15/07/2007 : Aanvraagformulier 10/09 tem 16/10/2007 : Voorbereidingscursus 24/12/2007 : Tussenvonnis uitgesproken 20/06/2008 tem 16/07/2008 : maatschappelijk onderzoek gesprekken maatsch. assistente & psychologe 05/08/2008 : POSITIEF ADVIES !!!!!! 08/08/2008 : gerechtsbrief met datum vonnis in brievenbus 09/09/2008 : vonnis in de jeugdrechtbank te Mechelen 22/09/2008 : Definitieve uitspraak geschiktheidsvonnis te Mechelen 26/09/2008 : Geschiktheidsvonnis ontvangen. 13/10/2008 : Intake bij adoptiebureau HKM 22/12/2008 : documenten laten wettigen bij de notaris 05/01/2009 : verzamelde documenten binnenbrengen bij HKM. 14/01/2009 : verslag van OM toegekomen bij HKM. 16/01/2009 : ons dossier opgestuurd naar ministerie van buitenlandse zaken voor apostilles. 04/02/2009 : Dossier vertaald. 20/03/2009 : Dossier opgestuurd naar Kazachstan. 04/10/2009 : Eerste vertrek naar Kazachstan. 23/10/2009 : Terug thuis gekomen na bindingsperiode. 08/11/2009 : Tweede vertrek voor de rechtbank. 11/11/2009 : Rechtbank in Kazachstan. 27/11/2009 : Einde beroepsperiode 24/12/2009 : Wij rijden naar schiphol en overnachten daar. 25/12/2009 : Ons Alexy toegekomen op schiphol.
Ons wereldkind : ____________
In een land ver van hier wacht je op ons. We weten nu al dat we van je houden. Ons hart leidt ons naar Kazachstan. We moeten nog zolang op je wachten. Vele mensen tellen met ons af.
zoals jullie al weten zijn wij ons nieuwe leven begonnen met ons drietjes. Ons adoptieverhaal zit erop en daarom willen wij nog enkele dankwoordjes toevoegen aan ons blog vooraleer wij deze afsluiten. Eerst en vooral natuurlijk Annick en Annemie van 'Het kleine Mirakel'. Jullie hebben geholpen om onze droom te verwezenlijken nl. mama en papa worden van een prachtige dochter. HARTELIJK DANK DAARVOOR. Wij willen ook het team in Kazachstan bedanken die uitmuntend werk hebben geleverd en om er voor ons te zijn. Ook vergeten we de vele berichtjes en e-mails die we ontvangen hebben niet. De vele mensen die ons hebben gesteund tijdens ons adoptieavontuur.
BEDANKT ALLEMAAL
PS. Voor de mensen die nog aan het begin van hun avontuur staan, geef nooit op en hou de prachtige beloning op het einde voor ogen. Het is niet altijd makkelijk en jullie zullen de neiging hebben om als er iets misgaat het adoptiebureau de schuld te geven maar denk eraan dat deze mensen er alles aan doen om jullie kindje thuis te krijgen. In ieder geval succes en veel moed.
ONS DOCHTERTJE IS THUIS : __________________________
Het is gelukt. Onze dochter is veilig en wel met mama en papa en oma en opa thuis geraakt. We waren Donderdag 24 December omstreeks de middag richting Hoofddorp (Schiphol) gereden met zijn vieren om ons in te checken in ons hotel dat we geboekt hadden. Kwestie van niet voor verassingen te staan m.b.t het verkeer en het slechte weer, want de vlucht van ons prutske wilden we voor geen geld of stom toeval missen de volgende dag! We moeten zeggen dat toen we aankwamen in het hotel dat dit toch een aangename verassing was. Het hotel was mooi gedecoreerd voor de feestdagen en we voelden direct de kerstsfeer toen we binnenkwamen. Kerstavond hebben we dan ook gevierd met mijn schoonouders (Dirk) in het hotel met een mooi en uitgebreid kerstdiner in een volgeboekt restaurant. De volgende dag waren we vroeg paraat om te vertrekken met de gratis shuttlebus richting Schiphol, echt wel handig hoor. Na enkele uurtjes rond te slenteren in schiphol zelf was de moment aangebroken na een vertraging van ongeveer een half uurtje. Ze was geland. (Toch wel even stressen hoor !) Wij hadden ons al verspreid om alle mogelijke gates niet over te slaan en plots hoor ik mijn vrouw(Ann) roepen : Ze zijn er! Even een spurtje gedaan en toen stonden we oog in oog met onze dochter en haar begeleider. We hebben haar direct in onze armen gesloten en niet meer los gelaten. Zo lang naar verlangd ,zo lang mee bezig geweest en toen was ze daar,op kerstdag. Deze kerst zullen we nooit meer vergeten.
