Helaas, al weer even geleden Ondertussen zijn we weer verzeild in de sleur... werk dat wat tegenvalt en ohja, op politiek-schadaal-vlak is er niets veranderd. En dan heb ik het niet alleen over het Belgisch niveau, want ook op het Europees-internationaal vlak loopt er goed wat fout. Voor zij die eraan twijfelen: sla eens een krant open ;-)
I'll be back.. misschien niet meteen, maar toch ;-)
De regering Leterme I, II of III (ik vergeet of het nu bij de eerste, tweede of derde poging was) heeft gefaald. Eigenlijk was iedereen al wel langer op de hoogte, maar door de brieven verstuurd door het Hof van Cassatie werd het nogal moeilijk om verder te blijven doen. Uiteraard werd er druk gespeculeerd over wie, wat en hoe het allemaal zou moeten opgelost worden.
De oplossing: de voormalige kamervoorzitter neemt het over, maar we blijven wel verder werken met dezelfde coalitiepartners en dezelfde mensen. Wie zei er dat België niet democratisch zou werken?
Bloggen is gevaarlijk! Internet ook.. Eigenlijk moet gewoon iedereen belastingen betalen (eventueel ook op pendelen naar het werk ) en vooral geen commentaar leveren op wat politici doen/niet doen.. Goed zo! Democratisch gehalte gaat er dan misschien wel een klein beetje op achteruit.. Niet?
Blijkbaar is het de gewoonte om na een aantal mislukkingen in de politiek te stappen. Ontslag als kabinetschef en hup, de politiek in! Het enige probleem dan is het vinden van nieuwe politieke standpunten, het ontwikkelen van een nieuw programma zeg maar.. En dan komt het briljante idee om mensen die pendelen naar Brussel (ja, daar werken ongelooflijk veel mensen, inclusief mezelf, toevallig ) te belasten.. Gezellig zo..
Dat politici in België niet zo'n positief beeld opwekken op straat, is al langer bekend. Dat zij als enige in deze tijden van crisis geen problemen ondervinden (soms zelfs in tegendeel), daar ligt ook al niemand meer wakker van. Het is zoiets als berusten in het onvermijdelijke.. Maar dat er snoepreisjes worden gemaakt naar New York omdat er toevallig niets beter te doen valt, dat gaat er nu net over. Vooral als er dan wordt aangekondigd dat eigenlijk iedereen in België zal moeten opdraaien voor de 'leningen' aan de grote banken.. Dhr. De Crem kan er zich alvast niet druk in maken.. Hij zat in New York, op café.. Of niet?
En dat dan terwijl bekend gemaakt wordt dat tienduizenden mensen hun elektriciteit en dergelijke niet meer kunnen betalen.. gezellig zo! Dhr. De Boeck zal er in alle geval niet van wakker liggen!
het einde van hoofdstuk twee, begin van hoofdstuk drie?
Na zes jaar studeren aan het middelbaar kwam er een einde aan het eerste hoofdstuk van jarenlang studeren. Toegegeven, ik was niet echt blij om te beginnen aan een universiteit. Ik had allemaal vrienden, ik was waar ik moest zijn. En toch werd de grote stap gezet en opeens bevond ik mij als enige van mijn oude schooltje op een massabedoening!
De keuze was snel gemaakt. Eerst ging het om archeologie, geschiedenis of rechten. Na ff nadenken werd er dan toch maar besloten om voor het grote geld te gaan.. Of net niet natuurlijk. Dat moet nog altijd blijken Na zes jaar studeren en zwoegen op een rechtenafdeling van die massabedoening, weet ik nog altijd niet of het nu allemaal wel iets opbrengt. Ik heb zo'n vermoeden dat ergens achter een kassa staan, werken als verkoopster of gewoonweg bandwerk doen misschien toch niet zo'n slecht idee was...
Zes jaar nadat ik de eerste keer voet zette op een universiteit, vraag ik mij af wat er nu in hemelsnaam van ons verwacht wordt. De helft van de mede-afgestudeerden waagde vorig jaar al dé sprong naar de arbeidsmarkt.
