovendien zijn er een heel stelletje die regelmatig de bus nemen. Op dit punt waren er heel wat mogelijkheden. Je kon een
makkelijke route nemen langs de grote weg of door het gebergte gaan maar laat ons eerlijk zijn een pelgrim moet ook nog een beetje kunnen afzien of niet soms? Ik besloot dus om door het gebergte te gaan ondanks dat het regende en de route modderig en glibberig zou zijn maar ik zou een paar uur vroeger stoppen in Hamas in plaats van Laredos. Het is uiteindelijk een beetje anders uitgevallen. Ik heb de berg La Magdalena overwonnen maar ben na 3 uur klimmen en dalen weer uitgekomen waar ik begonnen was. Zodoende heb ik naderhand ook nog eens de kortere route gedaan. Al bij al heb ik dus zowat 15 km teveel gelopen. Hoe dan ook ik was net op tijd in Hamas om het laatste bed in beslag te nemen. Mijn voeten hebben het goed gedaan maar zullen straks weer de nodige zorg opeisen.
Na deze slopende dag ga ik in dit niemandsland een pintje drinken en mijn inkopen doen voor morgenvroeg.
Onderweg heb ik gezien de gang van zaken niet veel tijd voor een plaatje maar deLMagdalenaberg wil ik jullie niet onthouden. Ik heb ook een selfisk gemaakt. Aan jullie om te beoordelen hoe ik eruitziet. Misschien een beetje afgemat en vermagerd maar wees niet ongerust ik zit goed in mijn vel en voel me goed in mijn sas.
Groetjes
Marnix
.
|