Het ziet ernaar uit dat we een kerstkindje gaan krijgen. We hebben vandaag vernomen dat ons kleintje zal landen te schiphol op 25/12/2009. Ja, je leest het goed, op kerstdag! De feestdagen kunnen niet beter worden nu en we zien er erg naar uit om ons dochtertje terug in onze armen te sluiten en nooit meer los te laten. We hebben nog het een en ander te doen voor de thuiskomst van ons dochterje maar dat komt allemaal wel in orde. We vertrekken naar Amsterdam op 24/12/2009 en zullen Kerstavond in Nederland vieren. En de volgende dag gaan we ons mooiste cadeau van ons leven ophalen, ons eigenste kleine lieve meid. Ouders worden is het mooiste en dierbaarste waar we al zolang naar verlangd hebben en eindelijk na een lange weg is het moment voor ons aangebroken. Het wordt een prachtig eindjaar en een nog mooier nieuwjaar!
Zoals jullie wel weten liep nu vrijdag 27 November onze beroepsperiode tot zijn einde en zoals beloofd een foto van onze dochter : Is ze geen schatje ?
TERUG THUIS NA RECHTBANK : _____________________________
We zijn terug in het land,vanmorgen om +- 10.20 u geland in zaventem. Het was weer een zware reis maar we zijn heel blij met het resultaat. Nu is het enkel nog aftellen en onze dochter is thuis. We zullen waarschijnlijk de feestdagen nog zonder haar moeten vieren maar kort na nieuwjaar zou ze normaal thuis zijn. Dus we mogen zeker niet klagen met het verloop van onze procedure.Alles gaat voorlopig heel vlot ook al was de rechtbank erg stresserend! Je moet de rechtbank zeker niet als vanzelf opvatten want ze durven toch pittig uit de hoek te komen,maar als je je dossier goed kent zou dit toch moeten lukken.Ik schrijf dit zeker niet om de toekomstige adoptieouders schrik aan te jagen maar ze mogen er ook zeker niet te licht over gaan. Vanavond terug lekker in ons eigen bedje slapen en slapen zal wel lukken na een lange vlucht, zeker als je weet dat we van gisterenmorgen (kazach-time) wakker zijn en waarschijnlijk maar vanavond rond 23.00u (Belgische tijd) zullen gaan slapen.
Vandaag was het een zeer stresserende dag. We hadden pas om 16.00 u plaatselijke tijd rechtbank. Toen we bij de rechtbank arriveerden moesten we nog wachten tot het onze beurt was. Na een ongeloofelijk vragensaldo van de rechter en de procureur en de maatschappelijk assistente hebben ze nog eerst enkele minuten zich teruggetrokken om te beraadslagen. En dan werd het vonnis voorgelezen en na een hele brief voorgelezen te hebben kwam het erop neer dat wij:
Officieel mama en papa zijn !!!!!!!!!!!!!!!
Nu nog 15 dagen afwachten voor de beroepsperiode en dan kunnen we al wat meer van de sluier oplichten met misschien wel een foto van onze kleine pruts. We hoeven jullie waarschijnlijk niet te vertellen hoe blij we zijn, maar we gaan dit toch doen.
Dit is terug een berichtje vanuit Almaty. Het sneeuwt hier al vollen bak en het is best al goed koud. Een muts en handschoenen is geen overbodige luxe. We zitten momenteel op hotel.Dit is eigenlijk wel handig voor dit korte verblijf in Kazachstan. Je hoeft je van niets aan te trekken en je kan je volledig concentreren op de aankomende rechtbank. De zenuwen beginnen nu best wel te komen want morgen is de grote dag. Hopelijk verloopt alles vlotjes en hebben we diezelfde dag uitspraak zonder uitstel of andere mogelijke gebeurtenissen. We hebben al een kleine voorbereiding achter de rug maar het is de angst voor het onzekere dat je toch parten begint te spelen. Dit is nu éénmaal één van de stappen die we moeten ondernemen en we moeten erdoor. Maar alles voor onze kleine pruts. Aftellen geblazen en vingers gekruist.
KLAAR VOOR 2DE VERTREK : ___________________________
Onze set documenten dat we nog in orde moesten maken voor de rechtbank zijn gewettigd en vertaald. We zijn ze Zondag gaan ophalen bij onze vertaalster. De visumaanvraag heb ik gisteren gaan binnen doen en vandaag heb ik de visums gaan ophalen, dus dat is ook weer in orde. Nu nog wat inpakken, nog hier en daar wat regelen en we zijn er weer klaar voor. Onze tickets zijn ook geboekt. We hebben besloten om terug met Lufthansa te vliegen omdat deze tickets gratis aan te passen zijn en je er geen forfait op moet betalen indien je je vluchtdatum wil verleggen.Best wel handig. En tevens een prima vliegmaatschappij trouwens. Nu nog een paar dagen gaan werken en dan is het weer aftellen geblazen. Hopelijk verloopt de rechtbank nu nog vlotjes zonder uitstel en is ons papierwerk ook allemaal in orde. We houden jullie op de hoogte !