Advocaten- en de bijhorende kantoren zijn echter haaien.. Nog geen jaar later is die helft die het probeerde dan ookal meteen zwaar gedesillusioneerd toe aan een tweede job, liefst zo ver mogelijk van de advocatuur. Zes jaar zwoegen om dan te gaan werken voor een hongerloon. Natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die er van overtuigd zijn dat alle advocaten miljoenen per jaar verdienen en niets anders doen dan hun clienteel de volle pot te laten betalen voor zaken die eigenlijk al lang verloren zijn. Alleen zit het dan als beginneling toch wel ff anders... het maximum ligt behoorlijk lager dan wat mensen die geen zes jaar studeerden verdienden. Met wat geluk kom je terecht op een kantoor waar stagiairs niet volledig uitgebuit worden en waar er een bepaalde, zij het zeer beperkte, mate van respect kan worden opgebracht. Dan wordt er ook voldoende betaald.. Maar, voor alle anderen, zo'n 90 % van de medestudenten, zit er niets anders op dan ten minste de eerste drie jaar door te brengen in een onderbetaalde, vermoeiende, stresserend job. En als de stagemeesters dan ook nog eens de eer opstrijken voor al het harde werk.. Dan ben je eraan voor de moeite
Na 45 afwijzingen or so ben ik er zeker van.. Een job vinden na zes jaar zwoegen, met behoorlijke resultaten might I add, is quasi onmogelijk. Tenzij je natuurlijk net geluk hebt. Maar hoe vaak komt zoiets voor?
Het tweede hoofdstuk werd afgesloten, alleen is het nu afwachten of het derde echt wel iets wordt
Waris Dirie was drie dagen spoorloos toen ze in Brussel verbleef als VN-gezante. Na drie dagen werd ze teruggevonden in het hartjke van Brussel, in het gezelschap van een vreemde man, bij die 'een etentje' zou gaan klaarmaken... Ik weet niet hoeveel vrouwen zoiets doen, maar ik stel mij toch een aantal vragen bij de toestand van Mevrouw Dirie, als ze al naar huis wil gaan met een onbekende in een vreemde stad..
Haar advocaat vertelde vanuit Oostenrijk dat ze verschillende verwondingen heeft opgelopen, omdat ze twee dagen lang werd vastgehouden door een taxichauffeur, nadat ze omwille van haar huidskleur twee keer werd weggestuurd in een Brussels politiekantoor. De nummerplaat van de taxi, hoe hij eruit zag, naar waar ze juist reden en hoe de chauffeur eruit zag, dat wordt niet gemeld aan de politie in België. Op die manier wordt het onderzoek uiteraard vast niet belemmerd. Als politieagenten iemand wegsturen, zal het in Brussel alvast niet zijn omdat ze eruit zien als een prostituee of omdat ze zwart zijn.. Ze heeft ook nooit klacht neergelegd tegen de Brusselse politie. In tegendeel, nadat ze werd teruggevonden in Brussel, gaf ze in een televisieinterview toe dat het een groot misverstand was, om eens in Oostenrijk haar verhaal volledig te veranderen..
Haar verwondingen zijn overigens zo erg, dat ze haar linkerarm niet meer kan optillen.. Maar tijdens het filmpje kan die arm niet genoeg gebruikt worden.. Ik heb zo mijn twijfels over de echtheid van het verhaal. Nog iemand?
Soulsister in het Sportpaleis.. of hoe iemand schandalig veel betaalde voor een concert..
" Vlaamse artiesten schrijven geschiedenis in het Antwerpse Sportpaleis.
Na Milk Inc., Clouseau en Natalia is het in maart de beurt aan
Soulsister. Vele duizenden fans kijken reikhalzend uit naar de
langverwachte reünie van de band die van 1988 tot 1995 wereldwijd hoge
toppen scheerde."
"De inmiddels 59-jarige zanger zat in een messcherp pak en liet de
meeste bindteksten over aan kompaan Jan Leyers. Vocaal klikte het
tussen beide heren vooral in de fiftiespastiche 'In Love'. Verder deed
ook de Amerikaanse achtergrondzangeres Vivica Turrentine van zich
spreken. Als een ware soulsister gooide ze onder meer het softe
sfeertje van 'Changes' volledig om en voegde er een vurige,
gospelachtige pointe aan toe.
