Ik vond het een middelmatig boek, de eerste 150 pagina’s zijn wat minder. Maar het wordt beter! En dat vind ik wel goed. Het verhaal heeft sterke kanten, goede beschrijvingen over situaties, personage beschrijvingen zijn minder. Ik vind het einde enorm geslaagd, want het is een “happy” end ? ik zou de schrijver feliciteren met een goede roman. Alhoewel het begin, een struikelblok is. Mensen die niet graag lezen ( zoals ik ) zullen hierbij echt problemen hebben. 

29-02-2012 om 20:50 geschreven door Electronic Bird  

Paul gaf €450 ( inclusief fooi, alhoewel hij niet wist hoeveel het etentje kostte ) en vertrok met de laatste woorden: “dit is voor jou, als je me belooft dat je mij nooit met mijn zoon in de tuin gezien hebt. Nooit. Nu niet. Niet over een week. En ook niet over een jaar.”

Paul begint met alles bondig op te sommen (de schrijver knoopt alle eindjes aan elkaar in nog ongeveer 5 pagina’s). Serge verloor uiteraard de verkiezingen. Het zal wel zijn imago zijn die hem de das omdeed. Hij liet zelfs een baard staan om de littekens onder te verbergen. Hij diende geen klacht in tegen Claire.

Beau Faso was sinds die avond ook spoorloos. Ze hebben nog een lange tijd achter hem gezocht. De media suggereerde dat hij misschien teruggekeerd was naar zijn geboorteland. Paul weet natuurlijk beter, toen hij die avond thuis kwam zag hij Michel, zijn linkervuist was geschaafd en er hing modder en bloed aan zijn jas. Ze zeggen niet wat er exact gebeurt is, maar je kan al raden. Zeker met dat het filmpje van internet verdwenen is.

Daarnaast begint hij te twijfelen of Michel wel zijn zoon is, maar hij beslist dit gewoon te laten, ze zouden er als gezin niet gelukkiger van worden. Misschien een wijze keus, een keus die veel ouders zouden maken.

29-02-2012 om 20:49 geschreven door Electronic Bird  

Het begint met een flashback waarin Paul Michel zit te helpen met een werkstuk voor school, Paul was verrast dat Michel zo’n verfrissende kijk had op een zaak als doodstraf. Hij heeft er goeie herinneringen van, en ondersteunt zijn zoon om te denken wat hij wil over morele dilemma’s. Paul word opgeroepen door de directeur om te spreken over het werkstuk, de directeur vind bepaalde zaken niet zo … normaal op moreel vlak dan. Hij voelde Paul enorm aan de tand, dit gaat door van opvattingen op de doodstraf, naar zijn neerkijken op lagere intelligenties, zijn verleden met zijn ontslag als leerkracht, … BAM! Een vuist in het gezicht, weer een woede-uitbarsting. Het liep uit dat hij de directeur in elkaar begon te slaan.

Serge en Babette gaan naar het café om alles voor de persconferentie op te zetten. Claire is hier alles behalve tevreden mee en moedigt Paul aan hem aan te vallen om de persconferentie te stoppen. Hij weigert, en ze beslist het zelf te doen. Niet lang nadat het gebeurde zag hij ambulances en politiewagens rijden. Hij kwam dichterbij en zag Serge gewond liggen, Babbete stapte met hem in de ambulance, ondertussen stapte Claire in de politieauto. Ze maakte nog een laatste teken dat betekende : vertrek naar huis.

28-02-2012 om 00:00 geschreven door Electronic Bird  

Ik begin te lezen en bevind me in  een flashback van Paul,  hij is geschiedenisleerkracht geweest. Op een bepaald moment begon hij vreemde dingen te doen en onacceptabele dingen te verkondigen tegen zijn klas te verkondigen… dit alles door één soloreisje naar Berlijn. Dit leidde ertoe dat hij de directeur mocht bezoeken en daar word hij naar de schoolpsycholoog doorverwezen. Hij praat over een genetische afwijking, hierdoor krijgt Paul het benauwd. Wat als een tweede kind zijn genetische eigenschappen erft ? ( waarschijnlijk is dat de reden dat hij maar 1 kind heeft ) Hij stelt voor aan zijn vrouw een vruchtwaterpunctie te doen, maar voor dit kon gebeuren beland Claire in het ziekenhuis. Nadat ze al een tijdje in het ziekenhuis verbleef stelde Claire voor aan Babetee en Serge voor om op Michel te letten omdat hij problemen had door het werk, dan zijn vrouw die in het ziekenhuis zat. Maar dit liep verkeerd af… Paul werd zo goed als woedend toen hij dit van Serge hoorde, en sloeg hem met een pan waarin hij macaroni aan het koken was. Tweemaal zelfs, nog net voor hij een derde keer zou slaan ziet hij zijn zoon in de deuropening… zijn 4 jaar oude zoon zag hoe zijn vader zijn oom met een pan het gezicht insloeg.

Dit einde vond ik enorm onverwacht, maar heel aanvullend voor het verhaal. Paul heeft last van woedeaanvallen, Michel heeft een trauma, en de band tussen Serge en Paul zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik had gedacht hier te stoppen, maar ik heb snel even gepiept en het nagerecht is maar 3 deeltjes, dus blazen we het er ook snel even door!

Het begint met Babette die zich bedenkt over haar dessert. Een discussie ontstaat tussen haar en de gerant. Dit hoofdstuk is terug wat minder spannend, zo te zien zal het terug dalen van spanning en interesse. Ik heb momenteel Babette niet zo graag,z e bijt plots enorm van zich af, is kort en heel agressief. Zo te zien lijd Rick ( de zoon van Serge en Babette) er enorm onder, onder het gehele voorval. En nu ligt het eindelijk op tafel. Het draait uit op een discussie, de koppels denken er anders over. Serge wil zich terugtrekken uit de politiek, Babette is hiertegen. Nu heb ik een beter beeld op haar en lijkt ze eerder om een hoer die uit is op geld en faam, mensen kunnen kleineren en zich beter willen voelen. Sorry als anderen er anders over denken, maar dit is vanuit mijn zicht. Mijn blik op Serge pas ik nu ook aan, hij lijkt geen slechte man, maar werd gewoon zo afgebeeld, ik zit vol met vragen en tegenstellingen, en weet nog amper wat te denken. 

27-02-2012 om 00:00 geschreven door Electronic Bird