|
Mijn vrees voor de snurkers is uitgekomen. Twee stuks en dan nog wel links en rechts van mij zeker (ik had niet voor niks nummer 13 van bed). Maar ik had goede hoop in mijn nieuwe oordoppen en dat bleek terecht. Ik ben vanmorgen om kwart over zeven wakker geworden en stelde ik vast dat het gros van mijn kamergenoten al weg was. Ikzelf ben om 8 uur vertrokken en twee minuten later kreeg ik al de eerste klim voorgeschoteld. En wat voor éen ik zat al gelijk op mijn tandvlees.
Ik heb vandaag de gehele dag muv de schaarse lokale bevolking (zie bijlage) niemand gezien. Zo kon ik optimaal genieten van de omgeving en het was éen van de mooiste tochten die ik al gedaan heb. Uiteindelijk viel het parcour deze keer in het algemeen wel mee. Alleen mijn handboek daar stel ik me soms wel eens vragen bij. Het is allemaal goed omschreven maar 400 meter kunnen er wel eens 650 zijn en een aangenaam bospad kan wel eens een flinke afdaling zijn. Aangekomen in Gerika heb ik weer een alberque opgezocht (back in time you know). Na een flinke wasbeurt benijden stad ingetrokken om iets te eten. Het is uiteindelijk een Chinees restaurant geworden. Ik dacht bij mezelf veel eten voor weinig geld en dat was ook zo. Ik kreeg een salade mixte niet met tonijn zoals gewoonlijk maar met rauwe ham. Nadien kreeg ik 300gr vlees met ananas en champignons. Dat was lekker smullen voor 11 euro. Eigenlijk een aanrader voor iedere pelgrim je hebt zo eens het gevoel dat je gegeten hebt en niet zoals zo dikwijls op je honger blijft zitten. Uiteindelijk heb ik om 22 u mijn bed opgezocht. Toen ik op de kamer kwam waren de eeste bedden nog leeg, blijkbaar waren alle Spanjaarden naar de voetbal gaan kijken (finale Spaanse beker). Ik gaf de voorkeur aan mijn bed want morgen moet ik mogelijks naar Bilbao. We zien en horen wel.
Bye Bye
Marnix
|