Het programma bevatte alle bekende
songs in haast identieke jasjes als destijds, met daarnaast een paar
vergeten liedjes en het gloednieuwe 'Everytime I Hear a Love Song'. Dat
nummer was niet echt een openbaring, maar plaveide wel mooi de weg voor
hun grote klassieker 'The Way to Your Heart'. De keuze om uit te pakken
met 28 songs, in de stijl van de Clouseauconcerten, zorgde er wel voor
dat je als toeschouwer niet altijd bij de les was. Met deze show hield
Soulsister echter wel de eigen mythe waardig intact."
Dus.. als we deze recencies mogen geloven was het optreden van Soulsister gewoonweg briljant. Alleen.. was dat buiten ondergetekende gerekend
Het concert begon stipt op tijd, wat bewonderenswaardig is, in een wereld waar alle concerten altijd te laat beginnen. Meteen erin vliegen zat er spijtig genoeg niet in... Een overactieve, enthousiaste fan voor ons ging volledig uit zijn dak MAAR viel dan ook na de eerste twee tonen weer stil. Tijdens de volledige eerste helft stond de muziek luider dan de micro, waardoor de stemmen van Paul & Jan niet echt hoorbaar waren, hoe hard ze ook probeerden. Ik vraag mij dan ook af of iemand tijdens die eerste helft wel doorhad of er daadwerkelijk iemand aan het zingen was. Op een paar spannende momenten na, elke 20 min kwam weer een goed nummer, was de eerste helft dus niet zo verschrikkelijk briljant. Kwam daar nog bij dat het podium piepklein was en er geen videoschermen waren, waardoor de mensen die net achter ons zaten meteen met verrekijkertjes aan de slag gingen, maar zelfs toen niet echt doorhadden wie nu exact waar stond. Het felle kostuumpje van Paul had wel een clue kunnen opleveren, maar dan nog...
Toen er net wat sfeer was, werd er meteen gemeld dat er ook een pauze van 30 min ingelast werd. Na een hele hoop verhuizen tussen de mensen heen, ving de tweede helft aan. Die tweede helft was beter dan de eerste, maar hoe kan het ook anders. De micro's werden aangepast, waardoor nu het wonderlijke geluid van de stemmen tevoorschijn kwam! Spijtig genoeg waren er ook nu te weinig nummers die het publiek echt meekregen, waardoor de ambiance die zorgvulig werd opgebouwd door Vivica al snel verdween.
Al bij al hebben Vivica en de band geprobeerd om het allemaal nog wat recht te trekken, maar het mocht niet baten. Wij zijn alvast niet meer van plan om nog 35 neer te tellen voor een concert waar duidelijk niet al te veel moeite werd ingestoken... Spijtig, want het had allemaal zo mooi kunnen zijn...
Wat lees ik vandaag.. Ministers nemen ontslag omdat ze verdacht wordne van gesjoemel.. Een paar maanden later wordt er gewoon lichtelijk interne druk uitgeoefend en voila: een nieuwe post als parlementslid
In alle boekjes, of het nu Flair, Dag Allemaal of Libelle is (oh jawel, we hebben het hier over de hoogstaande literatuur die iedereen wel eens leest, of het nu gaat over personen van het vrouwelijk of mannelijk geslacht ), staat er wel iets over hoe vrouwen of mannen zichzelf eerst moeten aanvaarden voor een relatie ook maar kans op slagen heeft. Maar geef eens eerlijk toe, hoeveel mensen zijn er die elke morgen opstaan en denken: god, wat zie ik er weer goddelijk uit vandaag? Juist ja, je kan ze waarschijnlijk op een hand tellen.
