Compostela voor het goede doel

Inhoud blog

	Santiago
	Pedrouzo - Santiago ( 20 km )
	Aura - Pedrouzo ( 23 km )
	Melide - Arzua ( 22 km )
	iigondes- Melide ( 24 km )

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

In 2014 heb ik voor het eerst de compostela gestapt, een tocht van ongeveer 790 km. Bedoeling was om voldoende middelen te vergaren teneinde een praatcafé op te richten voor familieleden van psychisch kwetsbare personen. Een initiatief dat de dag van vandaag zijn doel niet heeft gemist. Inmiddels is het praatcafé uitgegroeid tot een druk bezochte organisatie dat niet alleen door familieleden maar evenzeer door diverse instellingen uit de gezondheidszorg, zorgverstrekkers alsmede scholen en studenten wordt bezocht. Het praatcafé heeft inmiddels de poort geopend naar dialoog en wederzijdse ondersteuning. Om reden dat onze jaarlijkse inkomsten niet toereikend zijn om de kosten te vereffenen zal ik ook dit jaar voor de vierde keer naar Santiago stappen in de hoop opnieuw voldoende gelden in te zamelen om het programma van 2019 te bekostigen. Op 16 april a.s. zal ik mijn tocht aanvatten om vermoedelijk eind mei na een tocht van 790 km aan te komen in Santiago. Wenst U mij te steunen en ons praatcafé te sponsoren dat kan door storting op rekeningnummer BE68 8900 6408 8234 tnv Similes Praatcafe Psychose met vermelding "compostela 2018" Wenst U een fiscaal nummer dat kan U storten op rekeningnummer BE71 0011 0730 0769 tnv Similes vzw met vermelding "compostela 2018" Namens mijzelf Marnix Willems en de medebestuurleden Heidi,Marianne,Hilde, Wilfried,Francine,Marcus, Marjolein en Carine HARTELIJK DANK Voor meer info zie www.praatcafepsychose.be Goed om weten: Vanaf een sponsorbedrag van € 50,00 ontvangt U: - een gratis lidmaatschap t.w.v. € 25,00 -ons driemaandelijks tijdschrift en programmaboekje - korting op onze activiteiten - per schijf van € 12,50 een lot voor de jaarlijkse verloting van een 7 daags verblijf in Zuid Spanje - een vermelding op onze website en bij aanvang van iedere activiteit

19-04-2018

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Zarautz - Deba ( 23 km )

Onder een blauwe hemel en een heerlijk morgenzonnetje om 9 vertrokken. Op de zeedijk was het heerlijk genieten van de mooie plaatjes en de ruwe zee. Al vrij vlug kwam ik in Gateria, een mooie maar drukke stad. Even door de hoofdstraat gelopen om de sfeer om te snuiven. Voor een stop was het nog te vroeg want ik had nog een hele lange moeilijke weg af te leggen. Van Gateria tot Deba was het wel even anders. Over een afstand van 20 km heb ik amper nog 5 pelgrims gezien. Maar dat deerde mij zeker niet, zo kon ik optimaal genieten van de omgeving en van de rust. Heerlijke momenten zijn dat. Ik heb kennis gemaakt met Raphael en Manuel met zijn echtgenote (allen ui Madrid). Een vlak stuk was er weer niet bij vandaag , klimmen of dalen was de optie. Op culinair vlak is de camion norte een ware ramp. Alberques zijn er nauwelijk en als je er een tegenkomt is hij gesloten. Je bent als het ware verplicht om naar de grotere steden te gaan met het gevolg dat je flink in je geldbeugel mag gaan. Na 9 uur stappen kwam ik in een gehucht dan toch een bar/restaurant tegen dat open was. Met tal van verwachtingen ging ik binnen maar kon mijn intenties gauw opbergen. Een man zat achter zijn tap (uit verveling denk ik) de krant te lezen en voordurend door een piepklein venstertje te kijken of er eventueel een klant (pelgrim) op komst was. Ik denk niet dat hij 5 klanten gehad heeft. Het restaurant was gesloten. Ik bestelde een serveza en probeerde tot driemaal toe een (gebaren) gesprek op gang te brengen maar tevergeefs. Het enige wat de man uitbracht was 1,60 por favor. Aangekomen in Deba ben ik gelijk gaan informeren op het bureau voor toerisme voor een slaapplaats. Veel keuze was er niet. In heel de stad was er welgeteld 1 alberque en 1 pension. De alberques was nog een eind weg en ik zag het eerlijk gezegd niet meer zitten om het te zoeken dus werd het een pension. Ik heb me neergeploft op mijn bed. Na een douche ben ik dan op zoek gegaan naar wat eten. Het is uiteindelijk een goede schoenzool geworden met een portie vettige frieten en een spiegelei. Dat ei was echt heerlijk en daar moet ik het dan mee doe. Al bij al een zware dag dus maar ben toch voldaan in mijn bed gekropen uitziende naar de volgende uitdaging met moeder natuur.

Tot de volgende

Groetjes

Marnix