Het is zover mensen. De rechtbankdatum is gekend en is ongelofelijk vlug : 11 November We zijn nog maar net thuis en kunnen al terug inpakken, maar je zult ons zeker niet horen klagen. Slechts ongeveer 2 weken zullen we thuis zijn tussen bindingsperiode en rechtbank. Dit is het grote moment, gelukkig kunnen we onze zinnen nog verzetten met allerlei dingen die nog moeten geregeld worden. We hebben nog enkele documenten die we nog in orde moeten maken, onze visums terug aanvragen, en nog zo veel meer. Daarom zullen we niet moeten zeggen hoe druk het hier nog is zeker. Maar dat hebben we er allemaal heel graag voor over en hopen stilletjes op een vlotte rechtbank en dat onze kleine meid nog juist voor de kerstdagen zal thuis zijn . Als dit het geval zal zijn dan zullen het spetterende feesten worden en kan ons jaar en de komende jaren niet meer stuk. Eindelijk het lang verwachtte gezinnetje waar we van droomden. Nu nog even de zenuwen onder controle krijgen en alles loopt gesmeerd.
Dit is terug ons eerste berichtje vanuit ons geliefd Belgielandje. We zijn terug thuis van vandaag rond ongeveer 12.30u.(plaatselijke tijd welteverstaan) Na een lange nacht en eveneens lange vlucht zijn we terug heelhuids thuis geraakt. We hebben een vlotte verbinding gehad en hebben zo goed als geen vertraging gehad. We zijn blij terug thuis te zijn maar hebben uiteraard een dubbel gevoel hierbij. Onze kleine pruts achterlaten was natuurlijk niet gemakkellijk maar we weten dat ze in zeer goede handen is. En het is één van de drie fases in deze adoptieprocedure waar je door moet, maar we proberen dit positief te bekijken en denken zo dat we nu al één van de drie achter de rug hebben en weeral een stapje dichter staan bij het definitief samenzijn met onze kleine meid Nu nog een snelle rechtbankdatum en dan kunnen we weer richting Almaty vertrekken. Het zal nog een drukke periode worden voor we naar de rechtbank kunnen. We moeten nog enkele documenten in orde brengen,gaan winkelen, ons prutske haar kast met kleertjes in orde brengen, nog enkele dingetjes in haar kamertje aanpassen , haar aankomstkaartjes gaan kiezen en nog zo veel meer. We zullen nog weten wat te doen en zullen zeker niet stil zitten ! Want de tijd gaat snel.
NOG EEN BERICHTJE UIT HET VERRE KAZACHSTAN : ________________________________________________
Het is weer enkele daagjes geleden dat we nog iets geschreven hebben. Maar hier zijn we weer!! Met onze kleine meid gaat het super.Tijdens ons bezoek vandaag was ze weer flink actief: kruipen,zitten,lachen,spelen en af en toe al leren stappen met mama en papa(en dat lukt al aardig hoor !) Morgen hebben wij ons laatste bezoekje, en zullen haar enorm missen. Toch zijn wij heel blij en mogen zeker niet klagen omdat wij haar elke dag hebben mogen bezoeken. De bezoekdag voor morgen was nog niet zeker, maar na enkele telefoontjes van onze tolk werd dit toch bevestigd. Morgennacht vertrekken we hier met een dubbel gevoel: blij dat we terug naar ons thuislandje mogen maar triest dat we onze kleine meid moeten achterlaten. Hopelijk staan we hier binnen een viertal weken terug voor de rechtbank.
Zaterdag zijn we met Geert, Ann en de kids naar Kok-Tobe geweest. De kabelbaan nemen was best wel spannend. Eenmaal boven gekomen was het uitzicht over Almaty schitterend. Daar besef je pas hoe groot deze stad wel is. Op het centraal gelegen pleintje stond het symbool van de stad : een heel mooie fontein in de vorm van een appel. Verder waren er ook nog souvenierswinketje, mini dierentuintje en voor de kids een speeltuintje. In de mooi aangelegde tuintjes bevonden zich verschillende waterpartijtjes. We hebben er maar een hele daguitstap van gemaakt en zijn boven in een restaurant met uiteraard prachtig uitzicht blijven eten. De kelners waren er gekleed in de typische Kazachse klederdracht.Mooi om te zien.