Wat nog erger is, diezelfde blaadjes stellen dat twee pagina's verder vast dat er toch wel een probleem is met hoe je eruit ziet. Eerst wordt gezegd dat er niets mis is met een maatje meer, om vervolgens op pagina 2 te vertellen hoe de kilootjes van de feestdagen eraf kunnen gesport worden, met tips voor de vastenmaanden die altijd volgen op zo'n feestperiode. Als je dacht dat bepaalde kledij je stond, vergeet het maar. Eigen smaak is best ok, tot er iets anders in de mode komt. Dan worden al die eigenheden buitengekieperd voor iemand "Ralph Lauren en de nieuwe collectie" kan zeggen . Maar blijf vooral jezelf... Zolang het in de mode blijft, is alles toegelaten. Maar owee als er iemand een jeans draagt van het vorige seizoen :)
Ik stel dus voor.. dat iedereen eet wat hij/zij wilt, draagt wat hij/zij wilt, doet wat hij/zij wilt en leeft zoals hij/zij wilt. Ik doe alvast lekker verder
Even een klein nieuwsitem... Wetenschappers hebben ontdekt dat op plaatsen waar er grotere vervuiling heerst, meer vrouwen worden geboren dat mannen, terwijl dat nu in België omgekeerd is. En dan maar blijven beweren dat mannen het sterke geslacht zijn.. Een klein beetje vervuiling en ze vaporiseren :-8
Het is me wat.. ondertussen weet niemand exact hoeveel dagen we nu al zonder regering zitten. Ik schat dat het nu zo'n 135 dagen is. En men onderhandelde voort..
Spijtig genoeg zijn het altijd diezelfde mensen die diezelfde (on)redelijke eisen stellen. Er wordt dan ook volop langs alle kanten gesaboteerd, gemeenteraden worden opeens in het Frans gehouden waar het in het Nederlands moet, voorstellen voor federale kieskringen worden gelanceerd en Brussel kleurt Belgisch. Het is me wat.. vier op tien appartementen worden gesierd met de Belgische vlag. Of hoe de gewone bevolking net een iets andere mening is toegedaan dan de heren en vrouwen aan de onderhandelingstafel. Niemand ligt er eigenlijk wakker van, of het nu wel of niet gesplitst wordt. Een eerste minister die overduidelijk enkel denkt aan Vlaamse belangen, het kan alleen in België. Probeer dan maar eens uit te leggen hoe België exact functioneert aan iemand die het niet al vijf jaar bestudeert... Begrijpe wie begrijpe kan natuurlijk. Want ondertussen krijgen zelfs de verschillende politici het moeilijk. Vorige week zeiden ze dat er onmogelijk toegevingen konden gedaan worden, de Vlamingen waren in hun recht, de Franstaligen waren fout, afhankelijk van welke nieuwsuitzendingen u bekijkt. En deze week wordt er meteen met suikerlepeltjes heen en weer gegooid. Metaforisch staan we dan in alle geval toch al wel stevig in de schoenen...
Ondertussen blijven de gewone burgers, verenigingen en organisaties wel lekker in de kou staan. Besluiten kunnen niet genomen worden, want er is geen regering. Maatregelen blijven uit, want u raadt het, er is geen regering. De Europese verdragen worden allemaal maar goedgekeurd, niemand die er weet van heeft... Weet u toevallig wat er in staat? Want het nieuws gaat enkel over dat wat in België aan de onderhandelingstafel gebeurt.. Ik denk dat Bush ook op die manier de Patriot Act er door heeft gekregen.
Het ergste is... de normale Belg ligt er niet zo van wakker. Het is een persoonlijke ramp dat ik niet kan geholpen worden in mijn eigen taal, maar om daar nu een nationale rel van de te maken? De splitsing van BHV... het is erg en ongrondwettelijk. Maar denkt u dat ook maar iemand daar van wakker ligt? Behalve de burgemeesters van de desbetreffende gebieden, een aantal ruziestokers van een welbepaalde partij of twee en de massamedia die erop springen.. no one gives a shit! Ik heb gemerkt dat, alhoewel het idee meteen werd afgeschoten, de federale kieskring in België al lang een feit is. Als men in een gehucht als L., een boerendorp in een oer-Vlaamse streek, al kan stemmen op PS.. tsja, dan is het al wel zo, niet? Maar de heren en vrouwen onderhandelaars blijven vooral volhouden dat het niet zo is... Wie verzint er zo'n idee, de Franstaligen weer zeker?
Regering van lopende zaken... allemaal bijzonder gezellig, maar ondertussen blijven de DRINGENDE zaken wel lekker liggen.
De Grondwet stelt dat de heren en vrouwen in het parlement iedereen moeten vertegenwoordigen. Maar dat was wel snel vergeten, want wie vertegenwoordigt er nu nog iemand anders dan zijn/haar kleur? Maar als het politiek kan (mis) gebruikt worden, is de Grondwet opeens wel belangrijk. En toen kon de rest van België al lang niet meer volgen...