HEEL BLIJ MET ONZE PRINSES : ____________________________
Het is elke dag feest voor ons als we naar onze kleine meid mogen. Vandaag was ze wel heel aktief .Ze lachte en brabbelde er vrolijk op los. We hebben haar op het hobbelpaardje gezet en heel de speelzaal mee rond gecrosst. Dit vond ze uiteraard heel prettig en begon zelf al met haar kleine beentjes op en neer te gaan op het paardje. Hoe meer we haar zien , hoe verliefder we op haar worden. We hebben nog vier bezoekjes te gaan en zullen haar daarna enorm missen maar hopen haar spoedig terug te zien. Hopelijk laat de rechtbank niet te lang op zich wachten.
(foto van een jurd die nu nog door traditionele kazachen als woonplaats wordt gebruikt)
Zelfde tijd en plaats werden we weer opgepikt. Vandaag had ze veel last van haar doorkomende tandjes. Dit merkte je doordat ze alles vast greep en in haar mondje stak en er stevig op begon te kauwen. Je zag dat ze echt geweld zette en rare gezichtjes trok. Ze is wel een sterke meid want huilen deed ze niet. De tijd vloog weer voorbij en wij kijken uit naar morgen.
Vandaag werden we weer opgepickt door onze vaste chauffeur. Dan zijn we weer met een dolle rit gearriveerd in baby-house nr 2. De verzorgster (een hele lieve dame) kwam met ons klein prutsje op haar armen aangelopen . Eerst had ik (Ann) een foto genomen van de verzorgster met onze kleine meid om later te kunnen uitleggen dat zij voor haar de eerste maandjes van haar leven heeft gezorgd. Dan zijn we direct beginnen spelen en voor we het wisten zat onze tijd er weer op.
In de namiddag zijn we op uitstap geweest naar 'ALMATY LAKE'. Adembenemend mooi. Wij zijn met de 4x4 hogerop gereden tot +- 8000 m hoogte. Daar lag er sneeuw en was het behoorlijk koud. We waren dus goed warm aangekleed. Deze uitstap was echt de moeite waard ,prachtige natuur. Veel foto's genomen. Het contrast van de stad en de bergen was enorm .
Vandaag zijn we terug naar onze kleine spruit geweest. Ze leek nog maar juist uit haar bedje te komen want op de eerste momenten met ons leek ze nog wat moe te zijn, daarna begon ze terug aktief te worden. We hebben ze vandaag ook in haar loopwagentje gezet en dit begint aardig te lukken vooral als je haar favoriete speeltje voor haar neusje bengelt. Alles wat ze doet vinden we zo schattig.(kersverse ouders hé !),zelfs wanneer ze moet niezen.
Voor de berichtjes te sturen.Dit lukt soms dus degene die een berichtje verwachten zullen soms geduld moeten hebben. Voor de thuisblijvers.Wij komen terug op 23 Oktober .We landen in Zaventem met vluchtnr.LH 4572 omstreeks 10.20 u
Zondag zijn we naar een plaatselijk marktje geweest waar vooral groenten en vlees verkocht werden. De groenten zagen er goed uit maar het vlees was andere koek. Het lag lekker onder de zon te zweten en vliegen die er graag op landen. Ik denk niet dat dit erg hygienisch was. Dan zijn we verder gegaan richting ' Green market '. Gezellige drukte en heel veel volk. Dit is zowat te vergelijken met de ' Souks' in Turkije. Daar hebben we onze eerste souveniers gekocht.
WEEKEND. -------------- Vandaag en morgen hebben we geen bezoek dus zijn we samen met Grietje naar het bekende PANFILOV PARK geweest. Het is echt een prachtig park. Ongelofelijk veel bruidsparen gezien die zich gewillig laten fotograferen. En monumenten in overvloed. De kleurrijke kathedraal stond centraal in het park en daar zijn we uiteraard even binnenin een bezoekje gaan brengen. En nu zitten we weer in ons vertrouwd internetcafe 'BLACK BERRY' samen met Grietje zodat we onze blog kunnen aanvullen en jullie mee op de hoogte kunnen houden van onze avonturen in Kazachstan.
De vlag van Kazachstan : werd aangenomen op 4 Juli 1992 en bestaat uit een lichtblauw veld, met daarop een vliegende adelaar onder een zon met 33 stralen.
EINDE VAN ONZE BLOG :
EEN GELUKKIG NIEUWJAAR VOOR 
ONS DOCHTERTJE IS THUIS :
EINDE BEROEPSPERIODE :
TERUG THUIS NA RECHTBANK :
TERUG IN ALMATY :
NOG EEN BERICHTJE UIT HET VERRE KAZACHSTAN :
!)
KOK-TOBE :
HEEL BLIJ MET ONZE PRINSES :
ONS KLEIN PRINSESJE :
gearriveerd in baby-house nr 2.
ZONDAG 11 OKTOBER :
WEEKEND.