Het VTM nieuws staat nu niet meteen bekend om zijn onpartijdige en kwaliteitsvolle verslaggeving. Het gaat veelal om gebeurtenissen die veel kijkcijfers trekken en dus toch ietwat sensationeel zijn.. Maar sommige politici kijken naar de micro, zien dat deze een oranje kleurtje heeft en slagen erin om de meest dwaze citaten uit te stoten
"Om de tango te dansen moet je met twee zijn, en een enkele persoon kan de force niet doen als er geen bereidheid is om tot een echte dialoog te komen"
Jaja, Etienne Schoeppe had het meteen door, zomaar twee dingen door elkaar halen die in de verste verte niets met elkaar te maken hebben Maar geef toe, iedereen heeft nu toch wel door waar ie het over heeft? Niet?
Na het bekijken van alle zes seizoenen van Sex and the City op dvd (en
oh jawel, het gebeurde tussen het leren door, dus needless to say dat
er niet zo heel veel aandachtig geleerd is wegens het nadenken over
prangende levensvragen) ben ik tot de conclusie gekomen dat heel die
reeks niet zo slecht gevonden is.
Alle mogelijke vragen worden
erin gesteld, alleen zijn wij geen singles met maatje 36 en zijn we
jonger dan 30 (de meesten onder ons toch). Ik heb dan ook nu door
vanwaar die ongelooflijke populariteit voortkomt: ze zijn ons/wij, maar
dan glamoureuzer (alhoewel dat ook weer openstaat voor discussie) en
met iets meer geld. Maar geld maakt niet gelukkig, zij zijn maar met 4,
en wij minstens met 7!
Als er een ding is dat valt af te leiden
uit ongeveer 60 uurtjes kijkplezier dat is het wel het volgende: nooit
of te nimmer te dure schoenen kopen, nooit of te nimmer vrienden alleen
laten en de maatschappij is gericht op koppels. De mensen in die reeks
zijn 35+ en maken zich druk over alleen zijn.. Als ik dan zie dat
sommige mensen zich nu al druk maken, in de fleur van hun leven, omdat
ze nu niemand vinden.. It upsets me!
20+ is de koelste leeftijd ooit! En nu maar wachten op de 30+ die enkel beter kan worden :)
Ondertussen zijn we weer verzeild in de sleur... werk dat wat tegenvalt en ohja, op politiek-schadaal-vlak is er niets veranderd. En dan heb ik het niet alleen over het Belgisch niveau, want ook op het Europees-internationaal vlak loopt er goed wat fout. Voor zij die eraan twijfelen: sla eens een krant open ;-)
) en vooral geen commentaar leveren op wat politici doen/niet doen.. Goed zo! Democratisch gehalte gaat er dan misschien wel een klein beetje op achteruit.. Niet? 
) te belasten.. Gezellig zo.. 
Ons dus.. 
Na zes jaar studeren en zwoegen op een rechtenafdeling van die massabedoening, weet ik nog altijd niet of het nu allemaal wel iets opbrengt. Ik heb zo'n vermoeden dat ergens achter een kassa staan, werken als verkoopster of gewoonweg bandwerk doen misschien toch niet zo'n slecht idee was... 
Natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die er van overtuigd zijn dat alle advocaten miljoenen per jaar verdienen en niets anders doen dan hun clienteel de volle pot te laten betalen voor zaken die eigenlijk al lang verloren zijn. Alleen zit het dan als beginneling toch wel ff anders... het maximum ligt behoorlijk lager dan wat mensen die geen zes jaar studeerden verdienden. Met wat geluk kom je terecht op een kantoor waar stagiairs niet volledig uitgebuit worden en waar er een bepaalde, zij het zeer beperkte, mate van respect kan worden opgebracht. Dan wordt er ook voldoende betaald.. Maar, voor alle anderen, zo'n 90 % van de medestudenten, zit er niets anders op dan ten minste de eerste drie jaar door te brengen in een onderbetaalde, vermoeiende, stresserend job. En als de stagemeesters dan ook nog eens de eer opstrijken voor al het harde werk.. Dan ben je eraan voor de moeite 
.
